Ingehaald door het Verleden - Flikken Maastricht

Hoofdstuk 6

Eva wist niet wat ze moest of kon zeggen, maar gelukkig nam Wolfs het woord. "Eva is mijn vriendin." Eva keek Wolfs met grote ogen van verbazing aan. Zijn vriendin? Gelukkig blokkeerde Wolfs' grote lijf de blik van de andere man en zag hij de blik van verrassing op haar gezicht niet.

Nu richtte de man zich tot Wolfs. "Je vriendin?" De man stapte op Wolfs af en sprak in zijn gezicht. "We hebben toch gezegd dat we hier geen persoonlijke zaken willen hebben? Je bent hier nog geen twee weken en je vriendin is al binnen!"

"Rustig man, ik zorg wel dat ze weggaat," zei Wolfs.

De man nam een stapje terug. "Doe dat." Hij draaide zich om en liep de kamer uit, maar riep nog wel over zijn schouder. "Ik zorg dat Eddie hiervan hoort."

"Doe dat," mompelde nu Wolfs. Toen keek hij Eva weer aan. "Kom, dan gaan we even een rondje lopen. Daarna moet je echt weg zijn. En je kunt hier echt niet meer komen Eva."

Eenmaal buiten en op ruime afstand van de woning vroeg Eva "Wie was dat? En wie is Eddie?"

"Dat was Cor Udenhout, de spierkracht van Eddie Horsberg."

"Horsberg?" riep Eva verbaasd uit. "Dé Eddie Horsberg? De topcrimineel waar justitie al jaren achter aan zit maar die ze nooit kunnen pakken?"

Wolfs knikte. "Die ja. Ik ken hem dus van vroeger. Toen was hij nog niet zo groot als hij nu is, maar hij was wel altijd degene die de plannen maakte."

"Begin even bij het begin alsjeblieft. Wat voor plannen maakte hij?"

Wolfs en Eva waren ondertussen een parkje binnengewandeld. Wolfs wees Eva naar een bankje vlak naast een fontein. Toen ze allebei zaten begon Wolfs te vertellen. "Je weet dus dat ik Adam Kats ben. Als kind was thuis was geen fijne plek om te zijn, dus ik kwam steeds vaker op straat en heb daar foute vrienden gemaakt. We haalden eerst vooral wat kattenkwaad uit, maar toen we ouder werden gingen we steeds foutere dingen doen. Toen ik zestien was, was ik een van de loopjongens van Eddie. Hij was een paar jaar ouder en handelde in drugs. Ik was een van zijn dealers op straat. Eddie was, is, een zakenmannetje. Hij was toen al op zoek naar grotere dingen om zich mee bezig te houden. Uiteindelijk ben ik dus uit dat wereldje gestapt. Ik werd gearresteerd en ze hadden genoeg bewijzen tegen me om me als volwassene te berechten en me een paar jaar in de gevangenis te stoppen. Ik heb toen een deal gemaakt met justitie. Mijn strafblad zou verborgen worden en ik kreeg een andere naam. Ik ben toen naar Amsterdam verhuisd en de rest van wat je van me weet is wel waar, dat zweer ik je."

Eva was even stil en liet alle informatie op zich inwerken. "Heb je toen een deal gemaakt zodat justitie Horsberg kon pakken?"

Nu moest Wolfs lachen, al klonk het een beetje cynisch. "God, nee, dan zat ik hier nu niet naast je en was ik allang dood geweest."

"Je hoeft niet zo alwetend te doen hoor!" riep Eva nu boos uit. Het irriteerde haar dat Wolfs wist wat er allemaal aan de hand was, maar dat zij nog steeds niet alle informatie had.

"Sorry, sorry, zo bedoelde ik het niet," verontschuldigde Wolfs zich. "Die deal doet er nu niet zo toe. Herinner je je nog dat ik nu bijna een maand geleden naar het kantoortje van Mechels werd geroepen en dat daar twee mannen waren? Die waren van het CIE. Ze hadden gehoord dat Horsberg op zoek was naar een lek binnen de politie. Kennelijk was mijn verleden toch niet zo geheim als mij altijd is beloofd, want ze wisten van mijn connectie met Horsberg. Ze wilden dat ik contact zou maken en mijn diensten aan zou bieden. Ik heb het niet direct gedaan, ik moest er eerst over nadenken. Pas toen ik zeker wist dat ik aan deze zaak wilde werken ben ik met het CIE in zee gegaan. Direct daarna ben ik hierheen gekomen. Dat is nu ongeveer twee weken geleden."

"Mechels vertelde ons dat je vakantie had opgenomen," onderbrak Eva hem.

"Dat is ook wat zij dacht. Niemand wist dat ik hier mee bezig ben. Als het goed is weet naast het CIE alleen jij over mijn verleden." Wolfs was even stil. "Dat was voor mij een voorwaarde om dit te doen. Niemand mag achter mijn verleden komen, alleen jij, en alleen in uiterste noodzaak." Wolfs glimlachte zachtjes naar Eva.

***

Thank you voor al jullie reacties, doet me echt heel goed!!