นี่ก็ผ่านมา กี่อาทิตย์ล่ะนะ ฉันเบื่อที่จะมานั่งนับวันเวลาแล้ว ช่วงนี้ฉันก็เรียนเริ่มหนัก แต่ฉันก็ชอบเพราะสนุกที่ได้เรียนมัน คุ้มค่าที่ทนรียน ตอนมัธยมในแผนกที่ไม่ชอบเอามากๆ เพื่อรอวันนี้ ฉันคิดว่าจะหางานพาร์ทามทำด้วยดีกว่า>< จะได้ไม่ต้องรบกวนป้ามาเรียเท่าไร ฉันเอาเรื่องนี้ไปปรึษากับแม่และป้ามาเรียแล้วเขาก็เห็นด้วย และมีอีกเรื่องหนึ่ง ฉันออกจากกลุ่มเต้นของไมล่าแล้วล่ะ ทำไมฉันถึงออกหรอ... ไม่รู้สึกความรู้สึกมันสับสนไปหมดฉันเลย.....ออก! แต่ฉันบอกไม่สิโกหกไมล่าว่าฉันเรียนหนักและยังจะทำงานพาร์ทามอีกคงไม่ไว้หรอก ไมล่าเขาก็เข้าใจดี :)
"ปิงลงมาขึ้นข้าวได้แล้ว ป้าทำอาหารเสร็จแล้ว" เสียงป้ามาเรียตะโกนลงมาจากห้องอาหาร
" ค่ะ ป้า "
ฉันเดินลงไปห้องอาหารพร้อม เป้ลูกใหญ่พร้อมลุยวันแรกในการหางานพาร์ทาม
" hi ค่ะป้า" ฉันทักป้าพร้อมยัดเบอเกอชิ้นใหญ่เข้าปาก ยิ่งนานวันก็เริ่มทำตัวเข้ากับสังคมที่นี้ได้ทุกที-..-
"จ้า ไม่ต้องรีบนะ แล้วนี่จะเริ่มหางานที่ไหนล่ะ" "กะว่าจะเริ่มตั้งแต่ร้านใกล้ๆแถวนี้ก่อนนะค่ะ " "ดีแล้ว เอาที่ใกล้ๆก่อนนะ"
"ค่ะ ปิงไปก่อนนะค่ะ บายค่ะ" ฉันเดินออกมาถึงลานจอดรถคู่ใจของฉันนั้นก็คือ จักรยานของฉันนั้นเอง เอาล่ะยัยปิง "ลุยยยยยยยยยยย>||< " ฉันเริ่มขี่จักรยานมาเรื่อยๆยังหาร้านเปิดรับสมัครพนักงานไม่ได้เลย นี่ฉันก็ขี่มาเกือบจะชั่วโมงล่ะ T_T ไปหาของกินก่อนดีกว่า ข้างหน้ามีร้านเบเกอรี่อยู่น่าจะมีแต่อร่อยๆ ฉันนำจักรยานไปจอด และกำลังจะเดินเข้าร้านแต่ขาฉันมันดันไปชนกับถังขยะ -_-" บ้าจริง แต่เอ้ะ สิ่งที่น่าสนใจในถังขยะก็คือกระดาษแผ่นหนึ่งซึ่งมีตัวหนังสือตัวใหญ่เขียนว่ารับพนักงานเสริฟ์ด่วน ซึ่งร้านในใบประกาศคือร้านนี้ ช่างโชคดีอะไรอย่างนี้นะยัยปิง XD ฉันรีบเดินเข้าไปถามพนักงานในร้าน
"พี่ค่ะ ยังรับพนักงานเสริฟ์อยู่ไหมค่ะ"
"ไม่ค่ะ และกรุณาดูด้วยนะค่ะว่าทางร้านทิ้งใบที่คุณถืออยู่ลงถังขยะแล้ว"
เหอะไม่รับก็บอกดีๆก็ได้นี่:/ แต่เราก็ไปเก็บมาจากถังขยะจริงๆนั้นแระ -_-' กลับดีกว่า ไม่กงไม่กินมันล่ะ ฉันหันกลับไปทางที่ฉันเข้ามาแต่ดันชนกับร่างใหญ่ๆที่ยืนขว้างทางอีกแล้ว ทำไมชีวิตฉันต้องชนคนตลอดเลยว่ะ-..-" "ขอโทษค่ะ ขอ..." คนที่ฉันชนก็ไม่ใช่ใครที่ไหน แอชตันนั้นเอง "เมื่อไหร่เธอจะเลิกชนฉันสักที " แอชตันนายจงรู้ไว้ ฉันก็ถามคำถามนี่มาตลอด T.T
"แฮ่ๆ ^^' โทษที แล้วนายมาทำอะไรที่นี่" "มากินข้าวมั้ง"
"ที่นี่มีข้าวขายด้วยหรอ:O"
"ฉันประชดย่ะ ซื่อบื้อจริงๆ-_- แล้วนี่กินเสร็จแล้วหรอ ไปนั่งเป็นเพื่อนฉันหน่อยดิ" ฉันไม่ทันจะตอบเขาเลย ก็ลากฉันนั่งเฉยเลยและฉันก็ไปขัดขืนเฉยเลย-_-
"นี่ ฉันไม่มีเวลามานั่งคุยกับนายนะ ฉันต้องไปหางานพาร์ทามทำ"
ฉันลุกขึ้น แต่แอชตันจับมือให้ฉันนั่งลง "ทำไมเธอไม่ทำที่นี่ล่ะ เขาหาพนักงานเสริฟ์อยู่นะ"
"นายรู้ได้ไง" พูดแล้วเจ็บใจ
"ก็..ฉันเห็นเมื่อวานเขาติดใบแปะร้านอยู่นี่" "เมื่อวานเขารับ แต่วันนี้เขาไม่รับแล้วนี่ ฉันไปถามมาแล้:("
"จริงหรอ"
"อืม" ฉันนั่งล้มหน้าอย่างหมดหวัง แต่อยู่ๆแอชตันลุกขึ้นแล้วจับมือฉันลากไปเคาเตอร์ก็เจอพนักงานคนเมื่อกี้
"นี่เธอ ที่นี่เขายังรับพนักงานเสริฟ์อยู่ไหม" แอชตันถามพนักงานที่เคาเตอร์ ดูเขาจริงจัง "ช่ะ ช่ะ ใช่ค่ะ"
ฉัน "O-o" เมื่อกี้ยังบอกว่าไม่รับแถมด่าฉันอีกอะไรเนี่ย "แล้วรับทั้งหมด2คนใช่ไหม" แอชตันถามต่อ "ช่ะ ช่ะ ใช่ค่ะ"
ฉัน"OoO" อะไรว่ะเนี่ย หรือยัยนี่เห็นผช. กี่คนก็รับหมดนะ-*- แต่เขาไม่ใช่เจ้าของร้านสักหน่อย "เราสองคนจะสมัคร โอเคนะ" แอชตันพูดกึ่งสั่งยัยนั่น แต่สมัคร2คนนี่ฉันกับเขาหรอ
"ค่ะ"
อะไรว่ะ แอชตันลากฉันอีกแล้ว ทำไมต้องลากฉันฉันด้วยเนี่ย-:-
"นี่ๆ เดี๊ยวดิ จะพาไปไหนเนี่ย แล้วอะไรเมื่อกี้ ฉันยังไม่ได้พูดอะไรเลยนะ" "ฉันจะสรุปเลยนะตั้งแต่พรุ่งนี้เราก็ทำงานที่นั่นได้ แล้วไม่ต้องถามนะว่าทำไม"
"ทำไมอ่ะ-0-" อยู่ๆเขาพูดไม่กี่คำแล้วได้งานเนี่ยละนะ ไม่ใช่แล้ว
"ก็บอกว่าห้ามถามไงเล่า-..-"
"ก็คนมันสงสัยนี่ นายคิดว่าเค้าจะรับเราเข้าทำงานหรอ แล้วนายจะมาทำงานกับฉันทำไม แล้ว..." ฉันยังพูดไม่จบเลยเขาก็เอามือมาปิดปากฉันแล้วยื่นหน้ามา ฉันต้องถอยไปกว้าหนึ่ง-//- "จะบอกครั้งสุดท้ายเลยนะ เขาต้องรับเราเพราะฉันหล่อ^//^ ที่ฉันสมัครด้วยเพราะไม่มีอะไรทำ" แอชตันพูดจบก็เอามือออกจากปากฉัน เหอะเขารับพวกเราทำงานเพราะนายหล่อเนี่ยนะ
"หลงตัวเอง" ฉันพูดเบาๆ แต่เพราะหูดีชะมัด หันมาทำตาขู่ใส่ฉันด้วย "แล้วนี่นายจะไปไหนต่อล่ะ เมื่อกี้ก็ยังไม่กินอะไรเลยนะ"
"เออฉันลืม แต่ฉันไม่หิวล่ะ ไปเที่ยวกันไหม" "ไม่อ่ะ ขี้เกียจ จะกลับบ้าน"
"เหอะ ให้ฉันไปส่งบ้านไหม" "ไม่เป็นไรฉันเอาจักรยานมา"
"งั้นกลับดีๆล่ะ ฉันไปล่ะมีธุรเหมือนกัน"
"อืม บาย"
"บาย"
ไดอารี่ของลุค
วันนี้วันแรกที่ผมเริ่มเขียนไดอารี่ เพราะเจ้าน้องชายตัวดีขอร้องไม่ให้บอกใครเกี่ยวกับเรื่องทั้งหมด แต่ผมดันเป็นคนขี้อึดอัดใจ ชอบบอกคนอื่นแต่ดันบอกใครไม่ได้ งั้นผมก็เขียนดีกว่าใช่ไหม อ๊า~ งั้นมาเริ่มเรื่องแรก วันนี้ผมออกไปเที่ยวกับแอชตันเพื่อนผม ผมเจอเธออีกครั้งผู้หญิงคนหนึ่งที่ห้องนอนเธอตรงกับห้องนอนผม ดูท่าทางเธอจะเป็นคนเอเชียเพราะผิวเธอแทนสวยมาก·\\\· เธอมาร้านเบเกอรี่ของไอ้แอชมันแล้วดูเหมือนมันจะรู้จักกับเธอแต่ผมก็ไม่ได้ถามไรไอ้แอชมันเพราะมันดันรีบลงจากรถเดินเข้าร้านไปก่อนแถมยังไม่ล่ำลาผมเลยสักคำ-..- ผมอยากรู้จังน้องชายผมไปรู้จักกับผู้หญิงคนนั้นได้ไง
.
.
.
.
.
สวัสดีจ้า
ไรต์ขอโทษนะค่ะ เมื่อกี้อัพผิดตอน T.T
