"Geçebilir miyim?"Önümdeki kadını hafifçe ittim."Affedersiniz teyzecim az kaçılır mısınız lütfen? "Telaşla koşarken insalara çarpıyor ve bi ton küfür yiyordum.En sonunda lisenin önüne geldiğimde yavaşladım ve nefes alış-verişlerimi dengeye soktum.
Harika! Okulun ilk günü geç kalmakta bana özgü birşeydi sanırım.3 yıldır aynı şeyi yaşıyor olmamın başka bir açıklaması olduğunu sanmıyorum.Okuldan içeri hızlı adımlarla ilerledim.Müdür yardımcısının odasına gidip sınıfın yerini öğrendim.Her sene binanın başka bölümünde oluyorduk.Aptalca birşey biliyorum.Mervidenlerden çıkarken biraz yavaşladım ve boy aynasında kendime biraz çeki düzen verdim.
Sınıfıma girdiğimde Ayfer Hoca gözlüklerinin üstünden bana baktı.
"Yine mi İz?"
"Hocam vallaha benim değil otobüslerin suçu. "
Muson'un yanına oturdum.
Ufak bir kucaklaşma sonucu dedikodulara ani bir giriş yaşadık.İlk günden ders işletip kafayı yedirmiyorlardı en azından.
"Kerem işi noldu?"Ofladım.
"Maziye gömdüm kızım ben onu. "
Piç bir şekilde gülümsedi ve dirseğiyle kolumu yavaşça itmeye başladı.
"Hadi hadi sen hala seviyorsun onu gözünden belli."
En sevmediğim şeylerden biridir gözünden belli lafı.Neresi gözümden belli napıyorsunuz içimimi okuyorsunuz gözüme bakınca? Televizyon gibi birşeyde düşüncelerimi mi görüyorsunuz?
Tabi Muson'a bunu söylemedim.
"Yav he he." Klasik ergen cevabı ama işe yarar.Sonrada gömdüm kafayı uyudum.
**
"İz kalk hemen."
"Baba 5 dakika daha lütfen. "
"İz iyimisin kızım sen kalk hemen! Dersimde uyunulmasından hoşlanmam."
Hasiktir ya Berkan Hoca çıktı iyi mi!Kafamı hışımla kaldırdım.
"Pardon Hocam olmaz birdaha."
Bana gözünün ucuyla şöyle bir baktı ve masasına gitti.Manyak adam.Muson'da kıkır kıkır gülüyor tabi.Kalktım gittim Beril'in yanına.Bu manyak gülüyor hala tabi en son Alev yapıştırdı omzuna birtane öyle susup gömüldü telefona.
Beril'le derslerle ilgili görüşlerimizi konuşmaya başladık.Her arkadaşımla farklı konu konuşurum genelinde.Grubumuz bu yüzden mükemmeldi sanırım.Herkesin kendi alanı kendi konu başlığı olduğu için konu bulmakta asla sorun çıkmazdı.
Beril matematik çalıştırmak için geçen seneki gibi cuma günü okul çıkışlarında bize gelebilceğini söyleyince epey sevindim tabi bende ona ingilizce çalıştırıyordum.Konu böyle dolaşıp giderken biranda sevgili olayına geldi.
Sevgili yapmış bizimki.Çocuğu gösterdi.Pek yakışıklı biri değildi ama ön yargı yok tabiki.
"Sen sevdiysen güzel bir yönü vardır."
İç çekti.
"Sevmiyorum ki.Can sıkıntısından be kanka."
Gülüştük.
"Alemsin kızım sen."
"Öyleyimdir Allah affettsin.Kayra söyledi karşı da ki liseye fena taşlar nakil olmuş bu yıl. "
"Okul bugün açıldı onun nasıl haberi oldu lan?"
"Ayaklı gazete kızım o."
Doğruydu.Kayra deli dolu uçarı dedikoduyu seven bir kızdı.Muson'la ben gibi.Tabi Muson ve ben biraz daha piçliklerimizle bilinirdik.Berrin'se biraz ağır abi havalarında ders notları yüksek biriydi.Birde Alev ve Buket vardı onlar daha yakın olduğu için daha çok ikisi gezerdi.Alev'de Buket'de biraz sapık ama oldukça eğlenceli kızlardı.
Teneffüs zili çaldığında dışarı dolaşmaya çıktık.Biraz dolandıktan sonra Kayra ile ben bankta oturduk ve kızları beklemeye başladık.
"Oha İz şunlara bak!"
Kafamı çevirdim.Karşımızda ki liseyi rahatlıkla görebiliyorduk ve ciddi anlamda taş doluydu.
"Analar neler doğuruyor be!"
Kayra güldü.
Biranda gözüm karardı ve banktan düştüm.Canım çok yanıyordu ve şoktaydım.
Kayra ismimi bağırıp duruyordu Muson ve Berrin'in de sesleri gelmeye başlamıştı.Gözlerimi kırpıştırdım,kafam ve kalçam çok acıyordu.
Birkaç dakika sonra Berrin'in yardımı ile ayağı kalktım okulun yarısı buradaydı.Elimle başımı tuttum.Gözlerim biraz yanımda ki futbol topuna sabitlendi.Sonra da olayı kavradım.Sinirle topu iki elimle tutup hırçın bir hayvan gibi etrafa bakmaya başladım.
"Hangi köpek attı ulan bunu?"
Kayra kolumdan tuttu.Sakinleş filan diyordu.Arkadaş benim burda bir taraflarım kırılmış hadi gel de sakin ol!
"Ben attım. "
Sesin sahibine baktım.Beyaz tenli siyah saçlı ve yapılı bir çocuktu bizim okuldan değildi. Olsa tanırdım çünkü.
"Ha demek o ibne sensin!"
Rahat bir tavırla bana baktı ve piç bir şekilde güldü.
"Sözlerine dikkat edersen diyorum."
Ellerimi belime yerleştirdim.
"Diyelim ki etmiyorum,nolucak?"
Çocuk epey bana yaklaştı.Ama onu hızlıca ittirdim.
"Ya kanka özür dile kızdan da gidelim artık Ahmet abi almayacak sonra okula."
Cümlenin sahibine gülümsedim.Tutmuştum bu çocuğu.
"Özür dilerim. "
Biran şaşırdım.Ne dengesiz bir çocuktu.Ona omuz çarparak sınıfıma yol aldım.Bütün gün aklımda o çocuk vardı.
İsmini bile bilmiyordum ayrıca dengesiz köpeğin tekiydi.Yinede epey etkilemiştim,yalan yok.Akşam eve gittiğimde ikizim İpek'le günü analiz ederken,babam işten geldiğinde hep beraber yemek hazırlarken,kızlarla whatsappta sohbet ederken hatta uyumaya çalışırken bile aklımda o çocuk vardı.Kendime hakim olamıyordum,aklımda sadece o vardı.Neden bu kadar etkilendiğimi çözemiyordum ve bu beni deli etmeye yetiyordu.
Sabah kalktığımda rutin işlerimi halledip mutfağa geçtim.Evden en erken ben çıkıyordum.Babam ve İpek ise aynı anda çıkıyorlardı.İnsan şanslı olmasın!
Otobüse bildiğimde gördüğüm ilk boşyere oturdum.Tam kulaklığımı takmış müzik eşliğinde hayal kuruyordum ki yanıma oturan kişiyi görmemle şok,sinir ve mutluluk duygularının karışımına uğradım.
Oydu.Dünkü çocuk,hani aklımdan çıkmayan.
"Selam sinir küpü kız. "
Etrafıma bakındım kime diyor diye.
"Sana diyorum.Sinirli olduğun kadar salaksın da galiba. "
Gözlerimi kısarak ona baktım.
"İbne olduğun kadar da ahmaksın galiba."
Kaşlarını çattı.Böyle bile yakışıklıydı.
"Herneyse ismin ne?"
"İlgilendirir mi?"
"Tabi ki."
Allah'ım sana gelebilir miyim?
"Niyeymiş?"
"Çünkü sana aşık oldum."
Ardından büyük bir kahkaha.Ne yalan söyleyim benim salaklığıma kahkaha attığı halde saatlerce o sesi dinlemeye hazırdım.Kendimi topladım.
"İz."
Üstüne baktı.
"Ne izi?Hani nerde?"
Güldüm.
"İsmim diyorum,İz."
Bana katılarak oda güldü.
"Ne değişik bir ismin varmış lan."
"Senin ismin ney?"
Dudaklarını yaladı.Yapma şunu Bayım halka açık bir yerdeyiz sonuçta.
"Uzay."
Camdan bakmaya başladım.
"He nolmuş uzaya?Yine mi bir gezegen bize yaklaşıyor alarmı? "
Gülmesi arttı.Ona garip bir ifadeyle baktım.
"İsmim diyorum,Uzay."
Ondan alıntı yaptım.
"Ne değişik bir ismin varmış lan."
Kahkahalar eşliğinde otobüsten inerken telefonumu alıp kendi numarasını yazdı.
Okullarımızın önüne geldiğimizde vedalaştık.
Okulumun kapısından içeri girerken gülümsemesini düşünüyordum ki telefonuma mesaj geldi.
Uzay:Yanında ki kızı ayarlasana bana kanki.
Ha? Af buyur?
Yanımda ki kıza baktım.
Aslı.
Okulumuzun çalışkan ve sarışın afeti.
Sonra karşı okula baktım,okulunun bahçesinde elinde telefon bana bakıp göz kırptı.Sonra gözüyle Aslı'yı işaret etti.Yanıma birdaha baktım Aslı bana birşeyler anlatıyordu ve ben bunu yeni fark ediyordum.
Sinirle Aslı'nın yanından geçip sınıfıma doğru yürüdüm.
Ben flört ediyoruz sanarken gel de kanki de.Hayır kanka da değil kanki yani.En sevmediğim kelimelerden.
Allah'ın topu.
Telefonuma bir mesaj daha geldi.
Uzay:İsmi ney?
Ebemin bir tarafı.
Gerçi çocukta haklıydı şimdi Aslı sarışın,incecik,bakımlı, notları yüksek mükemmel bir kızdı.Bense beyaz tenime bir o kadar zıt kahverengi saçlı,,piercingli,sınavlar da Berrin'den,ordan burdan kopya çekerek veya son gün çalışarak not alan bir kızdım.
Ayrıca Aslı biraz utangaç ve oldukça naif bir kızdı.
Bense tam tersi matrak herkesle iki hoş sohbet gırgır şamata yapan bir kızdım.
O çıkılacak hatta evlenilecek kızdı.
Bense kanka olunacak hatta eğlenelicek bir kızdım.
Erkeklerin gözünde yani.Yoksa namusluyuz çok şükür.
Dersler son gaz sıkıcı geçerken ben hala Uzay'ı düşünüyor ve arada sülalesine sayıyordum.
Eve dönüşte otobüste yine Uzay ile karşılaştık.Ona hiç pas vermeden arkaya Tunç'un yanına oturdum.
Tunç sınıf arkadaşım.
İneceğim durağa kadar koyu bir sohbetin içerisindeydik.
Ona yarın görüşürüz diyerek otobüsten indim.
"İz beklesene."
Duyduğum sesle irkildim.Yanıma geldiğinde şaşkınca ona baktım.
Mesajlarına cevap vermediğim için beni merak etmiş otobüste de konuşma fırsatı bulamayınca peşimden fırlamıştı.
Şimdi de bana aşkını ilan edicekti.
Filmlere ve kitaplara göre sahne buydu;
"Mesajlarıma neden cevap vermedin? Senin için endişelendim iyiysin değil mi?Seni seviyorum ve lütfen birdaha beni endişelendirme.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İz
Random"Aptal insanlar aşık olur İz akıllı insanlarsa mantıkları yönünde kendilerine eş seçerler." Gözlerimi ona diktim.Yutkundum. "Ya sen ve ben?" Gözlerini kıstı,kapıya doğru adımladı. "Ben aptal değilim. " Ve sonrada gitti.