Draco Meteoor

125 13 7
                                    

Wow!!! Dit tweede deel is al 1.04 k keer gelezen. Echt heel erg bedankt iedereen, ik had eerst nooit gedacht dat er een tweede deel zou komen en dat we nu al bij hoofdstuk 32 zijn. Ik had echt nooit gedacht dat ik zo ver zou komen. Echt heel erg bedankt iedereen!! Ik wil wel wat speciaals doen maar ik weet niet iets. Wat willen jullie wat ik doe? Laat het achter in de reacties.
-------------------

Larissa P.O.V

Het was rust en we stonden 1-0 achter. We liepen naar de kant en ik was al aan het hijgen. Ik liep naar de kant en ik zag dat Julian niet lekker liep. Ik ging zitten en keek naar de grond. Xavier liep naar mij toe en gaf een flesje water aan mij. Ik lachte naar hem en pakte het flesje water aan. Ik liep naar Julian.

"Julian, je doet niet mee in de tweede helft"zei ik.
"Waarom?!"
"Ik zie dat je niet lekker loopt en geef je pols eens."
"Euh... oke."

Ik legde mijn ene hand op zijn pols en mijn andere hand op zijn hoofd.

"Je hartslag is veel te hoog en je bent warm"zei ik.
"Maar ik kan nog door gaan"zei Julian en hij wou opstaan maar ik hield hem tegen.
"Julian, jij hebt al zoveel voor mij gedaan. Nu doe ik iets voor jou."
"Maar dan zijn jullie maar met z'n tienen."
"Ik val wel in"zei Xavier.
"Maar Xavier, jij bent nog niet genezen."
"Dat maakt mij niet uit."
"Maar..."
"Ik doe gewoon mee."

Xavier werd dus opgestelt in het veld en de tweede helft begon.

"Wel rustig aan doen Xavier."
"Ja komt goed, maak je geen zorgen om mij."

Wij hadden de aftrap, we rende naar voren. Het ging nog steeds slecht we konden niet door hun verdediging heen komen. Mijn vlammende hengst was niet sterk genoeg om door de muur heen te komen. Ik had wel een idee maar dat zou te veel van Xavier vragen. Xavier kwam op mij aflopen.

"Laris, hier komen wij nooit door heen."
"Ik weet het..."
"Als we jouw vlammende hengst nou met mijn meteoor mes combineren."
"Maar Xavier, dat is gevaarlijk voor je."
"Ik weet het maar we moeten het proberen. Ik raak niet geblesseert dat beloof ik je."
"Oke maar na de wedstrijd laat je je controleren."
"Jaja komt goed."

De bal lag bij mij en Xavier rende naar voren.

"Kom op Laris!"
"Oke Xavier."

Ik riep mijn vlammende hengst op en passte hem naar Xavier. In plaats van dat zijn schot een meteoor werd, werd het een draak. De draak was groot en hij vloog op de verdediging af. Hij brak door de muur en hij scoorde. Ik rende naar Xavier toe en omhelsde hem.

"Goed gedaan Xavier!"
"...."
"Gaat het?"
"Ja, het gaat"zei Xavier hijgend.
"Weet je het zeker?"
"Ja, gewoon een beetje moe."
"We noemen dit schot draco meteoor."
"Klinkt goed."
"Rustig aan ja Xavier."
"We moeten hem nog 1 keer doen."
"Nee Xavier, dat hou jij niet vol."
"Kom op Laris, ik kan het wel! Ik kan weer lopen dus daar moet je ook in geloven!"
"Oke Xavier, nog 1 keer."

We pakte de bal van de tegenstander af en we probeerde draco meteoor nog een keer. Mijn vlammende hengst was sterk genoeg maar Xavier had er geen kracht meer voor. Hij schoot wel tegen de bal aan maar de draak kwam wel, hij verdween al snel. De keeper hield hem met gemak tegen. De scheidsrechter floot en we hadden gelijk gespeelt.

Stay strong(Xavier Foster-Love story)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu