Sevgili okurlar gelecek bölümden bir kesit yayınlamak istedim.
Onun bu şehirde olması doğru değil.Onun kuzenimin sevgilisi olması doğru değil.Hernekadar vicdanım beni uyarsada aklımın kabul edemediği birşey onun yaşaması doğru değil.
Bedenimin titrediğini ve avuç içlerimin terle yapış yapış olduğunu hissetmem uzun sürmedi.
Bedenimdeki titremenin dıştan farkedilmemesini diledim ve ilk defa beynim ve kalbimin ortak çığlığını duydum en derinlerden"yaşıyor,o ölmedi yaşıyor"
Murat,-Büşra'nın bildiği adıyla Bora-Büşradan ayrılarak bana doğru yöneldi.
Ne yapacak diye pürdikkat onu izliyordum.Karşıma geçip tüm gerçekleri yüzüme vurup beni yıkacakmıydı?Yoksa sadece bir fiske atıp içini mi rahatlatacaktı?
Ben içimde kuruntular kurarken o hiç istifini bozmadan sanki bunca şeyi biz yaşamamışız gibi istikrarla ilerlemeye devam etti.
Tam karşımda durdu ve gözlerimin içine bakmaya başladı.Bu gözler,hayır ben bu gözleri tanımıyorum.Evet,yine aynı koyu yeşil gözler ama birşeyler farklı sanki, sanki bakışları değişmiş o en derinlere saplanmış aşkla bakan bakışlar artık ölmüş.
İçimde biryerlerde birşeylerin yerinden koptuğunu hissettim.
Gözlerinde olan bakışlarım yavaşça dudaklarına kaydı,sinsi sırıtışın yer ettiği dudaklarına.
Aramıza belli bir mesafe bıraktığı gözümden kaçmadı.Eski Murat'tan birşeyler kaybettiği çok barizdi.
Hiç beklemediğim biranda elini bana uzattı ve uzun zamandır duymadığım sesi kulağıma doldu:
"Memnun oldum Asyaaa"
Sanki Asya diyişinde çok farklı bir tını vardı ve bilerek uzatmıştı.
Bakışlarım uzattığı elinde bir süre takılı kaldı.Kuzenimin yanımızda olduğunu biraz geç olsada hatırladım ve elimi eline teslim ettim.
"Bende memnun oldum Mu...Bora."
Umarım beğenmişsinizdir.Önceki bölümdeki +30 vote ve +10 yorum kotası dolunca bu kesitin devamı gelecektir.öpüldünüz.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İstediğin sonum mu
Teen FictionHerşeyin bir hayal olmasını diledim. Spikerin söylediklerinin gerçek değil bir yalnış anlaşılmadan ibaret olmasını. Ama herşey apaçık ortadaydı . KATİL OLMUŞTUM