SOMEONE to OWN (on-hold )

Chapter 4

Chapter 4

Bon Appetite

Off all the places na pupwede ko siyang makita.. dito pa talaga..

Ilang taon na ba ang nakaraan simula ng makita ko siya?

Ilang taon na ba akong nagluksa na parang ako ay namatayan?

Hindi ko na matandaan.. kasi mas busy akong alalahanin ang mga masasayang alaala naming dalawa na nagpapatuloy sa akin para gumising sa araw araw na nagdaan. Hindi ako makapaniwalang nagmahal ako ng ganito katindi.. Ipinikit ko ng pagkadiin diin ang aking mga mata dahil baka dinadaya lamang ako ng aking paningin.. pero kahit anong mulat at pikit ko.. talagang nandito siya.. nandito siya sa lugar kung saan kami unang nag date noong kami pa..

damn!! Niña..

narito ka talaga.

Pinagmasdan ko siya mabuti habang nakatalikod siya sa akin.. nasa counter siya at namimili ng pagkain na kanyang oorderin.. just like the old times.. I was seating not too far away from her kung saan siya nakatayo.. she's beautiful.. no hindi akma yun.. looking at her now she was wearing a yellow tube dress na garterized sa itaas kaya humahakab sa kanyang dibdib at flowy yung skirt na umabot lang hanggang tuhod niya.. m-mas.. mas pinaganda siya ng panahon. Inilibot ko ang aking mga mata sa paligid dahil hinahanap ko ang lalaking umagaw  at umangkin  sa kanya.. nasaan na ang hinayupak na Fuentabella na yun.. imposibleng hinayaan o iniwan niyang mag isa si Niña sa ganitong klaseng lugar.. knowing how much she love this woman in front of me.. kahit ilang segundo hindi niya ito hinahayaan na mawala sa paningin niya.. how come kahit amoy at anino niya hindi ko nakikita.

Nagtatalo ang aking kalooban kung lalapitan ko siya..

babatiin.. kakamustahin..

gusto kong makita.. gusto kong makita ang kanyang mga mata..

tang ina!! may asawa na siya at lahat hanggang ngayon naka stuck pa rin siya sa puso at isipan ko..

" S-Sean?"

Kahit hindi ko tingnan kung kanino galing ang boses na iyon.. kahit nakapikit at tulog ako kilalalng kilala ko iyon. Huli na para magtago at umatras hindi ba? magmumukha akong tanga at kaawa awa sa kanyang harapan kung hindi ko siya kakausapin at babatiin.. past na ehh.. past na past na.. may asawa at  anak na si-------------

I cant breathe..  in flesh and blood she was a few inches in front of me.. damn!! heart!! stop beating wildly.. stop palpitating like crazy!! ang katawan ko.. nanginginig.. ang lalamunan ko nanakit.. taena!! gusto kong sumigaw!!  she's pregnant.. which explains the baby bump on her swollen tummy.. I cant find my voice to speak dahil pakiramdam ko kapag ginawa ko iyon.. iiyak ako..

I was supposed to be her husband..

I was supposed to be the father of her children..

and this baby she was carrying right now.. its supposed to be MINE.