K.Ü.P.

Tanışma.

 
   
       Merhaba. Şimdi soracaksiniz sen kimsin diye. Ben kimim bende bilmiyorum. Hangi bedene aitim, hangi ruhani insanım bende bilmiyorum. Bir arayış içindeyim. Bir umut belkide. Belki orda gerçek benliğimi bulabilirim diye. Sizde benim gibisiniz değil mi? Saçmalığı seven ve hayatın hep acılarını yaşayan insanlar?

   Hayatın anlamını çözdügum gün acılarımı bir bavula koyup yakacağım. Yorgun bir bedene sahibim. Nefes alıyorum ve bunu sadece bir işlem olarak yapıyorum.  Aslında nefes alsam bile gerçek halini yaşamıyorum. Kendime kızıyorum. Neden böyle bitik bir halim var diye. Sonra da diyorumki belkide beni güçlendiren bu ruhani halim.

   Yaşamak için sebep bulamıyorum. Hangi bedene ait olduğumu bile bilmiyorum. Her zaman güler yüzlü espiri yapan ve iyilik meleği ben mi yoksa geceleri gözlerindeki sular boşalana kadar ağlayan ben mi?

   Sizde benim gibisiniz. Çok fazla insan tanıdım hayatım boyunca. Ve bu insanların sorunları var. Tıpkı bizim ve sizin gibi. 
 
   Bir bedene güvenerek yaşamak istiyorum.  Aşk ve sevgiyi tatmak. Ama insanlar yalancı ve hırsızlar.

   Hangi sahnede yer alıyorum 17 yaşında? Yolda yürürken bile acıları yüzüne vuran kırık bi çocuğum bende.
  Ve sende sayın okuyucum.
 

  Buraya neden geldin neden böyle birşey yazıyorum diye soracak olursaniz ben buraya size ve kendime umutu aramak için geldim. Ben sizi dinlemek için geldim.

Ve acılarımızı paylaşmak için buraya geldim. 
 
  Sizde insanların bencil kimliklerinden yoruldunuz ve cok yıprandınız.
 
Yaşamak için sebebiniz yok ama ölmeyede çalışmaktan ve istemekten yoruldunuz.

Bende yoruldum.

    Hatta şu aralar kendimden bile yoruldum.

Ne kadar iğrenç bi insan olduğum için yoruldum. Düşüncelerimin bile ağlamasından yoruldum.

Boşver diyorlar. Çoğu insan. Boş veremiyorsun.

Hayallerin için boş veremiyorsun.

  Ne istedik biz;
 

- Bize gerçekten değer veren aile üyeleri.

- Bize gerçekten değer veren arkadaşlıklar.

- Her zaman yanınızda olan güvenecegimiz bir liman.

- Çıkarcı olmayan insanlar görmek.

Ve en önemliside herkesi güldürmek yerine birilerinin seni güldürmesini.
 
  Ama bunlara asla sahip olamadık. Umut etmek istiyorum.  Ama umutlarımında polen olup bi başka arıya uçtu.
 
  Ağlıyorum.  Acılarıma inat. Kendime inat.
   Artık utanmadan Ağlıyorum insanların yanında. 

Umursamadan.

Bi süre sonra onların ne kadar değersiz olduklarını anlıyor ve umursamaz oluyorsun.

Ama ne yaparsan yap bi yerden sonra umursuyorsun.

Hangi kapıya giriş yapsan yine aynı insanlarla karşılaşıyorsun.

Insan olmayı reddet.

 Sen özel olansın.

Ve herşeye inat cesaretli olansın. Korkak olan değil.

Not; Bazen ruh halimi yazacağım bazense sizi gülümsetecek şeyler.