Songs of the Heart (An EXO fanfiction)

Dont Go I

Chanyeol sat on one of the seats in the bleachers area, in between two of his friends that were both too busy chatting while watching a badminton game that was currently going. Unang tingin pa lamang iya sa mga ito ay nahulaan na niya agad kung ano ang pinaguusapan ng dalawa. Napailing na lamang siya, minsan kasi ay pakiramdam niya ay daig ng mga ito ang babae kung magtsismisan.

“When are you gonna grow some balls and tell your noona how you feel?” Kyungsoo, the shorter of the two, raised his brow as he emphasized the word noona.

“Not anytime soon. I presume.” Singit pa niya, sabay ginulo ang buhok ng pinakabatang miyembro ng kanilang grupo. Inis lamang na tinabig nito ang kanyang kamay. “Pupusta ako! Five thousand won! Graduate na tayo ng college, hindi pa rin magtatapat yang si Sehun!”

“I’ll bet ten thousand won. Makakahanap na ng aliens ang NASA sa Mars, torpe pa rin si Sehun.”

He and Kyungsoo started snickering, na lalong ikinasimangot naman ni Sehun. Madalas kasi nila itong asarin patungkol sa lihim na pagtingin nito sa matalik nitong kaibigan. At ayon naman sa binata ay nakababatang kapatid lamang ang  turing sa kanya ng dalaga. Iba iyon sa alam ng lahat. Everbody seemed to know the whole deal between the two, pero sila mismong mga involved ay tila ba’y napaka naïve sa mga pangyayari sa kanilang paligid. Mga bata palang silang lahat ay tampulan na ng tukso ang topic na iyon.

Magulo sila masyado. Buti pa ako.

“Tigilan niyo nga ako.” Pabirong sinuntok siya ni Sehun sa balikat. “At ikaw Chanyeol-hyung, ano bang ginagawa mo rito? Hindi ka naman dito pumapasok. Bumalik ka na dun sa school mo at dun ka maghasik ng lagim, wag dito.”

“He’s here coz unlike you, hindi siya torpe.” Patay malisyang dagdag ni Kyungsoo, habang bakas na bakas naman sa tinig nito ang panunudyo.

Tumango tango siya. “Exactly! I’m here kasi andito ang buhay ko.” His eyes twinkled when he saw a familiar figure, busy taking pictures of the current game. Photojournalist kasi ito sa school organ ng paaralang araw araw niyang sinusugod. Her short hair was tied in a messy ponytail, leaving some loose strands randomly fall on her face. Her dark-rimmed spectacles of course, covering her eyes again, but never will it cover the beauty that Chanyeol saw in her.

“Sino? Si Kris-hyung?” Malakas na humalakhak si Sehun, na mabilis namang sinalihan ni Kyungsoo. Andoon kasi ang kaibigan niyang si Kris, a few feet away from his life, waving at them. Akala siguro nito ay doon siya nakatingin.

“Mga sira ulo!” He waved back at his friend. “Siyempre si Lei! Siya lang buhay ko!” Ngumisi siya bago tumayo. May kalokohan nanaman kasi siyang naisip. “I love you Lei! Sagutin mo lang ako pramis! Paliligayahin kita!”

Tatawa tawa lamang siyang tiningnan ng dalaga matapos ay mabilis siyang kinuhanan ng litrato. He smirked, and made heard using his arms, making the girl snap another photo.

“Mission complete!” Deklara niya, bago kumaripas ng takbo. Humabol pa siya ng flying kiss sa dalaga bago tuluyang nagtatatakbo palabas ng stadium. Namataan niya kasi ang isa sa mga guro doon at malamang na tuluyan na siyang hindi makapuslit sa paaralan ng kanyang iniirog kapag muli siyang nahuli. Isa na lang daw kasi ay bibingo na siya. Pero ayos lamang iyon, ang importante muli niyang napangiti ang buhay niya.

****

“Hey. Happy birthday. Sorry I can’t make it to your party. Busy eh.” Lei huffed when she saw Chanyeol’s text. Birthday kasi niya noon at naisipan ng mga kapatid niya na bigyan siya ng kaunting salo-salo. It was just a small party, just for family and close friends. At isa na dun si Chanyeol, ang pinakamasugid niyang manliligaw. Well, more like kaisa isa niyang manliligaw. Ang kaisa isang nagtiyagang suyuin siya kahit kulang na lamang ay hagisan niya ito ng bomba noong mga unang buwan na hinahabol habol siya nito. Pero talaga nga yatang matindi ang charm ng lalaki, maging siya ay napalambot nito.