Last Time (One-Shot)

Ang pag-ibig ay may oras dahil kung walang oras ang pag-ibig,hindi kayo magkikita,hindi niyo makikilala ang isa't isa at etc pero may oras na may mawawala at may mawawala parin.Masakit pero kailangang tanggapin.

********************************
Colora's POV:

"Crayla,nasaan na ba yun.?"tanong ko sa kanya.Ang tagal naman niya naiinip na ako dito.Nasaan ka na ba?

"Colora,wag ka na ma inip padating na rin yun."sabi niya.Nandito kasi kami sa airport sinusundo lang namin yung kaibigan ko at kapatid niya na si Crayon.

After 2 hours..........

"Hi Crayla!Hi Lora my loves."pasigaw na bati niya samin habang patakbong pumunta samin.Hanggang ngayon "Lora my loves" parin ang tawag niya sakin dahil bata palang kami gusto niya na ako.Ganda ko kasi eh!Joke lang.

"Hi Cray!"pasigaw na bati ni Crayla kay Crayon.Sigawan day ba ngayon!ang lakas nila makasigaw parang magugunaw na ang mundo.Kanina pa kami pinagtitingginan dito.

"Lora my loves,bakit hindi ka dyan nagsasalita?"sabi niya sakin pero tinignan ko lang siya.Gwumapo siya ngayon at tumangkad.Ang laki din pala ng pagbabago pag galing kang states.Ma try nga pumunta ng states tapos matagal akong babalik,siguro mga..........20 years tapos maganda na ako at matangkad na,diba ganda ng plano ko.

"Lora my loves baka matunaw naman ako sa mga tingin mo,Tignan mo yung kapatid ko umalis na."nakangising sabi niya sakin.Kapal niya!porket gwumapo lang siya yumabang na.Hindi na nga ako pupunta ng states.Panira kasi ng plano eh.

"Kapal mo,Cray!"sabi ko at tinayaran ko siya at umalis.Panes!taray ko dun ha.May bigla nalang humawak sa kamay ko."Ay kabayo!"gulat kong sabi sa kanya.Akala ko kung sino siya lang pala yun.

"Sa mukha kong toh,kabayo parin tawag mo sakin."mayabang na sabi niya sakin.Para sakin mukha parin siyang kabayo.

"Oo,tingin ko parin sayo kabayo.Hahahah!"natatawa kong sabi sa kanya at pumasok na sa loob ng kotse.Katabi ko siya ngayon.Hanggang ngayon para parin siyang bata at siya parin ang gusto ko kahit na matagal siyang nawala.Habang nasa byahe kami biglang sumakit ang ulo ko pero hindi ko nalng toh pinansin dahil palapit na rin naman kami sa bahay nila at doon muna ako magpapahinga.

Crayon's POV:

Katabi ko ngayon ang Lora my loves ko hanggang ngayon siya parin ang tinitibok nitong puso ko kahit na ayaw niya sakin.Nandito na kami sa tapat ng bahay namin.Pagbaba ko inalalayan ko si Lora pero para siyang namumutla.Papasok na sana kami kaso bigla nalang siya natumba.

"Lora!gising."sabi ni Crayla kay Lora.

"Crayla buksan mo yung pinto ng kotse!"pasigaw kong utos kay Crayla.Natataranta na ako.Nung nakasakay na si Crayla sa likod,pinaandar ko agad yung kotse at dali daling umalis.Pag dating namin sa hospital dinala agad siya sa E.R.

"Crayla,meron ka bang hindi sinasabi sa akin?"kalmado kong tanong sa kanya at para siyang natataranta.Ano ba talaga ang nangyayari?

"Kuya,may tu-tumor sa u-utak si Colora."naiiyak niyang sabi.Parang biglang huminto ang paligid ko.

"Bakit hindi mo sakin sinabi?"sabi ko at biglang tumulo ang mga luha ko.kakadating ko lang at ganito agad ang bumungad sa akin.

"Ayaw niyang ipaalam sayo dahil mahal ka niya at ayaw ka niyang masaktan."umiiyak niyang sabi sakin.Akala niya ba hindi ako nasasaktan ngayon.

Magsasalita na sana ako kaso biglang lumabas yung doctor.

"Doc,ano na po ang kalagayan niya?"tanong ko habang pinapahid ang luha ko sa mata.