3 years ago...
Condo Unit..
"Leo,Leo! Please! " Pigil ni Nunally sa Nobyo. Nakayakap siya sa likod ng binata. "Please.. Don't leave me.." Bulong niya dito.
Leo sighed heavenly and turn to look at her.
"Then, abort the baby." Natuod sa kinatatayuan niya si Nunally.
"Abort the baby?"
"Ipapalaglag ko ang baby namin?"
"Papatay ako ng sanggol?"
"Nang baby namin..."
"No!" Sa sobrang galit naitulak ni Nanully si Leo. Dahilan para mapaupo ito sa sofa nasa likuran lang ng binata. Masama ang tingin na ipinukol nya dito.
She can't believe Leo would say that to her , after mag sink in sa utak niya ang gusto nitong mangyare sa baby nila.
"What the hell is your problem, Nunally?! You want me to stay, right? Then do what i said! Ipalaglag----
(PAK!) Hindi na naituloy ni Leo ang sasabihin, dahil bigla nalang dumapo ang palad ni Nunally sa pisngi niya.
"Fuck!" Leo cussed sapo ang mamula-mulang mukha.
"Yes, Fuck! Fuck you! How dare you to say that to me! You want me take an abortion?! Para lang bumalik ka sakin?! Your a demon Leo! Paano mo naaatim na sabihin 'yan sa harap ko?! Sa anak natin.. Pinapapili mo ko between our baby and you? Ang sama mo!!"
Hindi na napigilan ni Nanully ang mga luha na kanina pa nya pinipigilan at tuluyan na nga itong nag landas sa mga mata niya.
"Nunally...I'm sorry..Na bigla---
"Don't touch me!" Lalapitan na sana siya ni Leo ngunit umiwas si Nanully. Galit ang rumirehistro sa ekspresyon ng mukha ni Nanully. Madilim ang mga matang ipinupukol niya sa binatang kaharap.
Hindi niya kasi lubos maisip na kaya palang sabihin ni Leo ang mga salitang iyon sakanya. Ang papiliin siya ng tao mahal niya, over their child. Na ang akala nya ay tanggap na nitong magkakaanak sila, dahil nung unang ipinag tapat nya dito na buntis siya ay tuwang-tuwa ito. Dahil noon palang ay gusto na nitong mag ka baby.
Kahit pa hindi pa ito ang wastong edad para sakanila ang mag pamilya.Nangako naman ang binata sakanya na hindi ito aalis sa tabi nya, at pareho nilang palalakihin ang anak nila. Kahit na mahirap ang tatahakin nilang desisyon. Because they were both at schooling age.
" Kaya natin 'to babe.. Basta walang bibitaw, walang susuko. Lalo pa ngayon we have inspiration now to continue ...Our future."
Naalala nya ang mga sinabi ni Leo noon sakanya. Nung mga panahong pinanghihinaan na siya ng loob. Nung mga panahong ito ang palaging nag bibigay lakas sakanya para labanan pa ang pagsubok sakanila ng buhay. Nung mga panahong hirap na hirap na sila dahil sa mga gastusin sa school, kasabay pa ng pagbubuntis nya, positive parin si Leo sakanya na malalagpasan nila ito. Ganun si Leo. Yung, Leo na minahal ko...
Pero bakit ngayon? What happened? Nag bago kana Leo..Gusto kong sabihin lahat sayo ang nararamdaman ko ngayon. But i couldn't dahil natatakot.. Natatakot ako sa maari mong itugon, to all my questions..
Hindi ko kaya...I'm not prepared..
"I'm sorry if i lose my words.. Pero hindi kona kaya Nanully..Oo, mahal kita , but. We can't have the baby now... Naintindihan mo naman diba?
Hindi pa tayo handa sa ganitong buhay. Masyado tayong naging padalos-dalos. I realize this past few months, we've been living together. That I'm not yet ready to live the life you want with the baby. I'm sorry."
Leo cupped his face in frustration, sabay sabunot sa buhok. Nalilito siya sa mga nangyayare. Gulong-gulo na siya. Oo, he loves Nanully so much. Pero anong magagawa nya? Tao lang siya, nag kakamali din.
" Then leave! Umalis kana Leo, hindi na kita kailangan!Alis!"
"Na-nanully.." Nagulat si Leo sa naging disisyon ng dalaga.
"I said leave! Leave me alone!" Ipinagtulakan ni Nanully si Leo palayo palabas ng pinto. Kahit na masakit sakanyang kalooban gagawin nya. Mas mabuti ng si Leo ang bitawan nya kaysa ang anak nyang mas kailangan siya.Hindi nya kaya ang gusto nitong mangyare.
Hindi ko kayang mawala ang baby ko...
"Nanully, nanully wait!! Are you serious?!" Hawak ni Leo sa magkabilang braso ni Nanully.Tinitigan sya nito sa mga mata naghahanap ng sagot kung seryoso nga ba itong na pinapaalis siya nito, ngunit nag iwas lang si Nanully ng tingin.
"Please..Leo, umalis kana!" Pakiusap ni Nanully kay Leo. "Alis na! Iwan mo nako. Kasi hindi ko kaya ang pinapagawa mo." Unti-unting nawalan ng lakas si Nanully kakataboy kay Leo. Napagod na sya kaya naman nanghihinang napa upo nalamang siya sa sahig.
"Nanully!" Agad siyang dinaluhan ni Leo. "I'm so, sorry. Hindi ko alam na--
Ngunit sa hindi inaasahang pangyayare.. Natigilan si Leo sa pagsasalita ng bahagya siyang yumuko.
"Blood...Na-nanully!" He saw a blood stink on Nanully's dress at sa binti nito.
"L-leo..." Nag angat ng tingin si Nanully kay Leo matapos makita ang dugong kumakalat nasa bandang baba ng dress 'nya.
"Nanully! Nanully! Wake up!"
Suddenly Nanully collapsed.
The end..
Charot!! Abangan..
BINABASA MO ANG
Every Rose has it's Thorn..Book 2: Of Letters to Whom?
Romance" Every Rose has it's Thorn, like a knife cutting your heart, and the wound heals. But the scars will remain..." " Gaya ng pagbabalik mo hindi ko inaasahang babalik din ang sakit na hatid ng nakaraan natin." Nunally's side story...
