Tek Aşk

2. bölüm

Uçağa bindikten sonra çantamdan telefonumu ve kulaklığımı çıkarttım. Müzik dinlemeye başladım. Müzik beni çok rahatlatıyordu. Kendime geliyordum. Onun için ne zaman yorgun olsam ya da kendimi kötü hissetsem müzik dinliyorum.
Bir kaç tane müzik dinledikten sonra kendimi daha iyi hissediyordum ve yorgunluğumun az da olsa geçtiğini hissetim.
Sonra annem "kızım ben su almaya gidiyorum. Sen bir şey istiyor musun" dedi. Ben de annemin bu sorusunun üzerine "hayır bir şey istemiyorum" diye cevap verdim. Annem bana sorduğu soruyu babama da soracaktı ama babam uyuyordu. Babama da soruyu sormadan su almaya gitti.
Bir kaç dakika sonra annem suyunu alıp geldi. Tam suyundan bir yudum içecekti ki annemin telefonu çaldı. Annem suyu kenara bırakıp telefonu açtı. Ama kimin aradığı belli değildi. Telefonunun rehberinde kayıtlı değildi. Yani bilinmeyen bir numaraydı. Annem telefonu açtıktan sonra "buyurun kimi aramıştınız" dedi.

- Merhaba, ben İzmir lisesinden arıyorum. Aslı Ünal' ın annesi siz misiniz?

- Evet benim, Buyurun.

- Mustafa Bey kızınızın kaydını yaptırmıştı. Okul taksitlerini biz aramızda hallettik. Pazartesi günü okula başlayabilir.

Annem de "teşekkür ederiz müdür bey, iyi günler" dedikten sonra telefonu kapattı.

Tabiki annem telefonu kapattıktan sonra ben hemen anneme ne oldu, kim aradı, ne diyormuş diye sormaya başladım. Annem de beni çok fazla bekletmeden "Senin İzmir'deki yeni okulundan arıyorlar. Okul müdürü taksitlerle ilgili babanla anlaşmış. Pazartesi günü okula başlayacağını söyledi." dedi.

Biz konuşurken babam da uyanmıştı. Babam uykulu bir şekilde gözlerini ovalarken "Ne oldu kim pazartesi günü okula başlıyor." dedi. Ben hemen lafa atladım."Okuldan aradılar ve pazartesi günü okula başlayacağımı söylediler. Ama biz daha okul forması almadık. "Nasıl olacak o iş." dedim. Annem de hemen benim soruma "Onu İzmir'de hallederiz." diye cevap verdi. Ben de "tamam" deyip kulaklığımı kulağıma taktım ve müzik dinlemeye devam ettim.

Bir kaç tane daha müzik dinledikten sonra uçaktaki herkes ayaklandı ve ben de İzmir'e geldiğimizi anladım.
Ben de kulaklığımı ve telefonumu çantama koyduktan sonra uçaktaki herkes gibi ayaklandım.Ve uçaktan indik.

Artık İstanbul'a veda edip İzmir'de kendime yeni bir sayfa açmıştım. Her şeyim değişmişti. Evim, odam, eşyalarım, okulum, arkadaşlarım. Yani kısaca hayatımdaki her şey degişti. Bu olay benim için büyük bir çöküş oldu. Her şeyi bir anda bir kenara bırakıp bambaşka bir hayata başlamak çok değişik bir şeydi. Ama bu duruma alışmam lazım.

Ben bütün bunları düşünürken annem ve babam eşyaları taşıyordu. Ben de kapıdan içeri girdim ve annem hemen bana seslendi.

"Kızım hadi gel de bize yardım et."
Ben de birazcık yüzümü buruşturarak "Tamam anne bir kere odama bakıp geliyorum" dedikten sonra merdivenlere doğru yöneldim. Evet merdiven diyorum. Eski evimiz iki katlıydı. Bu evimiz de iki katlı ama eskisi kadar büyük değil. Bu evin yukarı katında tuvalet - banyo ve yatak odaları var. Alt katında ise mutfak ve eskisi kadar büyük olmayan bir salon vardı. Ev eskisinden küçük olsa bile benim hoşuma gitmişti. Sonuçta ev güzel olsa da olmasa da alışmam lazımdı. Çünkü her şeyi bırakıp, bütün hatıralardan uzaklaşıp kendime yeni bir düzen kurmam lazım.

Merdivenleri çıktıktan sonra sağ tarafta banyo vardı. Banyonun karşısında da benim odam vardı. Koşarak odama gittim ve hemen kapıyı açtım. Kapıyı açıp odayı baştan sona süzerken eski odam aklıma geldi. Eski odamda her şey vardı. Bir sürü pencere vardı. Büyük bir yatağım vardı. İki tane kıyafet dolabım vardı. Büyük bir tane boy aynası vardı. Ama şimdiki odamda ise bir tane yatak, bir tane ayna ve eskisi kadar büyük olmayan kıyafet dolabı vardı. Bir anda eski odamı özlediğimi farkkettim. "Ama buraya alışmalıyım. Ben bu odada yepyeni bir hayata uyanacağım." dedim içimden.
Ben bütün bunları düşünürken annemin bana seslendiğini farkettim ve hemen aşağı indim. Aşağı indiğimde annemgil nerdeyse eşyaların hepsini yerlerine yerleştirmişlerdi ve salonun düzenini kurmuşlardı. Ben aşağı indiğimde annem "kızım yeni salonumuz nasıl olmuş" dedi. Tabiki ben de hemen anneme "evet çok güzel olmuş" dedim. Annem benim bu cevabın karşısında bana hafifçe gülümsedi. Ben de anneme karşılık tebessüm ettim.