ΕΡΩΤΕΣ ΜΠΕΛΑΣ

Παρελθόν

"_Παιδιά, βγαίνετε ! Αντε, καλή επιτυχία !"

        Η Συναυλία άρχισε. Ήταν καταπληκτικά !

        Μόλις είπαν το ''En kväll i juni'', χορεψαν κι ολας ! Ήταν υπέροχα !

        Η συναυλία διήρκεσε σχεδόν μια ώρα ! Αφού τελείωσαν, μαζεύτηκαμε παλι στο καναρίνι. Ολοι ήταν μουσκεμα, ειδικά ο Måns !

        Εκεί που συζητούσαμε, χτύπησε το τηλέφωνο μου :

"_Παρακαλώ;

_Μπορείς να μιλήσεις;

_Ναι ! Τι θέλεις; Και πού βρήκες το τηλέφωνο μου;

_Απλά σε θέλω πίσω, αυτο ειναι όλο ! Χωρισαμε για μια βλακεια !"

        Ο Måns προσπαθούσε να καταλάβει τι γινόταν.

"_Αντρέα, παράτα με, σου έχω πει επανελημενες φορές να μην με ξανά ενοχλήσεις, τι δεν καταλαβαίνεις; Προχωρά την ζωή σου μόνος σου και άφησε με ήσυχη !"

        Εκείνη την στιγμή, η Hope κατάλαβε πως μιλούσα με τον πρώην μου και μου άρπαξε το τηλέφωνο γιατι ειχε νευριαζει :

"_Τι θες ρε; Αρκετά δεν την κατέστρεψες; Άφησε την ήσυχη, αλλιώς θα γίνει χαμός !"

        Του το εκλεισε στα μούτρα, εγώ, τα είχα χάσει, δεν ήξερα τι να κάνω, έτσι, μάζεψα τα πράγματα μου και έφυγα.

        Ο Måns πήγε να με ακολουθήσει αλλα τον σταμάτησε η Hope.

"_Άφησε την να ηρεμήσει. Δεν ειναι σε θέση να μιλήσει με κάποιον.

_Ποίος ηταν ο Ανδρέας; Απαιτώ να μάθω !

_Όταν είμασταν Ελλάδα, τα είχε μαζί του και την είχε απάτησει πολλές φορές, αυτη τον αγαπούσε πάρα πολύ, αλλά μια μέρα πήγε να την χτυπήσει, από τοτε τον μισεί αφορητα ! Γιαυτό, σε παρακαλώ πρόσεξε ! Έχει περάσει πολλά !

_Και'γω ο βλακας, πήγα και το 'κανα με άλλη. Χριστε μου ! Λοιπόν, Alex, έλα λίγο !

_Έλα;!

_θέλω την βοήθεια σάς ! Απόψε θα την πάρετε και θα έρθετε στο μπαράκι που παμε συνήθως, δεν θα της πείτε οτι θα είμαι κι εγώ εκει όμως, αλλιώς, δεν πρόκειται να έρθει ! Πρέπει να με βοηθήσετε να τα ξανά βρούμε ! Λοιπόν, τι λέτε;

_Έγινε ! Τι ώρα;

_Ε, είναι 11 PM, ας πούμε σε μια μισή ώρα;

_Οκ τα λέμε, γειά.

_γειά."

************************************

        Είμουν με τον Alexander και μιλούσαμε, με κρατούσε αγκαλιά και με φίλουσε, εκεινει τιν στιγμή, τους φώναξε η Λυδία για να βγουν στιν σκηνή. Έδωσα ένα φιλάκι στον Alexander και του είπα :

"_καλή επιτυχία αγάπη μου, Θα σκίσετε !"

        Ήταν υπέροχοι, τους έβλεπα και θαύματα τον Alexander και σκεφτόμουν :

"Πώς ένα τόσο όμορφο και καλό παιδί με ερωτεύτηκε; πως γίνεται να είμαι τόσο τυχερή;"

        Μετά από σχεδόν μια ορα, τελείωσε η συναυλία και ξανά μαζεύτηκαμε στο καναρίνι.

        Πιγαν να αλλάξουν τα παιδιά και εδώ που συζητούσαμε, χτύπησε το κινητό τεις Λυδίας, ηταν ο προιν τεις, ένα παλιό παιδό.

        Τεις άρπαξα το τηλέφωνο και τον ε βρησα, τον είπα να μιν ξανά πάρει, να μιν τιν ξανά ενοχλεισει.

        Μετά από όλα αυτά, η Λυδία είχε πάθει σοκ, τα μάζεψε όλα και έφυγε, ο Måns ιθελε να τιν ακολουθείσει αλλά τον εμπόδισα, του είπα να μιν το κάνει, να τιν αφήσει μόνη της.

        Ο Måns, ιθελε να μάθει ποιος ήταν αυτός ο "Ανδρέας" και του τα εξήγησα όλα, τότε δάκρυσε, μετάνιωσε για όσα είχε κάνει, μισόυσε τον εαυτό του.

        Ήταν τόσο λυπημενος, τόσο απελπιζμενος, που μας ζήτησε για χάρη να βγάλουμε την Λυδία και να την φέρουμε σε στημένο ραντεβού για να τα ξανά βρούνε, φυσικα, το δέχτηκαμε, κατάλαβα πως την αγαπούσε πολύ. Αν και δεν καταλάβαινα γιατί τιν είχε απάτησει.

        Του ρώτησα με τρόπο για να μιν νευριαζει :

"_Måns, θα σου ρωτήσω κάτι, αλλά υπόσχεσου ότι δεν θα θυμοσις.

_οκ, πες...

_Εμμ, τι έγινε και απάτησες την Λυδία; γιατί το έκανες;

_Ούτε εγώ δεν ξέρω ρε Hope, ζήλεψα με τον Effer χώρεις καν να είχε γίνει κάτι μεταξύ τους, αλλά το κατάλαβα πολύ αργά, είχα κάνει το λάθος, το μετανιώνω, δεν θέλω να χάσω την Λυδία, την αγαπώ, αλήθεια σου λέω, πίστεψε με σε παρακαλώ.

_Οκ, μιν ανησυχείς, το βλέπω ότι την αγαπάς. Θα κανο ότι μπορώ για εσάς."

Next ??