P.O.V: Sem
Zuchtend wordt ik wakker. Ik heb vannacht echt te weinig geslapen. 'Ik weet niet Ash, ze heeft Luke wel geholpen en ze helpt ons ook' hoor ik stemmen. Meteen ga ik rechtop zitten en luister mee. 'Waarom haalt ze ons anders telkens van de weg! Ze roept dingen die niet waar zijn en er is iets met die Firks! Volgens mij is ze er 1 en gaat ze ons gevangen nemen. Heb je haar stem niet gehoord toen ze deed alsof die "man" er was?' roept Ashton. 'Geloof me Ashton. Ik ben een grote vijand van de Firks' zucht ik en kijk hem veel betekenend aan. 'Heb je gehoord wat we zeiden?' vraagt hij met grote ogen. 'Nee alleen over de Firks en mij' antwoord ik. Ik laat een opgeluchte zucht horen. 'Hoe komt het dan dat je zo'n grote vijand bent?' vraagt Calum. 'Ander onderwerp' antwoord ik en pak een kom vol soep. 'Koude soep maakt je wakker' grijnst Michael. Ik knik. 'Kan je denk ik ook wel gebruiken' mompelt Ashton. 'Ja, ik kon de slaap niet pakken' antwoord ik. 'Je zei trouwens dat Luke gisteren wakker zou worden. Maar hij is nog steeds niet wakker' mompelt Michael verdrietig. 'Ik zal zo alles nog wel even schoon maken en ja, ik ben niet zo hoog opgeleid dat ik dat precies weet. Ik.. Ik weet wel dat hij sowieso deze week wakker wordt' mompel ik. 'Dus je loog!' roept Ashton uit. 'Ja, technisch gezien wel. Maar ik kan de toekomst niet voorspellen dus eigenlijk ook weer niet. Hij had zoveel kleur terug dat ik wel dacht dat hij wakker zou worden' antwoord ik en neem een hap die ik meteen weer uitspuug omdat ik een pijnlijk gekerm hoor. 'Luke' roept Calum. Ik kijk Ashton spijtig aan die boos naar zijn borstkast kijkt waar ik mijn soep op gespuugd had en ren Calum achterna. Ik hoor Michael lachen en daarna een klets wat betekent dat Ashton hem geslagen had. Ik buig snel over Luke neer en bekijk hem. Hij had zijn ogen open maar voor de rest lag hij nog precies het zelfde. 'Hai Luke. Hoe voel je je?' vraag ik rustig. 'Pijn' kremt hij. 'Begrijpelijk... Kan je je nog herinneren wat er is gebeurt?' vraag ik. 'Ja, ik kwam in een zandstorm en ben er uitgesleurd' antwoord hij. Ik knik. 'Waar heb je het meeste pijn?' vraag ik. 'Mijn arm' antwoord hij. 'Welke de linker of rechter?' vraag ik. 'Linker' antwoord hij. 'Probeer eens te gaan zitten' zeg ik en zet mezelf klaar om hem te helpen. Langzaam komt hij overeind en met een beetje hulp zit hij recht. 'Duizelig?' vraag ik. Hij schud zijn hoofd. 'Ergens anders last?' vraag ik. 'Mijn rug maar daar kwam ik groten deels ook op terecht' antwoord hij. 'Oke, weet je hoe oud je bent?' vraag ik. '19' antwoord hij. 'Weet je ook wie dat is en hoeveel jaar hij is?' vraag ik en wijs naar Ashton. 'Dat is Ashton en hij is 21' antwoord hij. 'En hem?' vraag ik. 'Calum en hij is 19'. 'En hem?' vraag ik. 'Michael hij is sinds kort 20 op de manier hoe wij het vieren dan' mompelt Luke. 'En weet je wie ik ben?' vraag ik. 'Sem' antwoord hij. 'Oke, je hebt geen hersenschudding gelukkig. Maar je linker arm heeft wel een diepe snee' leg ik uit. Luke knikt en kijkt me vragend aan. 'Ik ga alles nog een keer schoonmaken ik raad aan om daarna te gaan slapen' mompel ik en loop naar de verband doos. 'Ik zou het verband herbruiken' roept Michael me achterna. 'Ja, ik vind het alleen raar dat zijn arm niet gebloed heeft' roep ik terug en pak ondertussen de verband doos. Het blijf stil dus ik neem aan dat zij het ook niet weten. 'Je hebt zoveel geluk gehad Luke' grijns ik wanneer ik weer terug kom. Luke knikt en grijnst ook.
Ik kijk naar Luke die langzaam in slaap dommeld en voel even aan zijn voorhoofd die niet te warm of te koud is. 'En?' vraagt Calum. 'Hij heeft zoveel massel gehad' zucht ik en loop terug naar mijn plaats. 'Bedankt nog' gromt Ashton die nu schuin tegenover me zit. 'Oh.. Ja sorry' mompel ik zachtjes en buig weer over mijn soep. Michael neemt tegen over me plaats en staart in gedachten uit het raampje. 'Wat gaan we vandaag doen?' vraag ik. 'We gaan weer rond trekken wanneer Luke totaal weer genezen is' gromt Ashton. 'Oke is goed' mompel ik en eet ondertussen stil verder.
'Oke ik ben het zat' zucht ik. De jongens kijken me verbaasd aan. 'Gaat het altijd zo bij jullie?' vraag ik. 'Wat?' vraagt Calum die naast me is gaan zitten. 'Jullie zitten allemaal in gedachtes. Zitten jullie altijd zo?' vraag ik. 'Nee we trainen meestal of doen rugby' mompelt Michael. 'Rugby?' vraag ik verbaasd. 'Ja, weet je niet wat dat is?' vraag Ahston lachend. 'Nee' antwoord ik. 'Oh, wij hadden altijd de rugby spelen' zucht Calum verdrietig. 'Ja, jij wou er aan deelnemen' lacht Michael. 'Ja... Kon dat maar' zucht Calum. 'Weet je?' begin ik. Ze kijken me allemaal aan. 'We moeten een plek zoeken met groen, water en hout' zeg ik enthousiast. 'We? Wij bedoel je jij niet' snauwt Ashton. 'Ashton kom op' zucht Michael. 'Als we dat gevonden hebben gaan we heel veel overvallen plegen en de Firks en Tritons terug pakken en ondertussen een enorme dorp maken!' roep ik enthousiast. Ashton breekt in lachen uit wat hij behoorlijk nep doet. 'Jij denkt dat het ons gaat lukken?' lacht hij nep. 'Ik vind het wel een goed idee hoor' mompelt Calum. 'En dan hebben we de rugby spelen en gewoon een totale spelen met hindernissen, sprint, paarden en nog veel meer' roep ik enthousiast. 'Ja we bouwen langzaam een enorm dorp op met mensen die we van andere dorpen meenemen en dan met een enorm huis voor ons 5 en dan kunnen we alles doen wat we willen en geen stomme tradities in survivalen maar iets anders' roept Calum mee. Michael glimlacht, 'dat is een best wel goed idee. Maar jullie weten dat dit heel lang gaat duren? Vooral ook als we moeten lopen?' mompelt hij. Ik knik 'jullie kennen me niet zoals ik mezelf ken. Ik heb jaren lang als klein meisje een paarden ruiter willen zijn. Ik denk dat ik het misschien wel voor elkaar kan krijgen om een wild paard te temmen' mompel ik. 'Ik doe mee' mompelt Luke vanuit de slaapkamer. 'Oh Luke je bent wakker ik heb je gemist!' scheeuwt Calum en rent naar hem toe. 'Ik ook, beide dingen ik doe mee en heb Luke ook gemist' grijnst Michael. 'Het zelfde!" roept Calum. Ik kijk naar Ashton die twijfelend naar mij kijkt. 'Je moet wel weten dat ik het een belachelijk idee vind maar omdat mijn beste vrienden meestemmen stem ik ook maar mee' zucht hij en ik begin te juichen.
Denken jullie dat het ze gaat lukken? Hier wil ik dus vanaf nu een beetje heen met mijn verhaal.. Hopelijk vinden jullie dit wat. Laat ff in rea er achter wat je van het idee van Sem vind!
Stem, rea en deel voor meer!Xxjes ....
P.S; HAPPY DIRTDAY (Hihi) TOO MY LITTLE SISTER 12 JEETJE (vandaar niet woensdags een update pas. Woensdag komt 7 trouwens wel hoor :) xD)
JE LEEST
The Desert
Hayran KurguSem een 18 jarig meisje word wakker in the middel of nowhere. Ze gaat op onderzoek uit en loopt hopeloos de woestijn rond. Op een gegeven moment ontdekt ze een huisje waar ze wel 4 hele bijzondere jongens ontmoet...