รักจนไม่รู้จะรักยังไง

ตอน แรกพบ

6:00
เสียงดังนาฬิกาปลุกดังขึ้นทำให้ต้องตื่นขึ้นเพื่อไปโรงเรียนวันแรก
"สายแล้วไปโรงเรียนวันแรกก็สายเลยนะเบล"
ว่าก็ลุกไปอาบน้ำดีกว่าดีนะที่รีดเสื้อไว้แล้วอะ เบลใช่เวลาอาบน้ำเพียงไม่นานก็เสร็จ
"แม่รถมากี่โม่งอะ"
ถามแม่เพราะตอนนี้ก็6:40แล้ว
"ไม่รูมาก็เห็นเองแหละ"
เป็นอย่างนี้ทุกที่แม่อะ
"ทำไมมาช้าจัง"
พูดปุ๊บมาปับเลย
"แม่ๆตังรถมาแล้ว"
แล้วแม่ก็หยิบตังสงให้60บาท "ขอบคุณค่ะ"
พอขึ้นรถเราก็เห็นเพื่อนใหม่เต็มคถเลยแต่มีคนหนึ่งที่เราสะดุดตามากเพราะอะไรนะหรอหน้ามันกวนตีนไงเห็นแล้วหมั่นใส้แต่ก็คิดได้เพียงเท่านั้นเพราะมีผู้หญิงคนหนึ่งหน้าตาหน้ารักสะกิดฉัน
"พี่ชื่อไรหรอ"
ทุกคนสงสัยไหมว่าทำไมเค้าเรียกฉันว่าพี่ทั้งน่าจะอายุเท่ากันก็เพราะฉันหนักถึง98กิโลนะสิ
"เบล แล้วเธอล่ะ"ฉันถามกลับ
"หนูชื่อมุกดาค่ะ"เธอแทนตัวเองว่าหนู
"ไม่ต้องเรียกพี่หรอกฉันอายุเท่าเธอแหละ"
"อาวหรอ ขอโทดนะ"
"ขอโทดเรื่องไร เธอไม่ได้ทำไรเราสักหน่อย"
แล้วรถก็จอดหต้าโรงเรียนพอดี
8:30น.
วันนี้ฉันได้เจอเพื่อนไหมเยอะแยะเลยแล้วเราก็คุยกันสนุกด้วยเพราะวันนี้เป็นวันแรกเลยไม่คอยได้เรียนนอกจากแนะนำตัวและแล้วก็ถึงเวลาเลิกเรียน
"เบล กับไงอะ" ฝ้ายถามฉัน
"กับรถรับส่งนะ แล้วฝ้ายอะ"
"รถรับส่งเหมื่อนกัน"
"งั้น กลับบ้านดีๆนะ บาย"
"บาย"
พอฉันแยกกับฝ้ายฉันก็เดินหารถแต่เวรกรรมที่ฉันดันหลง
"รถอนู่ไหนว่ะ"
แล้วฉันก็เดินไปเลือยๆ!!!!! และนั้นรถรับส่งที่ฉันนั่ง เจอซะที แล้วฉันก็เดินไปที่รถ
"ลุงสวัสดีค่ะ"
สวัสดีแล้วก็ขึ้นไปนั่งบนรถ
และฉันก็ได้เจอเขาอีกครั้ง เจสัน
คนที่ฉันคิดว่าเค้าหยิ่งมาก

และนี่ก็คือวันที่ฉันได้พบเค้าวันแรก