Bekle Dedi Gitti...

Bölüm 1- Yaşayan Ölü

Bu bölüm biraz Tanıtımsı olacak

-Hande-

Kızımın ağlamasını duyunca yataktan kalkıp koşarak yanına gittim. Uyanmıştı ve karnı acıkmıştı..

Hande : Günaydın Dünyam..

Aşık olduğum adam beni terkedince o benim dünyam olmuştu..

Flashback

Günlerdir eve doğru düzgün gelmiyor. Ve ben şuan meraktan ölüyorum. Yaklaşık 30. Kez aramama cevap vermeyince iyice merak etmeye başlamıştım.. Bugün ona hamile olduğumu söyleyecektim ve o telefonlarımı açmıyordu. Birkez daha aradım ve sonra telefonumu açtı..

Hande : alo sevgilim neden telefonlarımı açmıyorsun seni çok merak ettim. Neyse çabuk eve gel sana çok önemli bişey söyleyeceğim

Tolga : Hande

O bana hiçbirzaman hande demezdi ;
O bana Meleğim derdi, sevgilim derdi, Handem derdi ama asla sadece Hande demezdi..

Hande : efendim sevgilim

Tolga : Hande ben gidiyorum

Sesi çok soğuktu

Hande : nereye. İş için falan mı? Ne zaman geleceksin

Tolga : üzgünüm hande

Hande : dur kapatma. Sana bişey söylemeliyim.

Tolga : Hoşçakal Koca Gözlü Kız.

Ve telefon yüzüme kapandı..

Yavaşça yere oturdum ve ağlamaya başladım.. Beni bırakmazdı..

-Flashback son-

Gelmedi..
Onu günlerce, aylarca, yıllarca bekledim ama gelmedi.. Gelir,o beni bırakmaz dedim ama gelmedi..

O beni hamileyken hayatta yalnız bıraktı..
Tek başıma korkuyordum

-Flashback-

Bebeğimi aldırmayı düşünmüştüm ama yapamadım.. O hayvan yüzünden bir bebeğin canına kıyamazdım.. bebeğimin bir suçu yok ki.. Tek suçu onun bebeği olmak.. Ama ben herşeye rağmen bu bebeği tek başıma büyüteceğim..

Yatağıma oturmuş ağlıyorum.. Gök gürlüyor, Yağmur deli gibi yağıyordu.. Korkuyordum.. Ben gök gürültüsünden korkardım.. Her seferinde tolgaya sığınırdım.. Yanına gider ona sarılırdım.. Ama artık yok, ve ben korkuyorum.. Bu yüzden ağlıyordum..

Ellerim karnımda.. Yatakta ağlıyordum..

-Flashback son-

Beni yalnız bırakmıştı ama ben herşey rağmen kızımı büyüttüm.. Kızım Tolgaya hiç benzemiyordu.. Tıpatıp bana benziyordu..Ama kokusu.. Kokusu aynı tolgaydı.. Deniz kokuyordu.. Bazı geceler kızıma sarılıp kokusuyla uyuyordum..

Dünya'nın karnı doyunca onu da alıp içeriye gittim.. Sonra elime telefonumu aldım ve en sevdiğim şarkıyı açtım..

-Bekle dedi gitti ben beklemedim o da gelmedi ya ölüm gibi bişey oldu ama kimse ölmedi

Bu şarkı resmen beni anlatıyordu..
O gitti.. Ben bekledim ama gelmedi.. Ölüyüm ben.. Yaşayan ölü..

Sevgili okurlarım yeni bir kurgu ile karşınızdayım..Umarım beğenirsiniz..