Schizophreny In Love l.t

9. Δύσπνοια

  Νιώθω τα πάντα να γυρίζουν και πιάνω τον πάγκο δίπλα μου καθώς περνώ αργές ανάσες για να ηρεμήσω.
Β - Στεις μπορείς να περάσεις σε λίγο από εδώ;
Γυρνάω και την κοίταω παρακαλώντας την με το βλέμμα μου να φύγει.
Σ - Σίγουρα;
Β - Ναι Στεις θα σε πάρω τηλέφωνο, την σπρώχνω ελαφρά και μετά γυρίζω στον Λουί καθώς ακούω την εξωπορτα μου να ανοίγει και να κλείνει.
Β - Λουί είναι σωστό αυτό που έκανες;, μένω σε ασφαλή απόσταση με εκείνον ακόμα και αν θέλω να προχωρήσω έτσι ώστε να έχω καλύτερη οπτική επαφή.
Λ - Όχι το ξέρω.. Έφυγα γιατί ένιωσα τον Γουιλ και δεν.. Δεν ήθελα να σου κάνει κακό και έφυγα αλλά.. Πήρε τον έλεγχο και μετά όταν επανήλθα σε ακολουθούσε.., λέει τραυλιζοντας καθώς άφησε κάτω στο τραπέζι ένα κόκκινο κουτί.
Β - Θα μπορούσες να είχες σταματήσει.., λέω και σταυρωνω τα χέρια μου πάνω από ο στήθος μου.
Λ - Ναι.., με κοιτάει σοβαρά και βλέπω οι μυς στο σαγόνι του να σφιγγονται και τα μάτια του να γίνονται σκούρο μπλε σαν τα νερά της θάλασσας σε θάλασσο ταραχή.
Β - Λουί.. Μετά τι έκανες;, κάνω ένα βήμα μπροστά ασυναίσθητα.
Λ - Έφυγα, τα χέρια του γίνονται μπουνιές καθώς φτύνει τις λέξεις.
Β - Τι έχει μέσα το κουτί;, κοιτάω το κουτί πάνω στο τραπέζι, μοιάζει με Χριστούγεννιατικο δώρο τυλιγμένο με κόκκινο χαρτί.
Λ - Ένα αρκουδάκι, λέει τις λέξεις και κοιτάει στα μάτια μου σαν να προσπαθεί να ψάξει μέσα στο μυαλό μου. Αποτρέπω τον εαυτό μου από το να χαμογελάσω με το δώρο του και απλά γνέφω ρίχνοντας τα χέρια μου στα πλευρά μου και βάζοντας ένα ποτήρι νερό για να πιω.
Β - Θα ήθελες κάτι;, γνέφω στο ψυγείο που πρέπει να έχει ανοιχτεί ήδη.
Λ - Σου φτιάξαμε πρωινό.., κάνει ένα βήμα προς εμένα με τα χέρια μπροστά του σαν να θέλει να με πιάσει αλλά μάλλον το ξανά σκέφτεται και τα κατεβάζει και σταματάει εκεί.
Β - Δεν πεινάω, λέω και βάζω το χέρι μου πάνω από την κοιλιά μου και για μια φορά χαίρομαι που κοιμάμαι με αθλητικό σουτιέν μέσα από της μπιτζαμες μου.
Β - Λουί περίμενε εδώ ένα λεπτό, τρέχω μέσα στο δωμάτιο μου και πιάνω το κουτάκι με τα χάπια της Μορφίνης και πάω ξανά μέσα στη κουζίνα.
Του τα πετάω και τα πιάνει αμέσως. Του χαμογελάω ελαφρά καθώς κάθομαι σε μια από τις δύο καρέκλες της τραπεζαρίας μου.
Λ - Τι είναι; Λέει και κάθεται απέναντι μου.
Β - Θέλω να παίρνεις ένα το πρωί και ένα το βράδυ πριν κοιμηθείς, του λέω όσο σοβαρά μπορώ.
Λ - Τι είναι; Επιμένει και το χρώμα των ματιών του γίνεται ακόμα πιο σκούρο.
Β - Θα σε βοηθήσει μέ τον Γουιλ.. Λουί, είναι περίεργο να λες και τα δύο ονόματα των δύο ανθρώπων που ζουν μέσα του.
Λ - Τι είναι;! Ανεβάζει την φωνή του και κάνει την κίνηση με τον ώμο του.
Β - Λουί νομίζω ότι πρέπει να φύγεις, ενώνω τα χέρια μου μπροστά μου πάνω στο τραπέζι και τον κοιτάω. Ακόμα και αν δεν θέλω να φύγει το νιώθω ότι είμαι σε κίνδυνο, βλέπω τον Γουιλ να τον αλλάζει.
Λ - Τι σκάτα είναι!; Φωνάζει και σηκώνομαι από την θέση μου χτυπώντας το χέρι μου στο τραπέζι με δύναμη αιφνιδιαζοντας τον.
Β - Γουιλ έξω από το σπίτι μου τώρα! Δεν νομίζω να θες να πας πίσω από μπάρες φυλακής ? Φωνάζω και εγώ ελαφρά και ας πονάω από μέσα μου που το κάνω αλλά φαίνεται να πιάνει γιατί τα μάτια του επιστρέφουν στο κρυστάλλινο τους χρώμα και σηκωνεται και φεύγει με μια έκφραση απογοήτευσης αλλά η χειρότερη εκδοχή της. Η απογοήτευση του εαυτού του. Περνώ μια βαθιά ανάσα και προσέχω το κουτί δίπλα μου. Σκίζω το περιτύλιγμα και το ανοίγω. Ένα καφέ μικρό αρκουδάκι με μια καρδιά που γράφει 'my bear', χαμογελάω στο χνουδωτό κουκλάκι που κρατάω ξέροντας ότι είναι δικό του. Το αφήνω δίπλα μου και σηκώνομαι για να πάω να ξαπλώσω καθώς παίρνω τηλέφωνο της Στεις.