İyi okumalar :*
Multi; Arda ve Melis'in oturuşu
Bölüm Şarkısı; Duman- Aman Aman
Bu şarkı Arda için gelsin!"Hey!!"
Hasiktirr...
Hızla arkamı döndüm... şimdi boku yedim! Tahmin edin kim geldi. Evet çok zor değil! Selim...
Lanet olsun yakalanmıştım!"Sen!" Dedi dişlerini sıkarak. "Ne hakla bu odaya girersin!" Sanki kendi eviymiş gibi davranıyordu. Her zaman ki gibi anlam veremedim. Cevap vermeyince, sert bir şekilde sırtımı duvara yasladı. Ben acıyla inlerken o bana acımasız bir şekilde bakıyordu.
"Konuş!" Diye kükredi.
"B-ben yanlış-lıkla gir-dim." Kekeleyerek konuştum. Çünkü korkmaya başlamıştım artık. Yanlışlıkla girmemiştim. Ama doğruyu söylersem beni öldürecekmiş gibi bakıyordu.
"Sikeyim yanlışlığını!" Diye kükredi. Çoktan gözlerim dolmaya başlamıştı. Sonrasında ellerimle göğsüne vurdum ve itttirmeye çalıştım.
"Sanane ya! Sen kimsin ki bana bağırıyorsun! Aptal! Gerizekalı!" Kelimleri art ada söylüyordum. Aynı zamanda içimde birikmişliğin gücüyle hıçkırarak ağlıyordum. Göğsüne vuruyordum ama bir işe yaramıyordu.
"Melis?" Kaya'nın sesiyle irkildim. İşte şimdi bitmiştim. Odaya girdiğim için beni hiç ama hiç affetmeyecekti. Selim serçe kolumdan tutup odadan çıkardı. Ve ardından kapıyı sertçe kapattı. Tam karşımda Kaya vardı. Kolumu da Selim tutuyordu.
"Sizin o odada ne işiniz var?" Dedi şaşkınlıkla.
"Küçük hanım dediğine göre yanlışlıkla girmiş." Dedi Selim kolumu daha çok sıkarak.
"Melis doğru mu?" Dedi Kaya sakince. Ağlamaktan konuşamıyordum ki. Alt üstü bir odaya girdim! Bunda büyültülecek ne vardı ki? Selim alayla gülerek beni yere itti. Sert bir şekilde yere düşmemle ağzımdan bir inleme çıktı. Kaya hızla araya girdi.
"Selim! O bir kız." Dedi dişlerini sıkarak. Sonrasında belimden tutup ayağa kaldırdı.
"Çok yüz veriyorsun şu kıza!" Dedi.
"Selim git şuradan!" Dedi Kaya sinirle.
"Ona verdiğin değeri verme şu kıza!" Diye kükredi. Ben ne dediklerinden anlamıyordum. Neyi ima ediyordu ki? Ne değeri?
"Kes sesini!" Diye bağırdı Kaya.
"Kime anlatıyorum ki!" Deyip aşağıya indi Selim. Ben ayakta zor dururken Kaya'nın omzundan tutundum.
"Gel." Elimi tutup en üst kata çıkardı. Çatıya çıkmıştık. Havanın verdiği soğuklukla,titredim. Arda'nın ceketi hala üzerimdeydi. Ama açıkta kalan bacaklarım üşüyordu.
"B-ben sadece merak etmiştim." Dedim. Kelimeler ağzımdan zar zor çıkmıştı.
"Sorun değil." Dedi. Ama yüzüme bakmıyordu.
"Kızdın mı?" Dedim.
"Hayır." Kısa cevaplar verip geçiştirmeye çalışıyordu.
"O fotoğraftaki kız... kimdi?" Dedim çekinerek. Kafasını çevirip yüzüme baktı. Sanki bir şeyleri hatırlamak istemiyormuş gibiydi.
"Şimdi olmaz Melis." Dedi. "Hadi aşağıya inelim pastam kesilecek." Dedi. Saçımı düzeltip beraber aşağıya indik. Hala aklımda sorular vardı. Selim'in Kaya'ya söyledikleri, o odada ki fotoğraflar, Selim'in bana bağırması. Selim ortalıkta gözükmüyordu. Pasta gelince herkes Kaya'nın başına toplandı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ASLA VAZGEÇMEM.
Novela JuvenilGüçlü ama aynı zamanda içten kırık bir kız. Kim annesinin ölümüne dayanabilir ki? Ya da babasının ona soğuk davranmasına... Ona tek değer veren ağabeyi bile ondan bir şey saklamaktadır. En yakın arkadaşı Arda ile İstanbul'a taşınıp, yeni bir hayata...