His Hope || Joseph Morgan

0.0

"Cindy Eglantine Roberts!"

Adım seslenildiğinde bakışlarımı dalmış olduğum taş zeminden kaldırarak karşıdaki kadına baktım. Yüz ifadesi acele etmemi söylüyormuş gibi olduğundan dolayı oyalanmadan son bir kez elimdeki kağıda bakarak içeri ilerledim.

Adaylara kısıtlı bir süre verip kağıtta yazanları ezberlememizi istemişlerdi. Neyseki uzun sürmeden ezberlemiş, defalarca kendi kendime tekrar etmiştim.

Bu rolü dizinin ilk bölümünden beri istiyordum ve almak için ne gerekiyorsa yapacaktım.

Derin bir nefes alarak çantamı ve kağıdı kapının sol tarafında duran sandalyenin üzerine bıraktıktan sonra masanın karşısına geçtim. Çekinerek, gergin bir şekilde başımı kaldırdım, karşımdaki üç kişiye baktım. Bakışlarım anında en sağda oturan sarışına iliştiğinde nefesimi tuttum.

Dizinin senaristlerinden Julie buradaydı, beni izleyecek ve karar verecekti.

Ellerimi yumruk yapıp tırnaklarımı avuç içime bastırarak kendime sakin olmam gerektiğini hatırlattım, bu şekilde düzgün bir iş çıkaramazdım.

Ortadaki adam eliyle başlamamı işaret ettiğinde başımı sallayarak yutkundum. Derin bir nefes aldım ve elimden geldiğince duygu yükleyerek kağıtta yazanları söyledim. Hope'un babasına kızdığı, bağırıp çağırdığı bir sahneydi. Şuanda bunu Joseph'ın karşısında oynuyo olmak için neler verebileceğimi bilmiyorlardı.

Kendini beğenmiş biri değildim ama iyi olduğunu düşünüyordum, dışarıdaki kızların çoğunu izlemiştim.

Bitirdiğimde heyecanla başımı kaldırarak yüzlerine baktım ve ifadelerini inceledim, insanları çözmekte berbattım.

"Kaç yaşındasın?"

Soru Julie'den geldiğinde hızlıca ona doğru döndüm.

"19, üniversite öğrencisiyim ama bunun hiçbir şekilde işime engel olmayacağına emin olabilirsiniz."

Tebessüm ederek gözlerine bakmaya devam ettim. Okulun gerçekten bir problem olacağını düşünmüyordum, sete oldukça yakındı ve haftada her gün gitmeme bile gerek yoktu. Onlara bunu söylemeyecektim ama, bu rolü bildiğim her şeyden daha çok istiyordum. İlk gerçek dizi deneyimimin en sevdiğim dizide olması hayal edebileceğimden bile fazlaydı.

Julie önündeki kağıda bakıp gülümsedi. Büyük ihtimalle hakkımdaki bilgiler yazıyordu ve o yaşımın orada yazdığını yeni fark etmişti.

"Pekala, Cindy."

Yanındaki adamlara döndü, tahminim üzerine karar konuşmasını yapmaya başladı. Nefesimi tuttum, söyleyeceği şeye hazırmıydım, bilmiyordum.

Birkaç dakikanın ardından bana döndüklerinde alt dudağımı dişlerim arasına aldım, parmaklarımı arkamda çaprazladım ve derin bir nefes alarak Julie'nin gözlerine baktım.

"Sanırım Hope Mikaelson'ımızı bulduk."

-

Yıllar sonra buna devam etmeye karar verdiğim için bazı yerleri yeniden yazıp düzeltmek iyi olur diye düşündüm :d

Ayrıca Picturesque adındaki The Originals kurguma bakarsanızda çok mutlu olurum^^