KİNEZİ [1. KISIM][TAMAMLANDI] #Wattys2017

7. Bölüm

Cris yüzüme vuruyordu ayıltmak için. Gözlerimi açtım ama etrafı göremiyordum. Hiç te net değildi gördüklerim. Yavaş yavaş görmeye başladım tekrar. Crisin yüzünü gördüm önce.

Telaşlı bi hali vardı. Sorduğum ilk soru " Eva nerde ?" oldu. Kafamı cidden kötü çarpmıştım. İngiliz adam geldi aklıma. Evet yeni bir düşman edinmiştim. Ve geçmişimden gelen biri olduğu belliydi.

Bana sitemkar bir şekilde "Jimmy" demişti. Ayağa kalktım. Cris ve Jason koluma girdi. Sandra'yı bu işler için meşgul edemezdim. Zaten son savaştan sonra çok yorulmuştu.

Birkaç saniye içinde daha iyi hale gelmiştim. Vücudumun belli noktalarındaki enzimsel faaliyet ve hücre yenilenmesini elektrikle hızlandırıyordum. Hızlı rejenere olmak gibi birşeydi.

O adam hakkında pek birşey bilmiyordum. Hastahaneden çıktıktan sonra direk evime gitmiştik Jason robot resmini çizdi anlattığım şekilde. Resimde gerçekten iyiydi Jason.

Yapacağımız hiçbirşey yoktu. Onun bizi bulmasını bekleyecektik. Bir daha benimle yüzyüze görüşmeyeceğine adım gibi emindim. Aynen öyle oldu.

Bilinmeyen bi numaradan görüntülü konuşma isteği gelmişti. Hemen kabul ettim ve büyük ekrana aldıktan sonra görüşmeyi kaydetmeye başladım. Üçümüz de ekran başındaydık.

"Merhaba Jimmy" dedi ingiliz. "Ve yanındakiler". Küçümser hali Cris'i baya kızdırmıştı. Sonra klasik olarak kamera Eva'ya çevrilmişti. Yerdeki kırık camları ve kan izini göstermeden edemezdi.

"Ne istiyorsun benden ve Eva'dan ? " dedim. Kötü adam gülüşü atmadı. Gayet ciddi bir hali vardı. "Sana Jimmy demem aklını kurcalamadı değil mi ? Ben senin geçmişinim Jimmy " dedi.

"Yıllardır takipteydim. İlk savaşını da izledim. Dün yapılanı da. Ama bu kıza nasıl baktığını gördüm. İşte bu yıllardır aradığım bakıştı". "Sadede gel" dedim. "Annen" dedi .

"Onu çok seviyordum evet ona hiç söylemedim gerçeği. Hergün kendimde birazdaha cesaret topluyordum. En azından onu sevdiğimi bilmesi yeterdi".

"Sonra baban çıktı ortaya ve onu çekip aldı benden , ellerimden". Bunları söyleyen adam anneme kesinlikle takıntılı olan biriydi çünkü gayet yakışıklı bir adamdı. Kendisine başkasını da bulabilecek kapasitedeydi.

Evet şimdi oturuyordu herşey yerine. Konuşmasına devam etti." Benim bir saç teline bile kıyamadığım kadını baban çekip vurdu".

"Sen babandan kalan son şeysin işte. Benim için sana verdiğim zarar babana verdiğim zararla eşdeğer. Hapiste olmasa hemen öldürürüm onu. Meraketme o sevdiğinin kanı değil".

"Kan bile değil dedi". Şimdi gülmeye başlamıştı. Bana yaşattığı korku yeterdi ona. "Merak etme onu serbest bırakacağım. Gözlerinde umutsuzluğu görmek yeter benim için. Tabiki bi şart koymak gerek".

"Kötü adamcilik oynayacaksak kurallarına göre oynamalıyız "dedi İngiliz. "Söyle ne yapmam gerek ?" dedim. "Babanı ziyaret edeceksin. Ona içindeki bütün nefreti kusman gerek".

"Çaresiz hissetmeli kendini. Oğlunun düşüncesi binlerce kişinin görüşüne bedeldir" dedi. Babamla hiç konuşmamıştım , hiç ziyaret etmemiştim . Bana bıraktığı miras için teşekkür etmem mi gerekirdi ? Hayatımı bitirdi o benim.

Benim için yapmam gerekeni söylüyordu bana. İşime geldiğini belli etmeden "tamam" dedim kabul ettim. "Bunu yaptıktan sonra onu serbest bırakacak mısın ?" diye sordum. "Tabii ki" dedi. Onu özel bir kabinde kilitli tuttuğunu sonradan gördüm.

Bunun için çok falza uğraşmıştı o adam. Annem paronayaklaştırmıştı onu. Psikopat olması gerçekten korkutmuştu beni. Herşeyi yapabilecek bir yapısı vardı ama Eva'yı sadece babama acı çektirmek için kaçırmıştı.