The Magical School {On Hold}

Μιά νέα αρχή (1)

Η Αννά όπως κάθε μέρα ξύπνησε, πλυ-
θηκε, ντύθηκε, και κατέβηκε στη κου-ζινα να απολαύσει το πρωινό της,πριν ξεκινήσει για το σχολείο.Καθώς έτρω-
γέ το πρωινό της σκεφτόταν το περίεργο όνειρό που είχε δεί.Το ότι είδε μαγεία και πλάσματα μυθικά στο όνειρο της, την παραξένεψε καθώς είχε να δει κάτι παρόμοιο από τοτε που ήταν παιδί.
Καθώς προχωρούσε για το σχολείο παρατήρησε σαν κάποιος την καλούσε αλλά αυτή το αγνόησε και συνέχισε την πορεία της. 'Εφτασε στην είσοδο του Λυκείου, η 'Αννά είχε αργήσει πέντε ολόκληρα λεπτά.Κακό αυτό σκέφτηκε, ενώ προχωρούσε προς την αίθουσα του τμήματος της.Φοβόταν πώς πάλι ο καθηγητής της θα της έκανε παρατήρηση.Μάζεψε όσο κουρ-αγιο της έμεινε και μπήκε στην αίθουσα, ευτυχώς έμεινε "απαρατή-ρητη" απο τον καθηγητή γιατί έγραφε μια εξίσωση στον πίνακα.Κάθισε στο θρανίο, όπου την περίμενε η φίλη της η Hanna. Η Hanna καταγόταν από την Florida της Αμερικής και ήταν η μόνη φίλη που η Αννά κατάφερε να κανει στο λύκειο.Μόλις έκατσε στην θέση της η Αννά, η Ηanna της άρχησε την ανάκριση. «'Αργησες πάλι Αννά. »
Η Αννά δεν της απάντησε και έκατσε στη θέση της για να παρακολουθήσει το μάθημά. 'Ετσι πέρασαν αλλες έξι ώρες , όσπου σχολασε χαιρέτισε την Ηanna και ξεκίνησε για το σπίτι.
Προχώρησε κάτι τετράγωνα και αποφασε να πάει στο περίπτερο που βρισκόταν στην απέναντι πλευρά, και να αγοράσει ένα αναψυκτικό μίας και είχε αρκετή ζέστη.Καθώς γυρνάει το κεφάλι της δεξιά και αριστερά για ελέγξει μήπως υπήρχε κάποιο διερχόμενο όχημα, είδε ένα λευκό λαγό με ένα κόκκινο φιόγκο δεμένο στο λαιμό του να τρέχει στη μέση του δρόμου , σαν να της έλεγε να το ακολουθήσει από πίσω ή μάλλον έτσι έλεγε το ένστικτο της.'Ετρεχε και έτρεχε όσπου σταμάτησε μπροστά σε μια ξύλινη πόρτα μέσα στο πάρκο.Ο λαγός αρχικά κάρφωσε το βλέμμα του πάνω της, μετά άλλαξε μορφή σε έναν άνθρωπο με αφτιά λαγού με κάτι κόκκινα ματάκια και με γκρί μαλλιά .Υστερα πήρε τον λόγο και της μίλησε.
"Συγνώμη δεσποινίς Taylor για την αναστάτωση αλλά πρέπει να με ακολουθήσεται στον Μαγικό Κόσμο."Η Αννά πάγωσε για λίγο με οτι άκουσε αλλά τελικά μίλησε.
"

Η φαντασίωση μου είναι σίγουρα δεν
υπάρχουν λαγοί που μεταμορφώ-νονται σε ανθρώπους και μιλάνε .Μάλλον έχω παραισθήσεις ."ειπε λίγο τρεμουμενη φωνή.
"Α συγχωρέστε με για την αγένεια μου
Ονομάζομαι Kristofer είμαι ο προσωπ-κος σας βοηθός και προστάτης. Ηρθα να σας πάρω μαζί μου στην Σχολή Μαγείας της Fantasias. Μα καλά δεν σας είπαν τίποτα οι γονείς σας ;"
"Ο..όχι..δε..δεν μου είχαν πει κάτι γιατί πλέον δεν βρίσκονται στη ζωή. "ειπε προσπαθώντας να συγκρατήσει τα δάκρυά της.
"Δε..δε έχω τι να πω δεν το ήξερα. Συλλυπητήρια.Λυπάμαι. " Ομως η Αννα δεν είπε τίποτα.
"Τελος πάντων αργήσαμε για την τελετή της Εναρξής της σχολικής χρονιάς. " Είπε καθώς άνοιγε την ξύλινη πόρτα με ένα χρυσό κλειδί και μόλις άνοιξε την πόρτα η Αννά έμεινε άφωνη. Μόλις είδε.............

Γειά σας αυτή είναι η πρώτη μου ιστορία .Θα ήθελα πολύ την στηριξη
σας βάζοντάς ενα αστεράκι ★ και μια μάτια σε αυτή.
Με αγάπη 'Εσμα .