Prison Breaker [ON HOLD]

H.4. MURDERER!

《HARRY'S P.O.V》

Ik had nooit die drugs moeten aannemen. Dan was dit nooit gebeurd. Dan had ik Louis nooit moeten vermoorden. Ik weet niet eens hoe ik hem moet vermoorden..Een ding is zeker..Ik moet het in zijn slaap doen. Als iedereen slaapt. Ach ooit wordt ik toch opgepakt. Maar nog steeds denk ik 'hoe?' Met een mes? Of..met een pistool? Dan moet ik er wel een zien te vinden. Of pillen in zijn eten of drinken. Ik wil het wel rustig doen. Ik wil hem geen pijn doen.

Opeens gaat de telefoon. Ik pak em op.

"Styles, is het al gebeurd?" Fuck het is hem!

"Nee"

"Nou zorg dat het snel gebeurd! Anders doe ik 't! Met jou erbij!"

"Tot wanneer heb ik?"

"Je hebt twee dagen! Anders...."

Hij hing op. Twee fucking dagen maar!? Ik heb geen pillen waaraan je dood gaat...Dan...een mes..? Maar wanneer dan? Vandaag? Morgen? Ik denk morgen. Ik wil hem zo lang mogelijk in leven houden. Wat is lang!? Hij gaat toch dood. Ik liep naar boven en kleedde me om. Met een kutgedachte ging in bed liggen.

---

Ik werd wakker. Naast me lag een mes. Ik schrok en stond op. De deur ging open. Ik gooide de dekens over het mes heen. Niall kwam binnen. "Wij gaan naar de stad wil je mee?" ik schudde mijn hoofd. "Oke dan ben je alleen met Louis. Later" "Bye" 

Fuck! Nu ben ik alleen met Louis! Dit is de laatste dag Ik moet het vandaag doen.

Ik stond vermoeid op. Ik liep naar beneden om wat te gaan eten.

"Hey" zei Louis

"Hey.." probeerde ik zo normaal mogelijk te zeggen.

"Sup?" vroeg hij.

"Gewoon, slecht geslapen" antwoordde ik.

"Okay"

Ik liep naar de koelkast en pakte Ham, Tomaat en sla uit. Ik liep naar de broodmand en pakte er twee sneedjes uit.  

Ik maakte mijn brood en ging aan tafel zitten.

"He..Wat was er nou gister? Je doet de laatste twee dagen nogal raar.."

"Ik slaap gewoon slecht, oke?"

"Oke"

"He, zou je me ooit haten? " vroeg ik plots. En meteen al had ik spijt van die vraag.

"Wat is dat nou voor vraag? Tuurlijk haat ik je niet"

"Ook niet...als ik iets ergs deed..?"

"Haz? Wat is er? Waarom vraag je dat?!"

Ik werd rood van schaamte. "Gewoon"

Hij zag er een beetje geïrriteerd, maar toch bezorgd uit. "Ligt eraan..?"

"Uhm...oke"

Na een lange stilte stond ik op. Ik liep naar boven om het mes te pakken.

Ik keek naar het mes...Waarom doe ik dit? Hij verdient dit niet. Ik wel...Zonder verder nog nare gedachtes te krijgen deed ik het mes in mijn zak en liep weer naar beneden.

"Wat deed je?" vroeg Louis.

"...Iets pakken"

Ineens stond ik stil. Nu moet het....Als ik naar Louis keek kreeg ik tranen in mijn ogen..Om te bedenken dat hij zo weg is...

Louis keek me bezorgd aan. "Harry, wat is er?!" Hij liep naar me toe...

"Louis, Weet dat ik van je hou.."

"Harry?? What the fuck is er aan de hand!?"

"Beloof me, wordt niet kwaad....ik kon niet anders..."

Hij keek met waterige ogen mij verward aan. "Harry, Ik word niet kwaad...Wat je ook doet, ik help je...Ik kan niet zonder je"

Dit was mijn breakpoint. Ik barstte in huilen uit, maar stond nog rechtop.

Ik pakte mijn mes. Louis zag dat en nam een flinke stap achteruit. "Harry? Nee, nee wat doe je?!"

"Het spijt me, ik had geen keuze"

Al snel stond ik voor hem. Voor de laatste tijd omhelsde ik hem. Hij trilde. "Ik hou van je" fluisterde ik in zijn oor.

Ik stak het mes net naast zijn hart. "H..harry.........waarom...?" dat waren zijn laatste woorden. Hij stortte op de grond. Het bloed van Louis kleefde aan het mes. Ik ben een verschrikkelijk persoon..!

"HARRY!!" schreeuwde een bekende stem. Betrapt!

Met een ruk draaide ik me om. Niall stond in de deuropening. "WAT HEB JE GEDAAN!?" zei hij van angst.

"Ik...had geen keuze"

Zijn ogen, helemaal betraand..zijn gezicht vol teleurstelling.