Nadine
Andito na kami ni James sa mismong lugar kung nasaan ung surprise nya. Hindi pa rin ako naka-imik dahil doon sa nangyari kanina. Naalala ko na naman ung dati. 'Yung nangyari noon.
Flashback:
Ang lamig. Ang lamig lamig. Nasaan na ba si Dan? Kanina ko pa siya hinihintay dito ah... Anong oras na ba? 8:56, malapit na ung call time. Asan ka na ba Dan?
Tinignan ko ung phone ko para malaman kung may signal, pero wala eh. Tatawagan ko sana si Dan. Baka tumatawag na rin ung classmates ko. Bumalik na kaya ako? Mukhang hindi naman sisipot si Dan eh.
Naglakad na ako pabalik, pero may narinig ako. Pinuntahan ko ung direction kung saan ko narinig ung ingay.
Madilim, so ginamit ko na ung flashlight ng phone ko para makita kung anong nangyayari..
Pero nakita ko si Dan, kasama niya si... Erica.
"Nadine?" sabi ni Dan.
"Hanggang dito ba naman, ginugulo mo pa rin kami ni Dan?" Erica.
"A-anong ibig mong s-sabihin?" Nauutal ko pang tanong. Ano ba'ng sinasabi niya?
"Don't you know? Dan? Haven't you told her? I thought sinabi mo na sa kanya? Qell then, since hindi mo pa sinasabi, I'll tell her instead." what the hell?
"Ano ba 'yun Dan?! ANONG SINASABI NIYAN?! Ikaw? Anong hindi mo pa sinasabi?! Dan!!! SPEAK UP PLEASE!!" Sumisigaw na ako dito. Dapat kasi masaya ung araw na 'to kasi 1st anniversary namin 'to, magkikita dapat kami sa place kung nasaan ako kanina.. Pero eto lang pala maaabutan ko.
"Nadine, kase..."
"Dan, why so bagal? Tell her, or do you want me to tell instead?"
"PWEDE BA?! WAG KANG SABAT NG SABAT KASI HINDI IKAW 'YUNG KAUSAP KO! SI DAN!! SI DAN UNG KAUSAP KO HINDI IKAW!!!" nasigawan ko tuloy si Erica, hindi namam talaga ako ganito eh, pero bakit nagawa ko to ngayon?
"NO! I can't shut up because DAN IS MINE!! He's mine ALONE!"
"Ano? Dan? Ikaw dapat ung kausap ko ngayon eh, bakit ba kasi andito yang babaeng yan ha? Anong sinasabi niyang 'MINE ALONE'?" Naguguluhan na ako, tumutulo na rin ang luha ko.
"Totoo ung sinasabi niya. Nadine, I'm so sorry." Pagkatapos nun, naglakad na ako palayo. Hindi ko na kaya 'to. Ang sakit sakit. Bakit nagawa nya sakin 'to? Ginawa ko naman lahat ah? Pero bakit?
Nang malayo na ako, naramdaman kong may yumakap sakin. Si Dan. Nag so-sorry siya. Hindi ko sya kayang patawarin! Galit ako sa kanya kaya tinulak ko siya.
"Ano ba?! Pagkatapos mo akong lokohin, yayakapin mo 'ko?! ANG GALING MO!! Dan! What did I ever do to you? Para gawin mo sa akin 'to? Binigay ko naman lahat! Ginawa ko lahat! Pero bakit?"
Niyakap niya pa ako ulit, pero hindi ko na kaya, tinulak ko siya ng mas malakas kaysa kanina, pero... nahulog sya.
"Dan!!! Dan!!!" Tawag ako ng tawag habang umiiyak, umuulan na rin. Ano ba'ng nangyayari?
Lumapit rin si Erica at tinanong kung nasaan si Dan pero hindi ako nakasagot at tinignan na lang ung bangin kung saan siya nahulog. Sinampal niya ako.
"This is all your fault!! Kung hindi ka na sana nag-inarte at nagpahabol ha-"
"Kasalanan ko? KASALANAN KO PA NGAYON?! Eh ikaw nga 'tong may kasalanan eh!! Tapos ako 'yung sinisisi mo?!"
Hinila niya ako. "Aray! Saan mo ba ako dadalhin?! Nasasaktan na ako?! Aray!!"
"I will bring you to the police!! Kasalanan mo kung bakit nahulog si Dan!! This is all your fault! Kasalanan mo 'to!" Hinayaan ko na lang sya. Kasalanan ko ba talaga?
Nakarating na kami sa hotel kung saan mag s-stay ung mga magca-camping. Pumasok kami sa kotse niya, at seryoso talaga siya. Naghanap pa siya ng presinto para ipa-kulong ako. Ako naman etong nagpadala lang, at nagpakulong naman.
Kinaumagahan ng puntahan ako nila mommy, gusto nila akong palabasin pero sabi ko, ayoko. Sinabi ko, kasalanan ko naman talaga. Pero hindi sila pumayag, kaya nakalabas din ako at umuwi na kami sa bahay.
Simula noon, natatakot na ako sa ganung setting. Ayoko nang pumunta sa mga bundok, madidilim at mapunong lugar.
End of flashback..
"Nadine?"
"Nad-" tawag ni James sakin.
"Why are you crying? Are you hurt?" ha? Umiiyak ba ako? Hindi ko namalayan kaya pinunasan ko na ung luha ko.
"Ha? Hindi ah. May naalala lang ako." Niyakap ko si James. I feel safer now. Feeling ko ligtas na ako. Hindi ako iiyak, o masasaktan pag dating kay jaye.
"Gusto mo ba'ng i-share 'yung problem mo?"
hay nako. Seryoso na dapat eh. KASO UNG ACCENT NYA!! natawa tuloy ako ng onti.
"Yes. Gusto ko nang mailabas 'to James. If it's okay with you?"
"Yes. I want to know."
Kinuwento ko na sa kanya lahat. Hanggang sa umiiyak na naman ako. Kapag naaalala ko talaga 'yun, umiiyak na lang ako palagi.
"Hey. Nadine, I promise I won't do anything to hurt you okay? As long as I'm here, you won't be hurt. I'll protect you. I love you."
"I love you too." niyakap ko si James, at ganun din siya.
"Hey, enough of this drama! This is supposed to be a surprise, you know?"
hahaha! Oo nga pala! Sorry James!
"Sorry, love."
"It's okay. I just want to set a bonfire here with you. It's just that, my dad and mom always did this and I thought, it was really romantic amd sweet. So I wanted to do it with you. But ours is a little different. I bought marshmallows and food so we won't get hungry. Is that okay?"
"Everything is okay when you're with me. Tara!"
Pumunta na kami doon sa set up and spent the rest of the night together. Then umuwi na.
• // • // • // • // • // • // • // • // • // •
CORNY NUNG UPDATE HEHEHE HAPPY HOLIDAYS!
