Hastaneye gittiğim an başımdan aşağı kaynar sular döküldü. Doktorun tek bir kelimesi her saniyede kulaklarımda çınlıyordu. Öldü. Ölmüştü. Saatler,saniyeler artık benim için durdu. Onu kaybettim. En çok korktuğum olay başıma gelmişti. Yalnız kaldım, beni bu yaralarımla yalnız bıraktı. Hiçbir şey belli etmedi, mutluydu onun mutluluğu bana hayat veriyordu. Şimdi ne olacak peki sevgili? Bırakıp gitmek kolay mı? Beni neden yanına almadan gittin? Dizlerim üzerine çöküp uçurumdan aşağı koca manzaraya baktım. Şimdi sensiz bu şehirde ben nasıl kalırım?
