Bensiz Yapamazsın

22

Neyse ki bir gün bitmişti, ve yeni bir gün başlamıştı. Okula nasıl gidecektim hiçbir fikrim yoktu, Ayaz'ı görmeye hazır değildim ama bir o kadar da görmek istiyordum. İrem çoktan kalkmıştı, üstümü giyip aşağıya indim, kahvaltı hazırlıyorlardı. Yanında Berk ve Yiğit vardı, gözlerim istemsizce Ayaz'ı arıyordu sanki birazdan kolunu atacak ve günaydın bebeğim diyecek gibiydi. Yiğit beni görünce yanıma gelip ''uyanmış güzellik'' hemen beni masaya oturttu ''canım bir şey istemiyor'' İrem bana ters ters bakarak ''seni öyle bir döverim ki bir daha bakılmayacak hale gelirsin ye şunları'' konuşmaya halim yoktu, sadece çatalı alıp salatalığa batırdım, ortamda sessizlik hakimdi Yiğit ''abartmıyor musun biraz Öykü sadece bir kavga?'' çatalımı bırakıp ''sadece kavga olsa emin ol bu hallerde olmazdık'' soru soruyordu ama cevaplayamıyordum en son Berk ''hadi çıkalım'' demesiyle ayağa kalktım ve odama çıktım çantamı almak bahanesiyle, aslında gözümdeki yaşı daha fazla tutamayacağım için çıkmıştım...

Okula geldiğimizde Ayaz'ı göremiyordum, gözlerim sanki sadece Ayaz'ı aramak için ayarlanmıştı ama ortalıklarda yoktu. Biraz erken gelmiştik, İrem ben ve Berk kantine girdik Yiğit bizden ayrılmıştı Ayaz'ı bulayım deyip gitmişti. Kantine girdiğimizde Ayaz'ın üstüne kahve dökme anım geldi ve gülümseyerek oraya baktım. Kantinde ilerlerken Sıla'yı terslediği masaya baktım gülümsemem artık çöküyordu içime yine sızı gelmişti, burnum sızlıyordu. Kantinde bir şeyler söyleyip ders zilini bekliyorduk, elimde çay varken kapıdan Ayaz, Yiğit, Sıla ve Pelin'in girdiğini gördüm. Pelin Ayaz'a yaklaşmaya çalışıyordu o ise telefonuyla ilgileniyordu. Elimdeki çay üstüme dökülmüştü bağırmamla ilk Ayaz bakmıştı, Berk üstüme bakıp ''ah be kızım be dikkatli olsana yürü hadi İrem tuvalete götür şunu canın acıyor mu?'' kafamı kaldırarak ''evet'' dedim. Ayaz bana tepki vermemişti ben kantinden çıkarken sadece baktı. Umurunda bile değildim artık, tuvalete gelince ağlamam şiddetlendi ''İrem unutmuş'' sarılarak ağlamaya başladım. ''Bir günde mi saçmalama'' ''ama o görecek'' deyip tuvaletten çıktım kantine doğru hızlıca yürümeye başladım, tam köşeyi döndüğümde biriyle çarpıştım, bizim yaşlarımızda kumral biriydi beni iki eliyle kollarımdan tuttu ''iyi misin'' ''evet'' deyip yürümeye başladım, kantine geldiğimde Ayaz'a baktım Pelin'le bir şeyler konuşuyordu, yanına gidip ''Ayaz gelsene'' Ayaz bana anlamsızca baktı ''Ayaz gelir misin'' ayağa kalktığında yürümeye başladım ve bahçeye çıktık bizi kimsenin duyamayacağı bir yere getirdim ve bağırmaya başladım ''Bu kadar mıydı senin aşkın bu kadar mı?'' Ayaz tepki vermiyordu ''cevap versene Ayaz'' bakışları derin gibiydi ama bir şey demiyordu. Alkışlamaya başladım ''tebrik ederim Ayaz kendine çok güzel inandırdın, ya ben sana inanmıştım, güvenmiştim sen sadece'' gözümden yaş düşmüştü ve konuşacak gücüm kalmadığında dönüp arkamı sınıfa doğru yürümeye başladım. Ayaz arkamdan sadece ''özür dilerim'' diye bağırdı.

Sınıfa girdiğimde sırama geçip güçlü gözükmeye çalıştım tabii mümkünse neyse ki dersler çok hızlı geçmişti ve son derse girmiştik, müzik olduğu için biraz sevinmiştim çünkü sınıfın yarısı resime gidiyordu ve biz deli gibi eğleniyorduk ayrıca müzik öğretmenimiz Ayşen hocaydı. Derse girdiğinde en içten gülümsemesiyle ''merhaba çocuklar'' hep bir ağızdan merhaba dedikten sonra yerlerimize oturduk, ''bugün hepinize şarkı söyleteceğim 29 Ekim yaklaşıyor şarkı söylenmesi gerek geçen sene ki arkadaşlarımız mezun oldu'' Berk ''hocam beni alın sesimi bilirsiniz'' deyip gülmeye başladı, Berk'in sesi kötüdür de. İrem ordan atlayarak ''hocam 3 gün var nasıl hazırlanacaksınız'' ''erkek vokalimiz var bize sadece kız vokal gerekiyor.''

Herkes şarkısını söyledikten sonra zil çalmıştı ama ben ve Dicle hala söylememişti hoca herkesin çıkmasına izin verdi ve ben hocanın yanına giderek ''hocam ben söylemesem'' ''hadi Öykü'' öksürüp sesimi düzeltmeye çalıştı

Fikrimden, geceler yatabilmirem

Bu fikri başımdan atabilmirem

Uzundur geceler yatabilmirem

Bu fikri başımdan atabilmirem

Neyleyim ki sene çatabilmirem

Neyleyim ki sene çatabilmirem

Ayrılık, ayrılık aman ayrılık

Her bir dertten ala yaman ayrılık

Ooo ayrılık, ayrılık

Aman ayrılık

Her bir dertten ala yaman ayrılık

Ayşen hoca ''sesin çok duru ve güzel vokallik sende'' deyip elime kağıt verdi. ''Hocam ben olmasam'' hoca ters bakışlarını attı ama ısrar etmedi "tamam bakalım" diyip gitti bende peşinden eşyalarımı toplayıp çıktım. Merdivenlerden inerken ayazla karşılaşmamak için elimden geleni yaptım, ama sonuç sınıfta otururken gördüm hala çıkmıyordu ona bakarken kafasını kaldırdı göz göze geldik bende hemen yürümeye başladım. Arkamdan gelsin o kadar çok istiyordum ki ama gelmiyordu, yalnız kalmaya ihtiyacım vardı. Ya da onunla, bilmiyorum.

Berk ve İremi gönderdikten sonra kendimi sahile attım ve sessiz bir yer buldum. Kulağımda kulaklıklar, aklımda ayaz! Ayaz'ı Nasıl unutacaktım, abimle de konuşamamıştık yoksa oda mı beni bırakıp gitmişti ağlamam şiddetlendi. Yanıma birinin gelmesiyle irkildim kafamı kaldırdığımda Ayaz vardı yanımda. Aslında yoktu sadece öyle olsun istiyordum, yanımda olmasını istiyorum kokusunu içine çekmek, uyurken saçlarıyla oynamak. Derin bir iç çektim ve ayağa kalktım mp3'ten şarkı açtım ve kendimi sakinleştirmeye çalıştım. Eve doğru yürüdüm ayaklarım geri geri gidiyordu her yer onu hatırlatıyordu bana, her adım attığım, baktığım yerde o vardı. Aşk bu kadar acı mı gerçekten hiç mi geçmez. Çantamda anahtarımı ararken kulağımda "aşk bitti" şarkısı çalıyordu ve anahtarı aramayı bırakıp kapının önüne oturdum ve tekrar ağladım. Başka elimden bir şey gelmiyordu ağlamaktan başka bir şey yapamıyordum. Kafamı kaldırdığımda ayaz telefonla konuşarak geliyordu kulaklığı çıkarttım ve anahtarı aramaya başladım beni bu halde görmemeliydi. Arkadan izlendiğimi hissediyordum, kapıyı açtım içeri girip tam kapatırken göz göze geldik ve suratına kapıyı kapattım. O kadar çok isterdim ki ona sarılıp kokusunu içime çekmeyi...

Ayazdan:
Yaptığım hatalar gittikçe artıyordu, pelinle konuştuğumu görünce üstüne çayı dökmüştü ah benim sakarım. Kantinden çıkarken öyle bir baktı ki içime dokundu bakışı. Aklım ondaydı Pelin ise bir şeyler diyordu "ayaz bak en baştan başlarız" gerisini duymadım çünkü benim sevdiğim geliyordu, ayaz kalk demesiyle şaşırmıştım ve yerimden kalkamadım bir daha dediğinde idrak ettim ve onu takip etmeye başladım. Bağırdı çağırdı, açıklama yapamadım. Dilimi bağlamışlar gibiydi sadece özür dilerim diyebildim arkasını dönüp giderken. Giderken ağzımdan sadece özür dilerim çıktı. Biraz daha uzaklaştığında "beni bırakma, gitme" diye mırıldandım "ben sensiz yapamam"
Okuldan çıktığını görmemiştim sınıf koridora hakimdi ve o daha çıkmamıştı, en son sıraya bir şeyler yazarken izlendiğimi farkettim, kafamı kaldırdığımda öyküyle göz göze geldik. Ama bakmadı, yürümeye devam etti o çıkınca bende apar topar çıktım ve onu takip ettim. Sahile oturduğunda o kadar çok ağladı ki bir ara çoğaldı ağlaması gidip sarılmak istedim ama Uras piçi etrafımdakilere zarar verirken korumam gerekiyordu. Eve gittiğini düşündüğüm için bende Berk'lere gitme kararı aldım, evinin önüne çöküp tekrar ağladı artık dayanamıyordum Berk'i aradım onunla konuşurken yürümeye başladım beni görünce hemen kalkıp içeri girdi, kapıyı kapatırken ki bakışı içime işlemişti. Ulan ne zormuş siktiğimin aşkı ne zormuş.
Berk'lere geldiğimde, Berk sofrayı kurmuştu. Alkoller, yiyecekler "madem
ikimizde acı çekiyoruz gel kardeşim" sadece "sizde mi" diyebildim ve sofraya oturdum. Saat ilerliyordu ve ben artık dayanamıyordum, Berk sızmıştı. Ben ise elimde bira bir odaya girip duvarın dibine çöktüm ve kendimi rahat bıraktım. Gözümden akan yaşlar içimden tekrarladığım tek söz "erkek adam ağlamaz" bira şişesini duvara fırlattım ve Öykünün evini aradım üçüncü çalmadan sonra açtı "efendim" bir şey diyemedim dişlerimi sıktım "alo" telefonu kapattım sesi kırılgandı, pürüzlüydü. İremi arayıp öykünün yanına gitmesini istedim. Gittiğinde bana durumunu mesaj atacaktı iyi bir küfür yemiştim ama değerdi. Kendimi yatağa attıktan sonra gözyaşlarım dinmişti "ulan ne yaptın bana böyle " diyerek uyumaya çalıştım. Tam uyuyacağım sırada mesaj geldi.
Gönderen:İrem
Öykü şimdi uyudu, daha iyiydi.
Bu mesajıyla biraz olsun rahatlamıştım ve bende kendimi uykuya bırakmıştım.