Maby This Time -5sos FanFiction, √ Twins deel 2-

H.24

P.O.V. Sabine
Na heel veel geklets sta ik weer buiten, op weg naar mijn fiets zodat ik naar huis kan. Ik zucht en loop de bosjes weer door, ik zie mijn fiets al staan en pak mijn sleutels uit mijn broekzak. Ik stap op mijn fiets en rijd richting mijn huis, het is hooguit vijf minuutjes fietsen dus niet zo heel lang. Dat scheelt. Ik stap van mijn fiets en open mijn voordeur, ik trap mijn schoenen uit, hang mijn jas op en pak mijn mobiel. Ik loop gelijk naar boven, ik heb namelijk ontzettend zin in een bad. Ik loop naar mijn kamer en pak schone kleren, oftewel een sweetpants en een sweater. Ik ondergoed en loop naar de badkamer, ik zet de kraan aan en ga zitten op de rand. Ik pak mijn mobiel erbij en doe hem aan, geen eens berichten, geen twitter meldingen helemaal niks. Ik ben best een loner nu. Net alsof iemand mijn gedachte gaat lezen gaat mijn telefoon. Een onbekend nummer op de display. Ik pak op en gelijk hoor ik een bekende stem. 'Hi, met Michael.' Hoor ik hem lief zeggen. Ik begin te blozen, gelukkig ziet hij dat niet. "Hi. Met Sabine." Zeg ik zachtjes. 'Hoe gaat het?' Vraagt hij na een minuutje stilte ofzo. "Ja... Gaat wel. Met jou?" Vraag ik. 'Goed hoor... Maar waarvoor ik bel.' "Ja, waarvoor jij belt?" Vraag ik gelijk. 'Ja... Ik vroeg me af of je me weer wilt komen opzoeken...' Zegt hij zachtjes. Ik slik. Ik wil echt heel graag, niets liever dan dat maar het kan niet..

"E-euhm... N-nee." Stotter ik. Ik hoor een tijdje niks en dan hoor ik hem weer. 'Waarom niet, je vind me een sukkel he?' Vraagt hij, ik hoor dat hij moeite doet om zijn tranen in te houden. "Nee! Absoluut niet... Ik hou van je, echt heel veel! M-maar ik kan niet...." 'Waarom niet? WAT IS DIT NU VOOR FACKING ONZIN?!' Hoor ik hem roepen, ik snik. Ik kan er niks aan doen... Hij geloofd me niet, ik raak hem kwijt als ik het hem niet vertel. "N-nee.... A-als ik w-weg ga u-uit d-it land word i-ik vermoord en jullie ook." Zeg ik snikkend. 'WAAROM VERZIN JE DIT, JE BENT EEN DOMME TRUT. JE HEBT GEWOON EEN ANDER HE?' "W-wat?" Vraag ik huilend. 'ZEG MAAR GEWOON.' Roept hij. "JIJ FACKING SUKKEL, IK WORD STRAKS VERKRACHT DOOR IEMAND EN ALS IK WEG GA WORDEN JULLIE ALLEMAAL VERMOORD. IK WIL ZIELS GRAAG NAAR JULLIE MAAR BLIJKBAAR WIL JIJ DAT NIET." Roep ik huilend en ik hang op, ik gooi mijn mobiel tegen de muur en doe mijn kleren uit. Ik ga in bad zitten en draai de kraan uit. Ik kijk door mijn tranen heen naar mijn armen..

Mijn littekens lijken wel te schijnen, te roepen dat ik meer moet snijden maar ik hou vol. Voor Ashton. Ik ben gewoon een sukkel, een trut zoals Michael zei. Hij heeft gelijk. Hij houdt niet meer van mij, terwijl ik zielsveel van hem hou.. Ik heb hem net mijn grootste geheim verteld, dat ik opgewacht wordt door iemand. Hij komt terug, dat zei hij. Leo, zo heet hij. Ik doe mijn hoofd onderwater en kijk mijn ogen dicht. Met mijn handen aan de badrand duw ik mij naar beneden, ik voel prikkels in mijn hoofd en ga snel omhoog. Ik wou kijken of mijn gedachtes stopte maar dat deden ze niet, en de tranen stopte ook niet. Ik kleed me om en laat het bad leeglopen. Ik loop naar beneden en ga op de bank zitten, ik zet de tv aan en ga wat zappen.