H.28

315 33 1
                                    

P.O.V. Calum
Ik heb de hele tijd al een naar gevoel in mijn buik, ik voel dat er ergens iets niet goed is met iemand. Ik weet niet waarom maar ik word er heel verdrietig van.. "GUYS WIJ GAAN NAAR HET BOS." Hoor ik Luke roepen, gelijk spring ik omhoog en ren ik naar hem toe. Ik zie Esmee staan en schrik heel erg. Net als ik wil vragen wat er is lopen ze weg. "Succes en sterkte." Kan ik nog net roepen voordat de deur dichtklapt. Misschien was daar het rare en nare gevoel van? Ik loop naar de keuken en pak een kop koffie. Ik voel dat het nare gevoel nog steeds niet weg is. Wat als Sabine in gevaar is? Dat zei ze toch aan de telefoon bij Michael? Ik weet niet meer precies wat ze zei maar in ieder geval dat ze door iets niet weg kon gaan. Ik moet naar Michael!

Snel stuur ik de jongens een Appje dat ik naar Michael ben om te praten, ik pak de autosleutels en doe mijn jas aan. Ik doe zo snel als ik kan mijn schoenen aan en ren half lopend naar de auto. Ik doe de auto deur open en stap in, Michael verbleef een tijdje in een hotel dus daar ga ik nu heen. Ik rijd weg richting het hotel. Ik moet hem spreken! Gelukkig is het maar vijf minuutjes rijden, ik parkeer mijn auto en loop nu normaal naar binnen. Ik zeg bij de balie dat ik op bezoek ga bij Michael Clifford en ik loop gelijk naar de lift. Verdieping twee kamer 127. Ik zucht en stap uit de lift ik loop gehaast naar de kamer van Michael, ik klop hard op de deur. Ik krijg geen antwoord en er kom net een schoonmaker langs, haar pasje ligt op het karretje. Ik pak het en open de deur, het pasje leg ik weer terug bij de schoonmaker die me met een 'WTF' blik aankijkt. "Bedankt!" Zeg ik en ik doe de deur weer dicht, ik loop naar de kamer en zie Michael. Met een mesje op zijn arm. "Michael?!" Vraag ik verschrikt. Hij kijk bang op met rode ogen. "S-sorry, ik heb a-alles v-verpest... Ik was e-een grote l-lul. I-k heb mijn k-kansen bij S-sabine ook v-verpest...." Zegt hij snikkend. "NEE! We moeten haar redden, met welke woorden hing ze op?" Vraag ik snel.

"J-Jij facking s-sukkel, ik w-word straks v-verkracht door i-iemand en als i-ik weg ga w-worden jullie allemaal v-vermoord. Ik wil z-zielsgraag naar j-jullie maar b-blijkbaar wil j-jij dat n-niet. Dat z-zei ze..." Zegt Michael snikkend. "GAST IK VOEL AAN MIJN TWEELINGINSTINCT DAT DAT INDERDAAD GEBEURD IS." Roep ik bang. Hij kijkt me bang aan. "We moeten nú naar America!" Zeg ik en ik trek Michael mee.

P.O.V. Sabine
Ik word wakker met een bonkend hoofd, wat is er gebeurd? Ik kijk om me heen en zie dat ik geen kleren aan heb, mijn hele lichaam doet pijn. Mijn oog valt op een briefje.

Hey lekkerding,
Ga niet weg uit dit land want ik heb allemaal foto's.
Ik kom terug, sletje van me.
-Xxx- L.

Ik barst in huilen uit en ren naar de badkamer in spring onder de douche, ik voel me ranzig. Ik huil heel hard, ik ben gewoon verkracht. Ik ben een nietsnut, een vies ranzig sletje. Dat is wat hij schreef, ik kan niet stoppen met huilen. Ik zet de douche uit en doe schone kleren aan, ik ga op mijn balkon zitten met een deken om me heen. Het is heel donker, ik heb geen idee hoelang ik daar gelegen heb... Ik kijk omhoog naar de sterren.

Maby This Time -5sos FanFiction, √ Twins deel 2-Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu