Season 2: Chapter 17 B

237 10 1
                                    


What the hell is Wess doing here? Bakit siya nasa Canada? Bakit siya nasa labas? Bakit nanaman siya nagpakita?

Mabilis akong umakyat pabalaik sa office. Ilang pindot ang ginawa ko sa elevator, kulang na lang masira ko. Natatakot akong makita si Wess. Paano kung bumalik ulit yung nararamdaman kong matagal ko nang ibinaon. I don't want to go back in the point kung saan kulang na lang sambahin ko siya. I don't want to be the same old Ianne na hindi mahal ang sarili niya. I've been there and it hurts.

Nang sa wakas ay bumukas yung elevator ay mabilis akong pumasok at pinindot yung close button. Ok lang wala namang ibang tao. Pero nagulat ako nang may kamay na pumigil sa close.
"Hi." Ganon na lang ang gulat ko nang makita ko si Wess. Hindi ko siya sinagot but I've made a mental note to go home. Total naman at nagkita rin kami.

"Ang tagal na nating hindi nagkita. How have you been?" Nakangiti pa rin niyang tanong.

"Alam ko ayaw mo akong kausap Ianne. Alam ko galit ka. Pero masaya ako na nagkita na ulit tayo. I-I miss you. I miss you so much sweetheart." Nanlamig ako sa sinabi niya. Mas lalo nung hawakan niya yung kamay ko. Mabilis kong binawi ito.

"Please Wess kung ano man ang business mo dito sa Canada eh pwede bang iyon na lang ang aaikasuhin mo. I hope this will be our last meeting. Ayoko nang makita ka pa ulit. Can you keep your distance and please don't be too familiar with me." Pigil ang galit kong sabi. How dare him say he misses me. Alam ko kung gaano siya kagaling magsinungaling kaya hindi na ako maniniwala ulit.

"I really miss you Ianne. Sabihin mo nang makapal ang mukha ko but I want to be with you. I want to be near you. I want you Ianne-"

Ting! Finally nasa floor na kami ng office.

"I don't want to be near you Wess. Please umuwi ka na. Umalis ka na. Don't show your face here ever again. Ayaw kitang makita. Masakit ka sa mata." Inis kong sabi sabay labas sa elevator. Lalabas pa sana siya nang sigawan ko siya. "Didn't you hear me? Alis! Go home Wess get a life. Doon ka kay Mikaella tutal mas bagay kayo. Parehong trash!"

Nakita ko ang sakit na gumuhit sa mata ni Wess. Pero come on sino ang lolokohin mo? Sakit? Bakit naman siya masasaktan? Imposible. Ano ba niya ako? I can never hurt him because I will never be important to him. NEVER.

WESS

Mabilis akong sumunod kay Ianne. Kulang na lang ihagis ko doon sa valet yung susi. Sa sobrang pagmamadali ay muntik pa akong madapa. Shit. Who would havr thought na ang bilis niya palang maglakad? Pasara na yung elevator nang maiharang ko yung kamay ko. Nakita kong nanlaki yung mata miya. Damn so pretty kahit nagugulat pa siya.

"Hi." Bati ko. I looked at her reaction pero wala, poker face lang. Ni hindi niya ako tiningnan.

"Ang tagal na nating hindi nagkita. How have you been?" Patuloy kong tanong. Siguro naman kapag kinulit ko siya eh magsasalita siya. Kahit isang word lang. I would love to hear her voice.

"Alam ko ayaw mo akong kausap Ianne. Alam ko galit ka. Pero masaya ako na nagkita na ulit tayo. I-I miss you. I miss you so much sweetheart." I love ypu gusto ko sanang idagdag but this is not the right time. Sino ba naman ang magtatapat sa loob ng elevator? How unromantic. Hinawakan ko yung kamay niya. Ganun pa rin ang pakiramdam, ang lambot lambot pa rin. Pero ganun na lang ang disappointment ko nang bawiin niya yung kamay niya.

"Please Wess kung ano man ang business mo dito sa Canada eh pwede bang iyon na lang ang asikasuhin mo. I hope this will be our last meeting. Ayoko nang makita ka pa ulit. Can you keep your distance and please don't be too familiar with me." Bawat salita niya ay nagdudulotng sakit sa puso ko. She doesn't want me anymore. Kung kailan mahal ko na siya. She is so cold, natatakot ako. Pinalalayo niya ako. Unlike noong bumalik siya sa Pilipinas na ramdam ko pa rin na mahal niya ako. Ngayon hindi na. Wala na akong maramdaman.

"I really miss you Ianne. Sabihin mo nang makapal ang mukha ko but I want to be with you. I want to be near you. I want you Ianne-" aamin na ako ng nararamdaman ko. I don't want to see this kind of Ianne. Cold and distant.

Ting! Shit kung kailan naman aamin na eh. Damn. Sa susunod hindi na elevator ang sasakyan ko. Panira ng moment.

"I don't want to be near you Wess. Please umuwi ka na. Umalis ka na. Don't show your face here ever again. Ayaw kitang makita. Masakit ka sa mata." Masakit pala kung pinalalayo ka ng taong mahal mo. But I will endure because I love her. I want her back. Sumunod ako palabas pero galit na sinigawan niya ako.

"Didn't you hear me? Alis! Go home Wess get a life. Doon ka kay Mikaella tutal mas bagay kayo. Parehong trash!" Basura. Masakit talaga. Kaya mo pa ba? Oo kakayanin ko. Ako ang lalaban para sa ating dalawa Ianne. I will take you back. I will make you fall in love with me all over again. Tangina, ang sakit talaga.

Isang beses ko pa siyang tiningnan. Nakatingin rin siya sa akin. Walang reaction. Umalis na ako. Aalis muna ako ngayon. Iiwan muna kita. But it doesn't mean na susukuan kita. I will never get tired of waiting Ianne.

*

Hi po. ^-^ ito muna for now. Nagloloko kasi yung net po. Try ko ulit mag UD mamaya or tomorrow na ng gabi. Pero mag-UD po talaga ako tomorrow, thank you for reading. ^-^

-carmela-



Next to youTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon