KAYIP UZUVLAR VE KUDUZ KÖPEKLER

3 0 0
                                    

Deneme...Başlangıç kisa bölüm 1

KarliKayin Kasabasi kis ayinin son demlerindeydi tüm kasaba sabaha metrelerce karla uyanacakti...
Oysaki kar sabaha karşı 3.4 siralarinda başlamıştı.siska gövdeli ağaçlarin dallari,catilardan sarkan sarkiklar adeta bir kartpostal gibiydi.kar kasabaya yakışmışti kasaba kar'a.
Sokakta kalmis sahipsiz köpeklerden başka ve işe gitmek icin evlerinden cikan bir kac kasabali dışında o saatte kimsecikler yoktu oysaki saat sabahin 6 bucuguydu.yollar metrelerce karla kapliydi çöp bidonlari ağzına kadar karla kaplanmisti.hava - 10 du evlerin kapilarinda asili duran
dereceler donmustu.dışarida bir kac dakika hareketsiz kalmak bile insanın kanını donduruyordu.evlerin birkacindan fazlasinin bacasi yeni yeni tűtmeye başlamış Sarı lambalı evlerin ışıkları bir bir yanmaya başlamıştı.anlasilan uyuyanlar gune Uyanmisti.uluyan kuduz köpekler tıpkı boş bir evde yanki yapan bir ses edasinda yeri göğü inletiyordu.bir kac saate kalmaz çocuklar kendilerini dışarı atar,her taraf kardan yapilan atkili bereli şekilli sekilsiz kardan adamlarla dolacakti.kasaba her zamanki gibi sıradan bir günun baslangici sayacakti karı ve soğuk havayi.herkes tanirdi birbirilerini komşular"kimo'suz" açar kapıları. dostluklari var oldukca çoğalan koca sevgileri ve insani duyguları vardi.bir yabanci girse.mahalleye kasabaya herkesler bilir tanirdi muhakkak.o derece tanidik gelirdi insanlar.yollar karliydi yurumekte zorlaniyordu insan.asfaltli yollari belediyenin araclari temizliyordu kar aracinin sesinden başka bir ses köpek havlamasiydi...gün yavaştan agarmaya baslamisti.yollar iyice temizlenmiş ama gökyüzü hala ufaktan dokuyordu karlı goz yaşlarını...yollar bir yandan açılıyor bir yandan kapaniyordu.hava sertti,soğuktu sehir,hava ve gün baslamasi.ama buna aldiris etmeyen yaramaz ve haylaz çocuklar bir bir atmışlardi kapi önlerine kendilerini.sessizligi artik yalniz kar araci degil artik çocuk sesleri bozuyordu.etraf gittikce civil civil oluyordu her bos alan kardan adamlarla doluydu.karin aniden bastirmasi gibiydi çocuklarin da kendilerini sokağa atmalari.evlerin bacalarindan yükselen dumanlar dahada belirgin oluyordu.gun agarmis evlerin sari lambalari sonmustü.kış bu sefer cok çetin gelmişti.anlaşılan cok usuyecekti evler,duvarlar ,köpekler,yitip giden düşler! ve kaybolan bir kalp,bir cift göz! Gün gitgide aydınlığa dönüyor kar ise duraksamaya başlıyordu.anlaşılan yeterince yagmisti kar...

(Karli gjnun ertesi cikan gokkusagi ve Gunes...onunla birlikte yavas yavas eriyen kar.Kuduz bir sokak köpeğnn agznda kesik bir kol...ve onu yemek yerine oynamaya çalışan bi kopek.morarms ve kani çekilmiş bir kol.karin altinda kaldgndn curusmemisparmaklari ince kol ince.bir bayan eliydi ama devami nrde ..
Yağan yağmur,kar parçalanmış cesedi topraktan çıkartmış kollari bacaklari ve gövdesi ayrılmışti.yağmur kesik elin parmaklarını kucuk oyuk kanaldan suruklemisti koluysa başka yere suruklemisti.kolu KarliKayin Kasabasina parmagin birinide bir kac mahalle oteye yol kenarindan yarik kanaldan suruklemis sokakta oyun oynayan çocuklar gorecekti....

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Jan 30, 2016 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

sut ve çikolataHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin