Öküzle Değişen Hayat 2

Gittiğinde...(TANITIM)

Şifremi unutmam nedeniyle güncelleme gelince yeni bir hesap açmak zorunda kaldım.
Bu kitabıma da yine aynı desteği vermenizi bekliyorum
OY VE YORUMLARINIZI BEKLİYORUM

Vicdan azabı...

Suçluluk duygusu...

Tam mutlu olduğunda bunu haketmeyiş hissi...

Kahkaha atacakken gelen gözyaşı...

Başınızı yastığa koyduğunuzda uyuyamamak...

Size anılarınızı hatırlatanlar...

Onun sevdiklerinin gözlerindeki umut tükenişi...

Aynaya her baktığında kendinden nefret etme hissi...

İşte şu an tam da böyleydim.

Berke hala uyanmamıştı.Doktorlar garanti de vermiyorlardı zaten uyanacağına dair.

Hepsi benim yüzümdendi.Belki ben ondan ayrılmasaydım böyle olmayacaktı.

Kendime çok kızgındım, öfkeli...

Tolga' dan kaçıyordum hep.Onu gördüğümde aklıma Berke geliyordu.

Nasıl sevgiliydik biz?Onun gözlerine bakamadıktan sonra ne önemi vardı?

Bugün ona ayrılmak istediğimi söyleyecektim.

En azından daha az vicdan azabı çekecektim ya da böyle zannediyordum...