The Desert

2

P.O.V: Sem

Ashton schuifelt steeds dichter naar me toe. 'A-Alstublieft Ashton' fluister ik. Opeens hoor ik harde wind en gekraak. 'Wat gebeurt er?' schreeuwt Michael. 'Zand storm! Naar de schuilkelder nu!' roept Calum. 'Vergeet de belangrijke dingen niet' schreeuwt Luke. Mijn stoel wordt opgetild en ik wordt een trap af getilt. Wanneer ik sta kijk ik met grote ogen naar Calum die voor me neer knielt. 'Alles oké?' vraagt hij. Ik knik 'met jou?' vraag ik. Hij knikt ook en geeft me snel een knuffel. 'Wat doe jij?!' roept Michael uit en duwt Calum weg. 'Het leven van een vrouw redden' schreeuwt Calum terug. 'Waarom ze is toch nergens goed voor' komt Ashton tussen de twee. 'Jawel, ik geloof dat ze ons aardig kan helpen!' schreeuwt Calum terug. Opeens horen we een scheeuw en daarna is het stil op de harde wind na. 'Shit Luke' gilt Calum in paniek. 'Het is jouw schuld!' roept Michael. 'Waarom die van mij?' schreeuwt Calum. 'Jongens' fluister ik. 'Als jij Sem nou niet mee naar binnen had genomen hadden wij niet staan ruziën en hadden we Luke horen roepen om de schuilkelder deuren te openen' roept Michael. 'Jongens' gil ik. Alle 3 kijken ze me verbaasd aan. 'Maak me los' bevel ik. 'Waarom?' roept Ashton maar Calum was al bezig. 'Jullie zijn net kleuters. Jullie beste vriend wordt nu ergens neer gegooid uit de lucht en jullie zitten te kibbelen?' roep ik uit. Alle 3 zijn ze stil. 'Precies we kunnen beter hem helpen!' roep ik en loop naar de trap. 'Wacht' schreeuwt Calum. Ik kijk om. 'Ik zei het toch!' grijnst hij naar Michael en Ashton. 'Jij vuile' gil ik naar Calum. Met grote ogen kijkt hij me aan. 'Wat had ik net gezegd! En jij zegt dat na dit alles' gil ik verder en storm de trap op. 'Sem de wind!' roept Michael. Ik negeer hem en maak de deuren los. Meteen komt er allemaal zand in mijn ogen. Wrijvend loop ik biddend voor geen dood door de wind opzoek naar Luke. 'Luke!' roep ik. 'Luuukee hoor je me?' gil ik. 'Het heeft geen zin Sem. Hij hoort je niet door de wind. Kom terug' roept Michael en trekt me mee. Hevig stribbel ik tegen. 'Nee, ik red mensen waarin ik geloof' gil ik. Michael laat me los. 'Het heeft geen zin Sem. Luke wordt meters de lucht in getilt en daarna op de grond gesleurd! Hij overleeft het niet' antwoord hij. 'Zand breekt je val! Denk je echt dat ik dom ben? Ik weet heus wel wat ik doe' gil ik huilend. Ik wil niet dat de beste vriend van deze 3 jongens dood gaat. 'Waarom huil je' roept Michael. 'Gaat je niks aan' huil ik en baan me een weg door de storm. 'Sem' hoor ik achter me. Ik negeer het en ga door. Een paar keer wordt ik naar achteren geblazen maar ik heb wilskracht. Niemand of iets houd me tegen. 'Sem' wordt er geschreeuwt en ik wordt vast gepakt. 'Laat me los! Luke' gil ik hevig tegen aan het stribbelen. 'We moeten weg Sem de storm komt recht op ons af' schreeuwt Michael die me sterk vast heeft. 'Luke' gil ik hopeloos. 'Zet je schrap' schreeuwt Michael en slaat zijn armen om me heen. Ik verberg me in zijn vieze kleding en sla mijn armen om zijn middel. De storm raast precies op ons af en elk moment kunnen we de lucht ingesleurd worden. Maar dat moment komt niet. Huilend maak ik me los en kijk verbaasd om me heen. De storm is opgelost. Meteen begin ik te rennen naar iets donkerbruins wat half verscholen in het zand ligt. 'Luke' gil ik het zand weg spuugend. Ik val naast hem neer en haal het zand rond zijn gezicht weg. 'Luke' fluister ik bij het zien van zijn bebloede gezicht. 'Ohnee' hoor ik naast me. 'Luke, Michael, Sem' hoor ik Calum schreeuwen. Ashton en Calum rennen ons af en knielen neer bij Luke. 'Is... Is ie d.. Dood?' slikt Calum. Ik leg mijn hand op Luke borst en voel zijn hart zachtjes kloppen. 'Nee' fluister ik. 'Je liegt' schreeuwt Ashton huilend. 'Waarom zou ik liegen?' roep ik beledigd. 'Omdat jij er voor zorgte dat hij nu zo gewond geraakt is' schreeuwt hij en loopt op me af. 'Ohja?' vraag ik en sta op. 'Volgens mij was ik hier niet diegene die schreeuwde hoor' roep ik en loop achteruit. 'Ga weg' huilt Ashton. 'Weet je best? Ik hoop voor je dat je straks stikt in je tranen' scheeuw ik huilend en ren weg. Mijn spullen achterlatend. Hoe durft hij! 'Sem' hoor ik Michael nog schreeuwen maar ik negeer hem en ren de berg op.

Ik draai me nog 1 keer om en zie Michael hopeloos naar mij turen. Ik sta nu inmiddels op de berg klaar om naar beneden te rennen. Ik voel nu pas al het zand in mijn mond, ogen, kleding en haar. Een steek van medelijden schiet door mijn buik nu ik Luke zo zie liggen. Hij kon er niks aan doen dat hij zo gewond was. Het was inderdaad mijn schuld.. Ik moet hem helpen. Zo snel als ik kan ren ik weer naar beneden waardoor ik ondertussen val en de berg af rol. 'Michael, Calum shirt uit' roep ik en ren op de 4 jongens af. Verbaast kijkt Calum op terwijl Michael naar me toe rent 'Nee Michael shirt uit' zeg ik en duw hem weg. Calum heeft zijn shirt al uit gedaan en steekt het naar me uit. Ik veeg Luke zijn gezicht schoon met het shirt van Calum en kijk naar de diepe snee in zijn arm. 'Michael geef me je shirt' zeg ik. Michael geeft me zijn shirt en ik begon met het er van omheen binden om Luke zijn arm.

'Leg hem op zijn matras. Hebben jullie water?' vraag ik. 'Ja hier' zegt Michael en rijkt me het water aan. Ik doe het in een kommetje en loop er mee naar zijn matras. 'Haal het shirt van zijn arm af' commandeer ik Calum terwijl ik een beetje water over Luke zijn gezicht en kleine sneetjes van zand korrels die langs hem zijn geraast op zijn wangen giet. 'Wat ga je met die snee doen?' vraagt Michael die geboeit kijkt. 'Geef me die verband doos' commandeer ik. Michael rent weg en komt even later terug met de verband doos. Snel maak ik hem open en haal het ontsmettingsmiddel en het verband er uit. 'Dit zou erg gaan prikken. Maar aan gezien hij toch buiten bewustzijnde is. Doet het vast geen zeer' mompel ik en giet een beetje ontsmettingsmiddel op Michael zijn shirt en maak Luke zijn snee schoon. Wanneer dat klaar is bind ik er verband om heen en kijk ik naar het resultaat. 'H.. Het sp.. Spijt me van jullie shirts' fluister ik en kijk met rood hoofd naar de grond. 'Het is niet erg. We waarderen het erg dat je dit voor ons doet' glimlacht Michael die me een knuffel geeft. Zwakjes glimlachend krijg ik ook een knuffel van Calum. 'Ben je moe?' vraagt hij geschrokken. Ik knik. 'Slaap maar in mijn bed' glimlacht hij. 'W..weet je dat zeker?' stotter ik. Calum knikte en duwt me er in. Nadat ik mijn ogen sloot was ik direct al vertrokken.

Hi guys... Is dit wat? Stem rea en deel voor meer en ja..
See ya latah. BESTE WENSEN VOOR 2016 :D :D
Xxjes ....