Ve hiçbiri benim hikayemi bilmedi , ilk kez size alatacagim , size acacagim içimi.
Gün gelir rüzgar , firtina olur..Birikir icinde , taşar sel olur . Kalir heveslerin , kalir kursaginda , herkesin dertleri , yuregine yel olur .çogalir yukün ve azalir sabrin.Sonunda dolar tasar icindekiler. Artik zehirlenecek dereceye gelir ve kusmak istersin herseyi. Haykirmak istersin dunyaya , bagirmak , saldirmak istersin. Sonra agresiflesirsin ve sana psikopat derler. Madem psikopatim der kafana gore yasarsin.İnsanlari bir kenara birakir ve diledigin muzigi dinler , diledigin gibi davranir , diledigin seye aglar ve yine neye istiyosan ona gulersin.Sonra ne olacagini bilmiyorum .Çünkü ben tam da bu noktadayim. İstedigim gibi yasayacagim artik.Soylemistim , yeni bir hayata basliyorum.Allah yardimcim olsun artik ne diyeyim.Her neyse ya..konumuza donelim. Bazı insanlar bu aşamadan sonra mutlu olduklarini ,ancak insanlarin senden uzaklastigini soyluyorlar.Bazilari da hayatina aynen devam ettigini ve tek degisen seyin sirtlarindan kalkan o agir yuk oldugunu..Belki de benim hikayem farklidir.Belki de beni kabul ederler ve mutlu olurum.Ama acikcasi bu hic umrumda degil.Oncelikle bana sirtini dönen herkesi sildim.Artik yeter.Artik buna bir son verecegim.İnsanlarin beni kabul edip etmemesi umrumda degil.Ben boyleyim...Ama malesef onlarin dusuncelerini onemsemeye devam edecegim...Ama önemsememek icin direnecegim ve evet savaşacağım .Artik kimse yikamaz beni.Ben o levelleri coktan atladim.Ama artık güçlü durmaktan da sıkıldım.Ve bunu farkettigim iyi oldu çünkü size şunu kesin olarak söyleyebilirim ki , güçlü durmaktan yorulduğumu bilmek bana daha da guc verdi ve artik bu beni yormuyor.Acılar çoğaldikca icinizde büyüyor,bir deniz oluyor.Sonra o deniz taşıyor ve geriye sadece bir çukur kalıyor.Eger ömrün tükenmemişse , bu çukuru yeniden doldurmak sana kalıyor.Evet ,ben yarin yeni bir hayata basliyorum.Kendi çukurumu doldurmak için , yepyeni bir hayat, yeni arkadasliklar , yeni heyecanlar.Ve bu yoldan dönmemeye kararlıyim.Ve kendime prensipler belirliyorum.Oturup da madde halinde yazmak degil demek istedigim , yeri geldikce beynime ve kalbime isliyorum yapacaklarimi,nasil hareket edecegimi.Artik kalbi ve beyni dost olan bir insanim ben . Sadece kalbiyle hareket eden bir aptal veya sadece beyniyle haraket eden bir egosit degilim ben.Kalbim ve beynim , ortak karar aliyor.Ve olaylara gire , beyin daha iyi biliyorsa kalbimin destegiyle o one cikiyor.Yok bu kalbun bildigi bir meseleyse de beynimin destegiyle kalbim on plana cikiyor.Yazacaklarimdan ders alacaginizdan gercekten eminim.Oyle olmasa buraya yazma zahmetinde bulunmazdim.Ben kendimden ve sizden eminim.Lutfen karisik bile olsa yazdiklarimi anlamaya calisin.Hepinize teşekkür ederim.Ve ciddi anlamda soyluyorum ki oy ve yorumlariniz beni daha da cesaretlendirecektir.Bakın burda amacim prim uapmak degil ama gercekten insanlarin dusuncelerini fazla onemseyen bir insanim.En azindan bu engeli aşana kadar , bana destek olur musunuz?? :))
ŞİMDİ OKUDUĞUN
♥Sırlar Denizi♥
NonfiksiBelki de sandığım gibi özel biri değilim ve asla da olmayacagğim. Belki de insanlarin itici buldugu siradan bir lise ogrencisiyim. Belki de o kadar guzel degilim ve igrenc bir gülüşüm var... AMA BELKİ DE Sandigim gibi siradan bir lise ogrencisi degi...
