serseri cocuk

HAZIRLIK

Hepimizin hayatının bir dönem noktası vardır.Kimimizin sevdiklerimizi kaybettikten sonra başlar bu dönem.bir gün içinde tüm hayatımız değiştir. yada, birkaç dakika içinde. Benim hayatımın dönem noktası bugün başlıyor.

Babamın söylediklerinden sonra denizin kenarına gelmiş.Bütün bunların bir rüya olmasını diliyorum.Ama pek birşey değişmiyor.Babam yaklaşık üç saat önce benimle bir konuşma yapmış ve istanbula taşınmamız gerektiğini söylemişti.doğduğum büyüdüğüm aşık olduğum şehri İZMİRİ bırakıp oraya nasıl gideceğimi düşünüyorum.

Bu arada ben BURCU burcu Karahan sarı belime kadar olan saçlarımı mavi gözlerimle ve muhteşem fiziğimle üzerime ilgiyi çekenlerdenim. babam istanbulun ve İzmirin bütün şirketlerinin hakimiyetinde şimdide istanbuldaki şirketininin başında olması gerektiğini bana bildirmiş ve yarın sabaha uçagımızın olduğunu söylemeyi unutmamıştı.

Daha fazla burada oturmamayı düşünerek ayağı kalktım ve arabama binerek eve doğru sürmeye başladım .

*****

Anahtarımla kapıyı açtıktan sonra adımlarımı hızlandırarak merdivenlerden çıkarak odama girdim.Gitmek zorundayım.hem benim için iyi olurdu belkide...İzmirde hic arkadaşım yok yani yok derken varda çok samimi olduğum kimse yok .Olanlarda zengin ailelerin boya küpüne batırılmış buram buram samimiyetsizlik kokan kızları.Giyinme odama giderek yarın giyeceklerimi ayarladıktan sonra kapının arkasındaki valizimi alarak yatağın üzerine açtım.başkalarının kıyafetlerime dokunmasını sevmiyorum onun için kendim topluyorum

Pantolonlarımı ve diğer giyeceklerimi koyarak kapattım.ikinci valizi açarak ayakkabılarımı koydum ve son olarak küçük bir valiz çıkararak tokalarımı,fularlarımı,şapkalarımı,kozmatik ürünlerini,kremlerimi koyduktan sonra onuda kapattım ve aşşğıdaki görevlilere seslenerek odadan alınması gereken valizleri gösterdim.sonrasında ise duş alarak pijamalarımı giydim ve kendimi uykunun kollarına bıraktım.

***

Alarmın sesiyle gözlerimi araladım sabah saatin beşiydi.Hazırlanmak için sadece 1 saatim vardı.bunun için ayaklarımı yataktan aşşağı sarkıtarak banyoya doğru gittim. önce yüzümü yıkayıp kuruladıktan sonra dişlerimi fırçaladım ve ince bir eyliner hafif pambe bir ruj ile tamamım.odama geri dönüp valizlerimin içinde olan düzleştiriciyi alıp banyoda fişe takım ve

Dün hazırlamış olduğum siyah pantolon ve mavi salaş kazağımı giydim altına ise siyah zımbalı botlarımla tamamım.banyoya gidip yaklaşık on dakika düzleştirme sonucunda saçlarım olmuştu zaten doğal hali düz olduğu için beni fazla uğraştırmıyolar sağolsunlar :-) :-)

onuda fişten çekip valize geri koyduktan sonra kaşe montumu giyip siyah büyük çantamı aldıktan sonra içine bütün ıvır zıvırlarımı doldurdum parfümümüde sıktım ve tamamım.boy aynasından kendime baktığımda gerçekten harika olduğumu düşünmedim degil :-)

Hâlâ kendime bakarken kapının tıklanmasıyla kendime geldim.

"Burcu hanım babanız salonda sizi bekliyorlar ."

"Tamam geliyorum ''

Son kez odama bakıp kapıyı açtım ve merdivenlerden inmeye başladım.tamam babam bu evi satmıyor olabilir ama sonuç olarak büyüdüğüm ev ve hiç gitmek istemiyorum.aşşağı indiğimde her zamanki gibi resmi babam siyah takım elbiselerini giymişti tamam resmi olabilirsin ama uçağa bineceksin be adam az rahat giyinsene.

ve yaninda hiç tanımadığım bir adamla yok yok bu adam değil bu dünyaya düşen bir meteor .daha fazla dikilmeyerek

''Ben hazırım baba ''

İkisininde bakışları anında bana dönerken çocuk tuhaf bir ifadeyle bakıyordu yüzüme.babamsa her zamanki rahatlıkla

''Hadi çıkalım o zaman bu arada sana okul ayarladık bir tane yerleşir yerleşmez gidersin ''

''Lütfen bana seni koleje yazdırdım deme ''

Azımdan kelimeler tiksinircesine çıkmıştı.babam zengin olabilir ama ben öyle parasıyla övünenlerden değilim.bu dünyada herkesin eşit olması gerektiğini düşünüyorum.

''Yazdırdım tabi...koskoca bahri karahanın kızı devlet lisesinemi gidecek ?''

''Saçmalıyorsun onlarda insan benim onlardan farklı olan yanım nalet olası soyadımmı sadece !!''

Ses tonumun yüksekliğinden dolayı evin çalışanları bana şaşırmış gibi bakıyorlardı çünkü 18 yıllık hayatım boyunca ben ilk defa babama bağırıyorum.

''Baba sesini yükseltme !! ''

İste buydu bahri karahan yanında adam öldürseler birşey yapmaz ama sesini yükselttiysen büyük sıkıntı var.

''Sana o berat yerden hoşlanmadığını söyledim hala neden ısrar ediyorsun ? Paramız var diye insanlara birşey kanıtlamak zorunda değiliz.''

''Zorundayım ! Sen değil ama ben zorundayım.onların ne düşündüğü önemli.ne vardı bu konularda annene çekmeseydin ?''

Anında gözlerim dolarken babamda yaptığı hatayı yeni farketmiş olacaktiki özür dileyen gözlerle bakıyordu bana konuyu daha fazla uzatmamak adına

''Sakın ! Annemi sakın! böyle şeylere karıştırma ''

Bu cümleyi kurduktan sonra babma arkamı dönerek kapıdan dışarı çıktım ve babamın ilerde gözüken arabasına doğru giderken sağ ve sol tarafımdaki ayak sesleri adamlarında benimle geldiğini gösteriyordu .