Kafamı toplamam lazımdı bu yüzden Erica'nın mesajına cevap verememiştim.Uzun süre düşündükten sonra yine hayatımın boka sarıcağını düşünerek ona tekrar onu sevdiğimi söyledim.Anladığını ve kafasını toparlaması gerektiğini söyledi.Ne diyebilirdimki,sessiz kaldım.Hayatımı sorgulamaktan vazgeçmiyordum.Her şey tabiki klasik boka sarmaya devam ediyordu.
Cesaretimi toplamam ve bu işe bir son vermem lazımdı.Telefonu elime aldım ve ona herşeyi en başından anlattım.Aklımdaki bütün herşeyi.Daha sonra hiç ummadığım bir şey oldu.Erica,evet Erica bana beni sevdiğini söyledi.İnanamadım,zaten kim buna inanırdı ki! Hayatımda ilk defa bir şey istediğim gibi gitmişti.Hafta sonunun gelmesini ve Ericanın ciddiyetini görmek istiyordum.Acaba gerçekten benden hoşlanıyor muydu.Yoksa aramızın bozulamaması için mi yapmıştı emin değildim.Mutluydum,kandırılmış olsamda mutlu olurdum aslında.Sevmek saçmaydı bana göre.Tabi Erica'yı görmeden önce.
Hafta sonu gelmişti olabildiğince hızlı bir şekilde.Aynı kafede buluştuk,uzunca sarıldık,sandalyeye oturduk ve konuşmaya başladık.1-2 saat aralıksız aynı konu üzerinden konuştuk,böyle bir sevginin aniden nasıl oluştuğunu merak ediyordu.Aniden değildi aslında bir senelik tohumun açan çiçeğiydi benim için.Bende,Etkisiz Elemanda ne buluyordu anlamıyordum ama bu gerçekten hoşuma gitmişti.Dediğim gibi o okulun popüler kızıydı,güzeldi herşeyden önce.Nasıl olurda ezik bir çocuğa kalbini verirdi.Ne olursa olsun bana verilen o kalbi,başına gelecek her türlü zarardan korumaya hazırdım.
Yüzümde oluşan gülümsemeyi durduramıyordum.Erica'da öyleydi,mutluyduk.Kafeden çıktık sahil kenarından ileriye doğru yürüdük.Üşüyordu ama belli etmiyordu.Her ne kadar belli etmek istemesede yanaklarının kızarıklılığı onu ele veriyordu.Boyunluğumu ona sardım ve havanın soğukluğundan dolayı onu eve geri götürdüm.Evinin arka kısmına gelmiştik,günün sonuydu benim için.Soğuktan kırmızılaşan yanağından öptüm,oda sarıldı bana.Sıcacık bir sarılmadan sonra evine gitti bende Clark ile buluşmaya gittim.Clark ve Lucas evde yine saçma bir parti düzenlemişler.Partiye davetli olanlar Clark,Lucas ve ben.Bilgisayarı televizyoma bağlayıp bütün gün korku filmi izledik.Zamanın nasıl geçtiğini anlamamıştık,akşam olmuştı.Clark ın annesi eve gelmeyeceğini söyleyince kıyafetlerimizi toplayıp Clark'ların evine kalmaya gittik.Cipsler,kolalar,evdeki eşyalar,yiyecekler her yerdeydi.Sabah 8 civarında gözümü açtığımda Clark ile Lucas yerde uyuya kalmış Clark'ın ayağı Lucas'ın koynundaydı.Sanırım Lucas oyuncak ayısı diye Clark'ın ayağına sarılmıştı.Hava hafif açık,hafif kapalıydı.Başım çok ağrıyordu,gece baya uzun ve eğlenceli geçmişti.Erica'dan mesaj gelmişti.Birer sigara yakıp balkona çıktım.Her zaman kullanmazdım aslında ama başım ağrıyordu.Erica'nın mesajının saatinin yeni olduğunu görünce sesini duymak için aradım.Dershaneye giderken aramışım yolda yarım saat konuşup kapattık.Sabah saatlerinde uykumu açan tek şey onun sesiydi yemin ederim.
Balkonun kapasını kapattım ve içeri geçtim.Saat 8:40 olmuştu,bizimkileri kaldırmadan önce kahvaltı hazırlamankn en iyi fikir olduğunu düşünerek buzdolabını açtım.Buz dolabında sadece süt vardı.Kahvaltılık almak için dışarı çıktım,kahvaltılık malzemeler alıp eve geri döndüm.Uzun masaya kahvaltıyı hazırladım ve bizimkileri uyandırmaya yöneldim.Biz Clark,Lucas ve ben normal insanlar olmadığımız için farklı bir şekilde uyandırmak istemiştim.Sanırım bilgisayarı büyük sistemli kolonlara bağlayıp son ses hard metal açabilirdim.Ama bizimkiler bunu her gün aynı şekilde dinlediği için bağışıklık kazanmışlardır diye umarak Clark'ın maskesi ve siyah bir örtü giyerek odaya gittim.Telefonum ile arkadan korkunçlu sesler çıkarttım,telefonu cebime attım.Bir kaç çığlıktan sonra sağlam bir dayak yedim.Burnumu kanatıp yanağımı morartmışlardı öküzler.Tabi haliyle masaya gülerek geçip kahvaltımızı ettik.Ne yapacağımız hakkında konuşurken Erica beni aradı.Sesi çok kötüydü ve hemen gelmemi söyledi.Çok korktum,hastalığı nedeniyle bayılabiliyordu her yerde.Dershanesine koştum sanırım 1 kilometrelik yolu koşarak gittik.Erica taşlara oturmuş sanırım beni bekliyordu.Tahmin ettiğim olmuştu,bayılmıştı ve ailesine söylemek istemiyordu.Hemen taksi çevirip en yakın hastaneye götürdük.Doktor serum taktı,Erica iğnelerden tiksinirdi.Bu yüzden elini tuttum,canının yanması benimde canımı yakıyordu.İğne koluna girerken elimi çok sıkıca sıktı.İçim parçalanmıştı resmen,gözümden yaş gelircesine.Hastalığının ne olduğunu kimse bilmiyordu.Tek bildiğimiz aniden bayılmasıydı.Belki üzüntüydü belki gerçekten bir hastalıktı.
Serumu bittiğinde doktordan çıkış izni alıp Clark'lara gittik.Eve gittiğimizde planlarımızın öldüğünü farkettik ama tabikide önemli değildi.Evde hep beraber bizim klasik saçma partilerimizi Erica ile yapmaya karar verdik.Hep beraber bütün gün evde parti verdik.Clark'ın annesi iki gün daha gelmeyeceğini söylediğinde herkes olmadığı kadar sevinmişti.Okuluma gitmem gerekti ama istemiyordum.Buradan,arkadaşlarımın ve sevdiğim kızdan ayrılmak istemiyordum.Beş gün rapor aldım ve okula 1 hafta daha gitmedim.Erica ve dostlarımlayken zaten her gün farklı şeyler öğreniyordum.Her şey okul değil,tecrübe ve yaşanmışlıklardır bana göre.

ŞİMDİ OKUDUĞUN
Etkisiz Eleman
Roman pour AdolescentsÇevresi ve ailesi tarafından sıfır görünen Eleman'ın kendine ait güzel hayalleri vardır.Etkisiz yaşam tarzı hiç değişmesede başarısızlıklarıyla başarıya ulaşmak isteyen genç;yani ben hayatımı bu hikayeye döktüm.Etkisizlikten etkili bir şey çıkar elb...