İMPOSSİBLE

10.Bölüm."Kaybediş"

Dişlerimi Bileğinden çektim.Gerçekte bu iyiydi.Dudağıma buluşan kanı parmağı ile sildi."İyi misin ?" kafamı olumlu anlamda salladım."Sanki daha iyiyim.Hücrelerimi yakan ateş topu savaş bayrağını çekmiş bulunmakta." dedim.Gözlerimin dolmasına artık dayanamıyordum bu gerçekten sinir bozucuydu çoğu zaman."Pekala, Freya'nın boynunu kırma sebebin neydi?." dedi kaşlarını kaldırmış sorgulayıcı bir tavırla." Bunu yapmayı kesmelisin! " diyerek onu üzerimden geri ittim ve yatağın başlığına sırtımı dayayarak derin nefesler alıp vermeye başladım.Ani çıkışımla afallayan suratını gördüm de nedensizce içimi öfke rehin almıştı." Ne yaptım ki bunu kesmeliyim! sana yardımcı olmaya çalışmayı mı ?" diye sorduğunda öfkeyle doğruldum."Sen mi bana yardımcı oluyorsun ? hadi ya! sen sadece bana ayak bağı olan görsel ikizsin!" bağırışım odayı doldurduğun da kulaklarım bir kaç saniye söylediklerimi duymazlıktan gelmek istedi ama olmadı.Tanrım! ben ne demiştim böyle ? "Damon, çok,çok üzgünüm ben öyle demek istemedim."Ne demek istemedin Elena ?." sorduğu soru ile bu sefer ben afallamıştım."Ben, ben öyle demek istemedim sadece kontrolümü sağlamakta zorlanıyorum Damon iyi değilim!."

"pekala , bu sorunun üstesinden geleceğiz   iyi olacaksın tamam mı?."  diyerek kafasını girişe çevirdi."Cadımız da uyanmış bulunmakta." dediğin de kafamı kapıya çevirdim.Boynunu ovuşturarak sinirle Bana doğru geliyordu." Sen! Tanrım benim boynumu kırdın!."sesi odayı doldurduğunda alt dudağımı dişlerimin arasına alıp ısırdım."Öyle mi yapmışım hiç farkında değilim Freya" dedim masumca gözlerimi ondan kaçırdığımda ellerini saçlarına götürüp çekti.

  "Elena!Ne yapmaya çalışıyorsun sen?" diye bağırdı Freya bana."Bir şey yapmaya çalıştığım falan yok benim!Sinirlerimi zorluyorsun." dedim dişlerimin arasından."Ben mi sinirlerini zorluyorum?Hatırladın mı?Yakın geçmişte birbirimize asla kızmazdık.Saygı duyardık, her şeye rağmen!Ama bu adam hayatına girdiğinden beri çok değiştin!" diye bağırdı bu kez Damon'u işaret ederek.O anda ona karşı hiç hissetmediğim bir öfke baş gösterdi."Sende asla benim seçimlerimi sorgulamazdın.Onu sevmeyi ben seçtim.Şunu yapmayı kes!Bana karışma.O öldükten sonra ilk kez mutlu oluyorum." dedim skain olmaya çalışarak.Sesim olduğumdan sakin çıkmıştı."Sorun bu mu gerçekten?Sen hamileyken!Ayrıca ben evet, senin seçimlerini sorgulamazdım.Çünkü mantıklı düşünebiliyordun ve mantıklı kararlar veriyordun.Ama şimdi hiçbirisi yok!" diye bağırdı bu kez.Bense söylediği tek bir cümleye odaklanmıştım."Ne dedin sen?" dedi Damon öne atılarak."Ne dedim ki?Onun mantıklı düşünmediğini ve amntıklı kararlar vermediğini söyledim." dedi ve düşündü."Ondan önce." dediğimde yüzünü buruşturdu."Hamile olduğunu söyledim."  

  "Hamile olduğunu söyledim." dediğide şaşkınca ona baktım."Hayır, bir yanlışın var.Bu imkansız." dedim ona yaklaşarak."Hayır Elena.Evet imkansız ama ister kabul et, ister etme sen hamilesin.Bunu değiştiremezsin." dedi sakince.Tepkimi ölçer gibi bir hali vardı.Hayır bu imkansız.Vampir olduğum gün çocuğum olma ihtimali suya düşmüştü.Bu olamaz!Kesin şaka."Şaka mı yapıyorsun, dalga mı geçiyorsun her ne yapıyorsan kısa kesmeni öneririm."Şaka falan yaptığım yok!" diye bağırdı bana doğru bir adım atıp bağırarak."Hayır, saçmalama.Bu imkansız." dedi, Damon. Kabullenmek istemiyor gibiydi."Yapma Elena, sana böyle bir konuda asla şaka yapmam ve yalan söylemem." dedi Freya.  

 Sen çıldırmışsın!." dedi Damon "Bu imkansız! "diye tamamladım bir kez daha cümlesini.Freya şaka yapmayabilirdi ama buna inanmamızı bekleyemezdi, beklemesi gerekirdi.Çünkü bu inanması güç bir şeydi Tanrı aşkına Vampirler üreyemez bu tarihlerde söz edilen bir şey!. " Evet imkansız ve inanması güç olabilir.Ama bu gerçek unutmayın ki istisnalar Kaideyi bozmazlar" "Tanırım! Elena o yaratık yüzünden mi bu halde ?!" sesi yüksek ve can acıtıcı çıkmıştı.Benden ve ondan olan bir parçaya yaratık diyebilir miydi ?.O bu hakka sahip miydi ?.