Meeting Mr. Snobber

Chapter 1

Yoona's POV

Nandito kami ngayon sa hallway. Papuntang room no. 107. Kasama ko si Jiro, childhood friend ko at si Kerlyn, bestfriend ko.

Hi, Ako nga pala si Yoona Christel Mateo, tawag nila sa akin Yoona, di ba mas maganda sa Christel. 

Ano sa tingin niyo?

Nakuha ang pangalan ko dahil sa napaka creative na mommy ko.

Ang pangalan ng daddy ko ay Yohan at sa mommy ko Alona. 

Gets niyo kung paano nakuha??

Yung Yo ng Yohan at ona ng Alona. So pag pinagsama mo Yoona na.

At---

"Bakit di ka umiimik diyan?"

:)

Nagsmile lang ako bilang response sa kanya.

Uhhhmmm. Nasan na nga ba ako?

Ah, di ko pa pala napapakilala sa inyo sa Nathan Jiro. Gaya nga ng sabi ko kanina childhood friend ko siya.Magkaibigan ang parents naming dalawa dahil business partners ang parents naming dalawa. Nakatira kaming dalawa sa iisang bahay peor hindi lang kaming dalawa ha. Kasama din namin yung bestfriend ko si Kerlyn Joy Rivera. Nagdecide ang parents naming tatlo na sa iisang bahay na lang kami tumira dahil lagi silang wala para may kasama daw kaming tatlo. Inaanak pala ng mommy ko si Kerlyn, so kinakapatid ko siya.

Para ko nang kapatid si Kerlyn dahil sa tagal na naming magkasama lagi kaming nagkakasundo sa lahat ng bagay. Madali ring pakisamahan si Kerlyn dahil mabait at kalog din naman siya kaya madami siyang kaibigan. Ako din naman madaming kaibigan kaya lang mas madami yung sa kanya.

"Best tama si Jiro. Bakit di ka umiimik diyan? Kanina pa kita kinakausap di ka sumasagot? May problema ba Best?"

"Ah wala Best may naalala lang ako."

"Best kung yung EX mo na namn yang iniisip mo, move on na Best. Pag lagi mo siyang iniisip di ka niyan makakamove on."

Ah, di ko pa pala nakukwento sa inyo. Kakabreak lang namin ni John Renz Moreno which is yung EX ko nga. Dito din siya sa Spear Academy nag-aaral at sana di kami magkaklase. Ang alam ko na nakapag move on na siya ako  na lang naman ito na naniniwalaa na magbabalikan kami. Pero alam ko sooner or later i'll mive on na. Kaya ko to. Hay ayan tuloy tumutulo na ang traydor kong luha. Hays, nakakahiya. T__T

"Best, okay ka lang? Nandito lang naman kami ni Jiro eh. Tututlungan ka namin. Basta tandaan mo nandito lang kami ni Jiro. Hinding hindi ka namin iiwan. Tahan na."

Pinapat pa ni Best yung ulo ko. Hay napaka concern talaga ni Best kaya ko yan eh.

Bigla na lang lumabas to sa bibig ko.

"I know when to stop,

 I know when to let go,

 And I know when to move on.

 But not just because I know.

 It means that I can.

 So, Best at Jiro tulungan niyo ko.

 Gusto ko nang mag move on."

"*Bakit kasi hindi na lang ako?*"

"Ano yun Jiro?"

"Ang sabi ko gaya nga ng sabi ng Best mo lagi kaming nandito para sayo."