Günlerden pazardı yağmur sınıftan arkadaşım.Biz 8. Sınıf olunca biraz üzgündük açıkçası çünkü birbirimizi bu sene tanımıştık ve çok iyi bi arkadaş olmuştuk.O yüzden üzgündük.Biz hayatın daha başındaydık neler olacağını,nelerle karşılaşacağımızı daha bilmiyorduk.Seneye lise 1 yani 9.sınıf oluyoduk.Acaba önümüze iyi birileri çıkıcakmıydı.Onlarıda çok sevicekmiydik.Annem merak etme onlarıda iyi tanıyıp onlarlada alıştırsın demişti.Ama ben buna inanmıyordum.Ve korkuyordum.Bazen düşünüyorum şöyle ikiz bi kardeşim olsa beraber liseye başlasak.En azından yabancılık çekmezdik.Ama yoktu.Annem daha Yağmur'un ve diğer arkadaşlarının tadını çıkar sonra düşünürsün kiminle arkadaş olacağını demişti bana ama ben korkuyordum. Korkuyordum işte.Sersenin biriyle yanlışlıkla arkadaş olcam diye.Ah ah hayat zor valla.Elimiz kolumuz bağlı oturuyoruz.Keşke neyle karşılaşacağımızı daha önceden bilseydik.Ama bu şekildede işin heyecanı kalmazdı...
