Κουράστηκα ψυχή μου,
το κορμί μου δεν αντέχει αλλο.
Με κουρασε η ζωή μου
και οι δυνάμεις μου με αφήνουν.
Πάλεψα, αντισταθηκα
στην αρένα της ζωής
σα μονομάχος στάθηκα.
Μα ψυχή μου, ανάθεμα,
χτυπήθηκα, πληγωθηκα, χαρακώθηκα.
Πονάω ψυχή μου,
τα δάκρυα μου καίνε.
Καίνε το πρόσωπό μου.
Κάνε κάτι, δεν αντέχω αλλο.
Πονάω!
Δε βλέπω το φως.
Τα μάτια μου πια αντιλαμβάνονται μόνο το σκοτάδι.
Με ακουμπάει αλλα, ανάθεμα, είναι επίπονο το χάδι.
Όχι ψυχή μου, μη με εγκαταλείπεις.
Μη με αφήνεις και εσυ.
Για σένα πολεμάω.
Δε τα φαντάστηκα έτσι.
Δεν είναι τα όνειρά μου αυτά.
Ψυχή μου;
Εαυτέ μου;
Τι;
Και εσύ;
Θα φύγεις;
Μη! Μείνε.
Μια ακόμα φορά.
Άλλη μια μάχη.
Ψυχή μου;
Ψυχ...Μάταιο.
Αντίο!
