ေန႔ရက္အခ်ိန္ မသိ သတိမထားမိခဲ့ေသာ
အေမွာင္ည တစ္ခုမွာဝယ္...
ကြၽန္မ သတိထားမိခဲ့ေသာ အခ်ိန္က
ဒီေန႔သည္ လျပည့္ည တစ္ညသာ
ျဖစ္ျခင္းသာ...
ကြၽန္မရဲ႕ ဒီေန႔ ရက္ တစ္ေန႔တာလႈပ္ရွားခဲ့ရတဲ့
အခ်ိန္မွာ လည္း
အခုတဖန္ ေရးခဲ့ၿပီးေသာစာ႐ြက္တစ္႐ြက္ ကို
ေနာက္စာမ်က္နွာသစ္တစ္႐ြက္လွန္ သကဲ့သို႔
ဒီေန႔ညလည္း အခ်ိန္ ကုန္ဆံုးရျပန္ေတာ့မည္။
ကြၽန္မလည္း ဒီေန႔ လႈပ္ရွားသြားလာခဲ့တဲ့
အရာမ်ားကို
သတိတဖန္ အရိပ္ေတြလို ျပန္ သတိရ
ျပန္စဥ္းစားရင္း
မ်က္လံုးမ်ားလည္း ေမွးလာကာ
ေစာင္ကိုၿခံဳ၍ အိပ္ယာထဲ
မွာ ေကြးေကြးေလးေမွးစက္ရင္း
မၾကာခင္ပဲ
နွစ္နွစ္ၿခိဳက္ၿခိဳက္ အိပ္ေမာက်သြားပါေတာ့တယ္။
........
အခ်ိန္ အနည္းငယ္မ်ွ ၾကာလာသလို
ခံစားရေသာ ေနာက္ဝယ္ ...
...
ကြၽန္မသည္ အိပ္ေနရင္း ပို၍ နက္ရိႈင္းစြာ
အိပ္ေပ်ာ္သြား
ေသာေၾကာင့္သာ ထင္သည္။
ခဏၾကာေသာ အခါ ေလဟာနယ္ထဲ
လြင့္ေမ်ာ သလို ခံစား
ရၿပီး ေလဟာနယ္စမ္းေခ်ာင္းေလးထဲသို႔
သိမ္ေမြ႕စြာ
ႏူးႏူးညံ့ညံ့ စီးဆင္းရာ မိမိ ခႏၶာကိုယ္ ပါ
ေမ်ာပါသြားသလို
မိမိ ဝိဉာဥ္ စီးေမ်ာေနသလို
ခံစားေနရၿပီး ခဏၾကာေသာအခါ
ကြၽန္မသည္ ဘယ္အရာကိုမ
ွ မခံစားရ မသိရ မိမိကိုယ္မိမိလည္း
ဘာကို သတိရသင့္မွန္း မသိ နက္ရိႈင္းစြာ
အိပ္ေပ်ာ္ေနေလေတာ့သည္။
