Tehcir kanunu: Osmanlı Devleti'ne karşı casusluk ve hıyanetleri görülenlerin, ayrı ayrı veya birlikte savaş alanlarından uzak yerlere "sevk ve iskanı" için 27 Mayıs 1915'de çıkarılan kanun.
O dönemde Ermeni isyanları ve Ermenilerin müslümanlara karşı giriştiği katliamlar hat safhadaydı. Ayrıca 1.Dünya Savaşı'nın tüm şiddetiyle sürdüğü bu dönemde özellikle Doğu Anadolu'da Ermeniler Osmanlı ordusunu cephe gerisinden vuruyor ve Rus ilerleyişini kolaylaştırıyorlardı. Ayrıca Ermeni çeteler köylerimizi basarak savunmasız ihtiyar, kadın ve çocukları hunharca katletmekteydiler. İşin acı tarafı yüzyıllarca aynı topraklarda kardeşçe yaşadığımız Ermenilerin nasıl bu hale geldikleriydi. Topraklarımızı parçalamak ve ele geçirmek isteyen sömürgeci devletler özellikle İngiltere ve Rusya Ermenileri kendi çıkarları uğrunda bağımsızlık vaadiyle kandırmışlardı. Durum artık kabul edilemezdi ve Ermenilerin yarattıkları sorun derhal çözülmeliydi. 1915 yılında olaylara karışan bütün Ermeniler Tehcir Kanununa dayanılarak Suriye'nin kuzeyine zorunlu göçe tabi tutuldular. İşte uygulanan bu zorunlu göç olayı elbette Osmanlı'nın en doğal hakkıydı.
