Evet. Ben bir Lovatic'im. Genellikle herkesin bir zor döneminde olduğu gibi benim de kendi içimde çözemediğim sorunlarım var.
Ama güçlü kalmaya çalışıyorum. Pek beceremesem de elimden geleni yapıyorum.
Bazen odamdayken kimseden habersiz ağlarım. İdolümü göremiyorum diye. En iyi arkadaşımla sorunlarım var onun için de ağlıyorum.
Bazen kendi kendime diyorum "Demi'yi bir gün göreceğim."
Ama ne yaparsın işte... Lovatic ruhu gerçekleri kabul edemiyor.
Hangi duygu içerisinde olsam bir şarkısını açıp dinlerim.
Üzüldüğümde ve ağlamak istediğimde Let it go, mutlu olduğumda really dont care ile cool for the summer, dünyayı unutmak istediğimdeyse heart attack ile neon lights dinlerim.
Ben internetten onun fotoğraflarına bakarken başkaları konserine gidip onu canlı görüyor. Müziğini dinlerken başkaları konserinde onu canlı olarak dinliyor.
Ama eminim. Onu bir gün göreceğim...
