what if playboy meets playgirl?

CHAPTER 4

Azhiel POV.
ayun nga, first day ng school ang kaganapang yun, eto pa Flashback.

FLASHBACK:
lagi kaming magkasama ni derxon, lagi nya kong hinahatid at sinusundo tuwing may klase o lakad kami, tulad ngayon may lakad kami, papunta kami sa mall,
kanina ko pa nahahalata tong si derxon na parang may gustong sabihin dahil sa kinikilos nito, hindi na ko nagpatumpik tumpik pa, tinanong ko sya agad kung may sasabihin ba sya, pero instead na sagutin ako, binigyan lang ako ng makahulugang tingin na syang nagpakaba sakin.
Inaya ko na syang kumain dahil kanina pa ako nagugutom eh^_^
tinanong ko sya kung san kami kakain.

Azhiel: ah. derxon san mo ba gustong kumain?

Derxon: ah ikaw bahala kung san mo gusto.

Azhiel: ok.

yun nga niyaya ko sya sa isang chinese restaurant. wala lang imik saming dalawa. di ako sanay na ganito si derxon .kaya natapos din kaming kumain, ay akmang tatayo na ko para ayain na syang umuwi pero nagulat ako ng hilahin niyo ko paupo sa upuan ko kanina.

huminga ito ng malalim at nagsalita rin sa wakas.

Derxon: Azhiel,may ipagtatapat ako sayo.

Azhiel: ano yun?

Derxon: Azhiel, kung liligawan ba kita, may pag asa ba ko?

Azhiel: ahhm? (poker face)

Derxon: ah sige azh, naiintindihan naman kita eh. okay lang sakin

tumayo sya at tumalikod sakin. alam kong nadisappoint ko sya sa tagal kong sumagot, pero hindi nya pa nga narinig sagot ko eh.~_~
hinabol ko sya at isinigaw na "Oo, derxon! may pag asa ka!" lumingon si derxon na may malawak na ngiti sa kanyang mga labi.^_^

ayun nga naging M.U kami sa loob ng 4 na buwan. sinagot ko rin sya.
nung graduation

natapos na kami ng high school. graduate na kami! kaya lang nalulungkot ako kasi baka pag nag college kmi mawalan na ko ng oras sa kanya. pero hindi ko hahayaang mangyari yun. hahaha

-End of flashback-

but anyway, graduate na kami nung nakaraang araw lang.^_^ hindi ko nga akalaing naging valedictorian sya at Salutatorian naman ako.yan ang araw na hinding hindi ko malilimutan na araw. gusto nyo bang malaman kung bakit?

sige flashback ulit

flashback

graduation na! ito na ang pinakahihintay kong araw na sasagutin ko na si derxon!.
pero asan nga ba yung mokong yun!?~_~

lingon lingon ako pero wala talaga sya eh.~_~ huhuhu derxon asan ka na?!magsisimula na ang program

kaya ayun umupo nalang ako para makinig sa speech ng principal at mga guest namin. ng biglang may tumakip sa mata ko.
alam kong si derxon to kasi alam ko kung ano ang amoy ng pabango niya. kaya nung binitawan nya yun. ayun sya nga.! umupo sya sa tabi ko .haist salamat natapos din ang graduation. masasabi ko na sa kanya ng nais kong sabihin.

tumayo na ko para yayain sya sa kung saan mang lupalop na kami lang dalawa. punta kami sa isang bukid na kita ang buong kamaynilaan. ang sarap ng simoy hangin at kitang kita ang mga bituin.

tinanong ako ni derxon kung anong ginagawa namin dito sa bundok na to.

derxon: anong ginagawa natin dito?

Ako: ah derxon may sasabihin ako sayo...

derxon: ano yun azh?!^_^

ako: ah derxon, sinasagot na kit^_^

derxon: totoo ba tong narinig ko? o nabibingi lang talaga ako. sinasagot mo na ako?!

ako: oo derxon tama ang pandinig mo.

derxon: yes!!!! ako na yata ang pinakamasayang lalaki sa buong mundo!

niyakap nya ko. at hinalikan sa noo.
tangin ngiti lang ang iginanti ko.

End of flashback

sorry guys kung matagal akong mag update, highschool palang kasi ako, syempre busy kahit papano^_^