Son kurşun

49.cadde

Saat 8:00.Güneşin ilk ışıkları caddenin soğuk, kare taşlı zeminine ve Deniz'in bedenine yavaşça yansıyordu,gerçekten sabahın bu sessizliği harikaydı.Hemen sağ taraftan her zamanki gibi taze sıcacık simitlerin kokusu her tarafa yayılmıştı.Deniz kumral,hafif dalgalı saçlarını gri yeleğinden çıkardı ve sessizce caddede yürümeye devam etti.Bu caddeyi gerçekten seviyordu sessiz sakin ve mutlu bir cadde,ne güzel ama...Hemen yan tarafta bulunan bir kafe anlaşılan güne erken başlamıştı -tıpkı onun gibi-Pek fazla kişinin bulunmadığını düşünerek -aslında düşünmesine gerek yoku çünkü sabahları sadece o bu kafede takılırdı-içeri girdi.Hâla bir kaç sandelye ters çevrilmiş masanın üstünde duruyordu.Sıcak bir kahve almak için yürümeye devam etti ve sırtına bir el dokundu.Hızla geriye dönüp iri gibi görünen adamın suratına bir yumruk attı.Adam suratına aldığı yumrukla birden dengesini kaybedecek gibi oldu sonra kocaman vücudu toparlayarak...

"Saol yaaa !!! Ne güzel bir karşılama güne harika bir yumrukla başladım.Teşekkürler !!! "

"Senin burda ne işin var !!!"

"Sana anlatmam gereken şeyler var!!"

"Arayabilirdin seni şapşal !!!"

"Şapşal?Ne yani en yakın arkadaşım en samimi dostuma sürpriz bir ziyaret yapıyorum ve şapşal oluyorum!! "

"Tamam otur.Fakat fazla zamanım yok,bir iş üzerindeyim"

"İş?"

" 4 yıl oldu.Ve bilirsin insanlar ihtiyaçlarını karşılamak için çalışır ahmak."

"İlginç bunu bilmiyordum.Her neyse suratıma o harika yumruğundan yemek istemiyorum...Başlıyorum."

"Pekâla Bay Pröf,seni dinliyorum."

...

Bu kitabı yazmaya başladığım zaman gerçekten çok heyecanlanmıştım.Geçen seneden beri yazmayı düşündüğüm bu kitap,umarım sizler tarafından beğenilir.Sınavlarımdan dolayı ilk bölüm çok kısa oldu.Gelecek bölümleri daha uzun yazmaya çalışacağım.Oylarınızı ve yorumlarınızı lütfen eksik etmeyin :))

Yazacak olduğum her bir bölümün heyecanını,size de yaşatmak dileğiyle...:))