İMPOSSİBLE

9.Bölüm"Damon ve onun Eşsiz Kanı "

  9.Bölüm"

Damon ve onun Eşsiz Kanı "

Beni kucağına aldığında küçük bir çığlık atıp boynuna sardım kollarımı."Ne yapıyorsun, Damon?" dedim şaşkınlıkla yüzüne bakarken.Cevap vermedi ve hızlı bir şekilde merdivenleri çıkıp yatak odamıza girdi.Beni yatağa oturtu ve gardolaba ilerleyip pijamalarımı çıkardı.Bense ne yaptığına bakıyordum.Hızlı bir şekilde tişörtümün eteklerinden tutup çıkardı ve yatarken giydiğim kısa kollu beyaz tişörtü üzerime geçirdi 

 Altımdaki eteği çıkaracağı zaman gülümseyerek." Bunu ben yapabilirim." dedim.Kaşları havaya kalmıştı " Sen şimdi benden mi utanıyorsun ?" mimikleri o kadar güzeldi ki bir saniye kadar onu izledim." Sadece yapabilecek olduğum şeyi senin yapman eh işte utandım!."" Ah, Pekala " sırıtmasıyla beni altına alması aynı saniyede oldu. Dudaklarıma küçük bir öpücük kondurup altımdaki eteği de çıkarmış alt pijamamı hızlı el hareketleri ile giydirdi.Üzerine baktığım da üzeri çıplaktı ALtında sadece kot pantolon vardı ama bu hali bile beni onu arzulattırıyordu.

Dudağımı istemsizce yaladığımda güldü ve kendini yanıma attı.Kolarını belime dolayıp, göğsüne yatamı sağladığında gülümsedim ve daha çok sokuldum.Saçlarımı okşamaya başladı.Çıplak göğsüne minik bir öpücük kondurduğumda gülümsedi."Seni çok seviyorum, bir tanem." diye mırıldandı ve saçlarımın arasına küçük bir öpücük kondurdu."Bende seni çok seviyorum." dedim ve göğsünden yukarı çıkıp omzuna yattım.Buradan muhteşem kokusunu daha iyi alıyordum ve bu iyi hissetmeme sebebiyet veriyordu.  

  çimdeki arzu birden bire artığında bana hiç bir şekilde engel olamadım, olmak istemedim." Seni istiyorum." kulağına fısıldadığım sözle üzerine çıktım. Bana kesinlikle değişik şeyler oluyordu. Ama şu an bunu umursayacak değildim.Üzerine çıkmamla Afallayan Damon sırıtmaya başlamıştı. Bu sırıtmayı bozmayı dudaklarına tekrar yaptığımda başarmıştım. Artık o dudakları sırıtmıyor bana hizmet ediyordu.Bu gece özle olmasını istiyordum bunun için elimden gelebildiği şekilde davranıyordum.  

****

  Midemdeki garip hareketlenme ile gözlerimi araladım.Hızlı bir şekilde ayağa kalkıp tuvalete koştum.Ağzıma gelen kanları hızlı bir şekilde klozetin yanına çökerek çıkartmaya başladım.Ağzıma gelen kanlar daha da midemi bulandırıyormuş gibi hissediyordum.Önüme gelen saçlarım, esemde toplandığında Damon'ın geldiğini anladım.Ağzıma durmaksızın gelen kanlar konuşmamı engelliyordu."Sakin ol tatlım." diye mırıldandı.Sonunda bittiğinde elimi uzatıp sifonu çektim.Kalkmaya çalıştığımda başım döndü ve dizlerimin üzerine düştüm.Damon yanıma çöktü ve ağzımın kenarındaki damlaları eli ile silmeye çalıştı."İyi misin?" dediğinde başımı iki yana salladım.Boğazım acıyordu, midem bulanıyordu ve son oılarak ağlamak istiyordum.Ne kadar iyi olabilirdim ki? 

 Bunu hayatım boyunca yaşamamıştım.Düşüncesi kadar yaşaması da berbat bir durumdu. " Elena ?." Benden herhangi bir cevap bekleyen Damon'a baktım.Endişeli ve korkmuştu.gerçi şu an ikimizde aynı durumdaydık.Çünkü kendimi gerçek anlamda tuhaf hissediyordum ve bunun herhangi bir açıklaması olamazdı.

Beni kucağına alarak odamıza çıkardı.yavaşça yatağa yatırdı.Ve hızlı hareketler ile gardolap'a yönelmiş ve eline geçenleri alıp yanıma gelmişti. Kıyafetlerim kan içindeydi.Elinden siyah Atletimi almaya çalıştım ama parmağımı hareket ettirecek enerjim bile yoktu. Bana fırsat vermeden üzerimdeki kıyafetleri yavaşça çıkarıp temiz olanları giydirdi.Yatak örtüsünü kaldırıp beni yatağa yatırıp üzerimi örttü.