Her sabah dertsiz tasasız uykudan uyanıyordum. Direk işim telefona bakmaktı mesajlara,begenilere,dürtülere,takiplere...
Mutlumuydum ? Evet sadece öyle sanıyordum çünkü derdim yoktu.. Sonumu asla düşünmedim.. Önemli olan tek şey şuan ki mutluluğumdu..
Sevgililerim çoktu birini bırakıp birine geçiş yaptıgım, gezip tozduğum, haksızken bile haklı olduğum.. Günah işlemekten artık zevk alır hale gelmiştim düsünmedim. Hiç düşünmedim yarın ne olacağımı hiç düsünmedim bu yaptıklarımın sır olarak kalcağını sandım hep..
Yanılmışım..
Mutlu olduğumu sanmisim.. Günahlarım sır olarak kalır sanmışım kalmadı...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BENİM ADIM GÜNAH
Kurgu OlmayanZamanında çok hata yaptım.. Pişmanım.. Ama o SUSMUYOR !! Susturamıyorum.. Olmuyor Boğuluyorum...