Prologue

4 0 0
                                    


" I don't know if I love you as my girlfriend or I love you as my friend". He said it to me na walang kagatol-gatol while I was silently crying in the corner of our room. That's it. He is always confused of his feelings. Ako? I don't know. I'm used to it already.

" Don't confuse yourself. You don't love me at all. You just love me as a friend. " I said calmly. Ano pa ang magagawa ko?? Ayoko rin naming umasa. Yes, matagal na akong nasasaktan. Matagal na matagal na.

" I.. I'mmm sorry dahil minahal kita. I'm sorry dahil nahihirapan ka dahil sa akin." Hindi ko na mapigilan ang sarili ko. Awang-awa ako sa sarili ko. Ang sakit sa pakiramdam na parang isang malaking kasalanan ang magmahal. Isang malaking kahibangan ang magmahal.

Hanggang san ako ganito??

Hanggan saan aabot ang pagmamahal ko?

Hanggan kelan ako magiging tanga?

Wala na ba talaga akong karapatang mahalin at lumigaya??



When a Heart Gets TiredTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon