OLMAZSA OLMAZIMSIN

AYRILIK

Yasinle o zamanlar aramız kötü olmaya başlamıştı. Ve en sonundada ayrılmıştık. Çok ağlamıştım çünki insan sevdigi icin aglardı üzülüyordum ama yinede yapcak bisey kalmadı aylarca günlerce peşinden koştum ama yine bişe olmadı hergün ağladım kendime zarar verdim tine bisey olmadı. Hayatın bu kadarda zor olabilcegini anladım.

      "Annem bana yasinle nasılsınız dediğinde bitti anne beni bıraktı mı diyecektım hala deli gibi sevdigim cocuk bnei bırakmıstı ama onun mutlu oldugunu anladım fazla zaman geçmeden birini buldu ve çıktığı kız o eskisi duyguydu . Herseferinde sevgimi anlatmaya çalıştım anlamadı . kendime zarar verdim yine anlamadı. O beni sevmedi çunki sevse bırakmazdı diye düsünürken icim icimi yiyordu. O aralardada okul başlamıştı . onu görmek icin daha okuluna kadar gittim. Geç kalsamda ne olursa olsun görmek istedim. Belki mutlu değildir felan ona bişe olmasından korktum.Benim belkide böyle saçma sapan hayallerim vardı . Ama ben bu hayalleri onla istedim ve gitti . Seven adam gitmezdi. Bu içimden geçip ağlıyordum her gece  her saat her dakika..."

  Bişey olmadı , o gitti benim kalbim parçalandı. Ömrümden ömür gitti. Onu tanıdığımda sol yanım doluydu simdi gitti ve bomboş kimsesiz ve tekim. Hayatta ilk defa mutlu oldum. Tabi bu 2-3 haftaya mutluluk denilebilinirse,diğer günlerde yasini hep unutucağımı belkide biriyle onu tekrardan silerim diye düsündüm belkide sacmalikti ama olmadı denedim ama yine olmadı . İçimden "Beni neden sevmiyor" diye duygu geçiyodu. Çunki çok sevmiştim,bırakamıyordum. Hayatta mutluluk denilen his YASİN di. Bütün duygularım ona aitti benim.