1.bölüm

132 9 9
                                    

-Asya

Okula doğru yürürken,kulaklığımı alıp telefonuma taktım.Hava okadar soğuktu ki neredeyse ellerimi hissetmiyordum.Okula vardığımda merdivenlerden çıkıp sınıfıma girdim.İşte yine sıkıcı bir gün beni bekliyordu.Telefonumla uğraşırken hoca geldi ve telefonumu kapattım.Hayır yani sabahın köründe burada ne halt yiyecek sek?insan bildiğini de unutuyor.Zil çaldığında kantine çıkıp bir kahve aldım,kahvemi yudumlayarak sınıfa indim.Telefonuma baktığımda annemin beni aradığını gördüm.Telefonum sessizde olduğu için duymamışım hemen annemi aradım.çalıyor...çalıyor...çalıyor... En sonunda açmayı tenezzül etiğinde annemin sesini duydum

"kızım telefonunu niye açmıyorsun?" "Anne telefonum sessizdeydi duymamışım hem zaten dersten yeni çıktım." Dedim,o da
"tamam kızım tahmin ettim zaten kaçıncı derstesiniz?" Diye sordu.Gözlerimi hafifçe devirdikten sonra
"2.derse giricem" dedim.
"Tamam ozaman hadi iyi dersler sana". dedi annem.bende
"sağol anne,hadi kapat."dedim telefonu kapattıktan sonra kahvemi bitirip kitabımı okumaya başladım.Hoca geldiğinde kitabımı çantama koyup,hocaya dinlemeyi başladım

----

Son dersten çıkınca kütüphaneye gittim ve bir kitap alıp çıktım.Eve doğru yürüyordum telefonumla uğraşırken birden bire telefonumun ekranı kapandı."off!şarjım bitti." Diye söylenirken eve vardığımı farkettim.Odama girip telefonumu şarja taktım.derin bir nefes verdim ve kütüphane den aldığım kitabımı çıkartıp okumayı başladım.

-30 dakika sonra-

Off çok sıkıldım,kitap hiç sürükleyici değil gidipte yemek yiyim dedim ve aşağıya indim.Mutfağa bakarken mantı gördüm ve "gözlerinden kalp fışkıran emoji" gibi oldum salyalarım akmadan önce hemen gidip mantıyı aldım,mantıyı tam yiyecekken birine çarpıp bakkal tükmüğü gibi yere yapıştım.Sonra bir haykırma sesi duydum

"Kerem!ne halt yiyon burda?"diye sordum.
"Öf abla yaa...ben yiyeceğim o mantıları" dedi suratsız
"Avucunu aç"dedim oda avucunu açtı
"Avucunu yalarsın" dedim ve odama doğru koştum
Çalışma masamda mantımı yerken odamın kapısı tıklatıldı
"Gir!" Diye seslendim içeri babam girince yanıma oturup;
"Asya seninle birşey konuşmak istiyorum"dedi bende
"Tabi baba" dedim.Babam yanıma oturdu
"Bak kızım burayı çok sevdiğini biliyorum,ama buradaki şirketimi satmak zorundayım" dedi.ne yani burdan gidecekmiyiz?aslında burayı çok sevdiğim söylenemez.
"Baba ozaman nereye gideceğiz?" Diye sordum o da
"Türkiye'ye gideceğiz kızım." Dedi
"Tamam" dedim
"Yalnız biraz erken gideceğiz"
"Ne Zaman gidicez?"
"Haftaya cuma"
"Ne!9 gün sonra mı?"
"Evet,kızım erken gitmemiz daha iyi olur."
" hangi şehre gidicez peki?"
"İzmir'e."
"Tamam hadi sen git ben yemek yiyecem." babam kalkarak odamdan gitti bende yemeğimi yiyip,uykuya daldım.

9 gün sonra :

Arabada havaalınına doğru giderken,kulaklığımı kulağıma takıp müzik dinlemeyi başladım.Yoksa bu yola tahammül edemeyeceğimi biliyordum.Havaalınına geldiğimizde bavulumu alıp girişe yürüdüm.Türkiye'deki yeni hayatımı düşünmeden edemiyorum.Yeni arkadaşlar,yeni okul,yeni ev,yeni şehir...bunlar bana çok değişik geliyor.Ucağa binip,yerime oturdum ve telefonumu uçak moduna alıp kulaklığımı geri kulağıma taktım.Yol boyu müzik dinledim.Uçak inişe geçince heyecanlandım çünkü resmen yeni bir ülkede yeni bir hayatım olacaktı.

İzmir Havaalınından çıkıp derin bir nefes alıp benim için küçük ama hayatım için büyük bir adım attım.İzmir güzel bir yere benziyordu.Bazen gelmek isterdim Türkiye'ye,ama vazgeçerdim.Arabaya binip yeni evimize gittik.Eve baktığımda eski evimize göre daha büyük olduğunu gördüm.Bir kadın bana gülümseyerek bakıyordu,ister istemez ben de ona gülümsedim.İçeri geçip,odama gittim ve etrafı incelemeyi başladım odamda herşey düzenlenmişti.Tam benim tarzıma göreydi,kesin annem döşedi burayı.Kıyafetlerimi ve kitaplarımı yerleştirip Salona gittim.Annem gideceğim okula bakıyordu bende koltuğa zıplayıp televizyonu açtım.Sıkılmaya başladığımda anneme

"Anne okullar ne zaman açılıyor burda?" Diye sordum
"8 Şubat'ta açılacak Asya" dedi bende
"Anne ben sıkıldım biraz dışarı çıksam olur mu?"
"Tamam kızım fazla uzaklaşma telefonunda sessizde olmasın."
"Tamam anne biraz para verirmisin yanımda Türk lirası yok." Dediğimde annem bana para verdi ve bende dışarı çıkıp etrafa bakındım,sakin bir yere benziyordu.Deniz kenarına yürürken birinin bana çarpmasıyla,amele sümüğü gibi yere yapıştım.
"Oha,önüne bak hayvan!" diye bağırdım ve çarptığım kişiye baktım.

-
Arkadaşlar umarım beğenmişsinizdir biz 2 kişi yazıyoruz bilginize nxjsjaj

Siyah YıldızHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin