Bu gece uğurladım seni.
Aslında seni değil kendimi uğurluyorum ben.
İnsanların "kendine gel, kendine dön" demelerini duymamak için kulaklarımı tıkayıp gidiyorum.
Arkamdan su da dökmüyorum dönüp dolaşıp tekrar kendime gelmeyeyim diye.
Sen farklıydın yada farklı sanmıştım.
Herkesin bir yeri vardı ama senin bende ülken vardı.
Boş bi ülkenin tek sahibi gibiydin sen.
Verdiğin her kaderin yüreğim de bir yeri vardı.
Hangi kitabı açsam seni okudum ben aylarca.
Hangi aynaya baksam seni gördüm.
Kalbindeki yerimi tarif et desen susar kalırdım gözlerine, konuşamazdım.
Su olsam sensiz akmazdım.
Anladım ki seni sevmek yüce bir şey.
Anladım ki seni sevmek Tanrı'ya yaklaşmakmış.
Seni sevmek ölümle eş değermiş.
Bu gece kendi ülkemden uğurladım seni.
Seninle birlikte ben de terkettim beni.
Şimdi ne yaparsın bilmiyorum.
Belki de soluğu tanıdık şehirler de alırsın.
Ülke sınırlarım içerisin de nefes almaya çalışırsın, kim bilir.
Senden çok bu gece ben kendimi terkediyorum.
Sana göre yaptığın en iyi şeyi yapıp ayak uyduruyorum sana.
Bende terkediyorum kendimi.
Seni seninle bırakıp terk ediyorum bende beni.
