Benim adım Jason.Hayattan pek beklentim olmayan umutsuz bir vakayım.DNA üzerinden ailem ile uyuşsamda genel olarak ailemle alakam olmayan biriyim.Bir abim var adı John.Abim benden 9 yaş büyük ve benden nefret ederdi.Çünkü aptaldım,aptalım.14 yaşımda iken asla yapmak istemediğim şeyi yaptım.Bir kıza aşık oldum.Aşk bana göre değildi olamazdı da.Kızın bundan tabiki haberi yoktu.Karşı sınıfımızdaydı ve o fark etmeden ben her gün onu izliyordum,deli gibi.Adı Erica,aynı yaştayız,boyu benden uzun,bana kıyasla daha popüler ve çok güzel bir kızdı.Bütün erkekler onun peşindeydi ki buna şaşmamak lazım.Sınıflar karma olmuştı ve şu an ki sınıfımdan kimseyi tanımıyordum.Tanımakta istemiyordum çünkü hepsi çocuktu.Hepsi benden daha çocuksuydu.Ben kitap okumayı seven utangaç pısırık bir çocuktum.Müzikle deli gibi uğraşırdım.Müzik grubum vardı o zamanlar kuzenim ve en yakın arkadaşlarım ile kurduğum.Ama bazı nedenlerden dolayı kavga etmiştik ve bütün grup dağılmıştı.O zamandan beri gitar çalmayı bırakmıştım.En ama en yakın arkadaşım vardı,bütün günümüz beraber geçer bütün yaptıklarımızı beraber yapardık.Bana kaykay kaymayı öğretmişti kendisi çok bir şey bilmediği halde.Bütün günümüz dışarıda geçerdi,derslerden uzaklaştırmıştı beni.Okula ailemin baskısı yüzünden gidiyordum.Birde Erica için,o benim tek amacımdı.
Kış ayındaydık ve karlar delicesine yağıyordu.Okullar tatil olmuştu bende teyzeme kalmaya gittim.Saat sabah 5 olmuştu uyuyamıyordum.Uyku bir türlü uğramıyordu bana ve bende telefonumda sosyal ağlarda gezip duruyordum.Erica'nın facebook hesabıyla karşılaştım ve fotoğraflarına yarım saat baktım.Bir cesaret geldi bana o anda.Bu cesarete dayanarak "arkadaşı ekle" butonuna bastım.Kalbim heyecandan yerinden çıkacaktı.Uykum gelmişti ve sabahı dört gözle bekliyordum.Ama telefondan bildirim sesi geldi,meraklanarak açtım.Bu... Bu Ericaydı.Arkadaşlık isteğimi sabah 6 da kabul etmişti.Aşırı heyecan beni kalp krizine götürüyordu.İlk mesajı ben attım klasik "selam" olarak.Geri döndü ve oda "selam :)" yazdı.Bana gülmüştü! Bana! Aklım yerinden çıkmıştı.Konuşmayı nasıl devam ettiririm diye düşünürken bana "tanışıyor muyuz?" dedi.Ben de tanışmadığımızı ve buna engel olan bir şey olmadığımızı söyledim.Başladık konuşmaya,konuşma çok harika gidiyordu ve öyle bir dalmıştım ki saat 7:30 olmuştu.Artık yatması gerektiğini ve daha sonra OKULDA BENİMLE görüşmek istediğini söyledi.Benim olduğumun farkındaydı ve beni biliyordu.Çoğu insanın yapmadığı şeyi yapıyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Etkisiz Eleman
Novela JuvenilÇevresi ve ailesi tarafından sıfır görünen Eleman'ın kendine ait güzel hayalleri vardır.Etkisiz yaşam tarzı hiç değişmesede başarısızlıklarıyla başarıya ulaşmak isteyen genç;yani ben hayatımı bu hikayeye döktüm.Etkisizlikten etkili bir şey çıkar elb...