Sabah saat 7:30 Uyanmamak için inat ediyordum ama nafile. Annem aşağıdan bağırıyordu"Bari okulun ilk günü okula geç gitme,kime diyorum ben kalk kızzz..." bu ses tonuna hangi vucüt dayana bilirdi ki? güçlüklede olsa kaltım yada kalamadım, Yorganımın gene içinde kaybolmuştum,sanki yıllardır hüsümetimiz varmış gibi bırakmıyordu şerfsiz...Kimseye atmadığım tekmeleri ona atıyordum ama yinede içinden çıkmam yarım saati buluyordu. Yataktan kalkmayı başardıktan sonra (Kendimle gurur duyuyorum) bakışı attım ve lavobaya koştum elimi yüzümü yıkadım.Kocaman boy aynamızın olmasına rağmen aynaya bakmadan saçımı topladım nasıl göründüğüm umrumda değildi. Üzerimde okulun lakosu,altımda okul pantulonu yerine siyah kotum vardı. Görünüme önem vermesemde o patulon bana ayrı bi itici geliyordu. Çantamı aldığım gibi aşağıya indim.Kahvaltı sofrası hazırdı ,sofraya oturuyum mu yoksa oturmayım mı diye 8 kez düşündükten sonra annem seslendi "daha ne kadar beklemeyi düşünüyorsunuz hanfendi" annemin bu aşşağlayıcı kibarlığı beni sofraya oturmam için dürttü.Annem belli ki pantulonumu görmüştü,bakışlarıyla beni yerden yere vursada ben babama para konusunu nasıl açacağımı düşünüyordum...
Babam tabağındakileri sömürmekle meşgulken bn söze atıldm;
+Şeyyy baba biliyorsun ki bu gün okullar açıldı-
-Tmm tmm anladım ben,kaç para?
diye sormasına rağmen benim söylediğimi değil kendi istediği parayı verdi.Annem beni uyardığında Saat 8:00 olmuştu bile servisim gelemek üzereydi,Kapıya çıktığmda servis yoktu belliki bi 5, 10 dk bekliyecektim. Taktım kulaklığı O 5,10 dk mı Cem Adriyan'la harcamaya karar verdim ve ilk şarkı bitmeden servis geldi. Servise bindiğim de sanki bnm yerim ayırtılmış gibi senelerdir kimsenin oturmadığı koltuk(En arka ,Cam kenarı) boştu.Yerime oturduğuma göre artık Melisa'yı arayıp sabah sabah rahtsız edebilirdim... Ama kıyamadm o hâlâ uyuyodur şimdi boş yere uyandırıp,ağız dolusu küfür yemek istemiyordum.Okula az kalmıştı bn yol kenarında otobüs bekleyen oğlanlara dil çıkarır ken ,Servis aniden durdu bn "Aha kurtulduk kıyamet kopuyor..." diye sevinirken yanımdaki yelloz "kıyamet felan değil okula geldik" diye gerçekleri Şlapp diye yüzüme vurdu.
